کشوری که پاسپورت هم دارد
کوچکترین کشور دنیا روی یک سکو
میز نفت - سیلند یک کشور کوچک ناشناخته و خود خوانده بر روی یك سكوی دریایی است كه در 10 كیلومتری سواحل سافک كشور انگلستان قرار دارد. هرچند که این كشور تاكنون در مجامع بین‌المللی به رسمیت شناخته نشده است.
به گزارش میز نفت، شاید کشورهای ریزودرشت زیادی را در نقشه جغرافیایی یا اخبار و اینترنت دیده باشید، ولی این کشور با بقیه کشورهایی که تا حالا دیده‌اید، متفاوت است!
سیلند یک کشور کوچک ناشناخته و خود خوانده بر روی یك سكوی دریایی است كه در 10 كیلومتری سواحل سافک كشور انگلستان قرار دارد. هرچند که این كشور تاكنون در مجامع بین‌المللی به رسمیت شناخته نشده است.
او این سکوی 550 متری را «شاهزاده‌نشین سیلند» نامید، اعلام استقلال کرد و با عنوان «پرنس روی» به حکومت بر کوچکترین کشور «مستقل» جهان پرداخت، بااینکه چند بار با زور دولت قصد خارج کردن آن‌ها را ازآنجا داشته، اما آن‌ها مقاومت کردند.
این کشور پاسپورت، تمبر، واحد پولی، تیم ورزشی، پرچم و حتی سرود ملی و روز استقلال هم دارد؛ این شاهزاده‌نشین بر روی یکی از سکوهای دفاعی انگلستان در دریای شمال بنا نهاده شده است. این سکوهای دفاعی در زمان جنگ دوم جهانی استفاده می‌شده است. این تأسیسات شامل یک‌پایه پانتون شناور با روبنای دو برج توخالی بود که توسط یک عرشه به هم متصل می‌شدند که می‌توانستند سازه‌های دیگر را بر آن اضافه کنند.
در سال ۱۹۶۷ میلادی، این تأسیسات توسط پَدی روی بِیتس، گوینده پیشین رادیو، سرگرد ارتش و جمعی از دوستانش و خانواده او اشغال شد. او ادعا داشت که این تأسیسات یک دولت مستقل است. بسیاری از كارشناسان، به‌طورکلی سیلند را جزء ریزکشورها و بهترین نمونه آن طبقه‌بندی می‌کنند.
سیلند به‌عنوان یک دولت مستقل توسط هیچ‌کدام از اعضای سازمان ملل پذیرفته نشده است و منتقدان در ایالات‌متحده آمریکا و آلمان اصرار دارند که این تأسیسات همیشه تحت فرماندهی دولت انگلستان بوده است.
بزرگ‌ترین مزیت سیلند این است که چون تحت حوزه حقوقی هیچ کشوری نیست، به‌راحتی می‌توان در آنجا به انجام همه نوع کار خلاف قانون پرداخت!
*تاریخچه
در سال 1943 میلادی و در جریان جنگ جهانی دوم، این سکو توسط بریتانیا مانند سکوهای دفاعی دیگر برای دیده‌بانی و دفاع در برابر هواپیماهای مین‌ریز آلمان ساخته شد.
این سکو شامل یک بنای فوقانی با دو برج توخالی است که توسط یک عرشه به یکدیگر متصل شده‌اند. این سازه درون آب‌های بین‌المللی واقع شده است. این استحکامات توسط ۱۵۰ تا ۳۰۰ نفر از اعضای ناوگان دریایی انگلستان در جریان جنگ جهانی دوم اشغال شد.
این محل با مساحت قابل سکونتی در حدود ۵۵۰ مترمربع با ساحل ۱۲ کیلومتر فاصله دارد و تنها با قایق و از فاصله نزدیک قابل‌مشاهده است. وقتی به آن نگاه می‌کنید، هیچ‌چیز خاصی در آن نمی‌بینید: سکویی که به نظر می‌رسد محل ضد هوایی‌ها بوده و در بالای آن چیزی که به یک کانتینر بی‌شباهت نیست. برای پیاده شدن در این محل وقتی با جرثقیل بالا آورده می‌شوید، باید با بادهای کوبنده و موج‌های خطرناک کنار بیایید.
در سال ۱۹۶۸ میلادی، نیروی دریایی انگلستان به‌منظور تعمیر راهنماهای شناورها وارد منطقه‌ای شد که بیتس ادعا می‌کرد قلمروی آبی او است. مایکل بیتس، پسر پدی روی بیتس با شلیك از روی برج، کوشش کرد آن‌ها را بترساند. از آنجائی که بیتس هنوز شهروند انگلستان بود به‌منظور پاسخگویی در مورد این حادثه به دادگاه در انگلستان خوانده شد. دادگاه انگلستان اعلام کرد از آنجائی که این استحکامات سه مایل خارج از آب‌های انگلستان است، قابل‌طرح در این دادگاه نیست.
در سال ۱۹۷۵ میلادی، بیتس اساسنامه، پرچم، سرود ملی، گذرنامه و واحد پول سیلند را معرفی کرد.
در سال ۱۹۷۸ میلادی، هنگامی‌که بیتس در سیلند حضور نداشت، نخست‌وزیر سیلند، پروفسور الکساندر جی اشنباخ و تعدادی از اهالی آلمان به‌زور کنترل سیلند را به دست گرفتند و پسر بیتس، مایکل را اسیر کردند. بیتس پس از آن با استفاده از کمک ارتشی داوطلب و با استفاده از حمله بالگرد توانست دوباره کنترل سیلند را به دست گیرد.
او سپس مهاجمان را به‌عنوان اسیر جنگی نگه داشت. بیشتر اسیران بعد از اتمام ماجرا به کشورشان فرستاده شدند؛ ولی اشنباخ، وکیل آلمانی که گذرنامه سیلند را داشت به خیانت علیه سیلند متهم و مجبور به پرداخت ۳۵ هزار دلار آمریکا شد. دولت‌های هلند و آلمان به دولت انگلستان برای آزاد کردن او شکایت کردند، ولی دولت بریتانیا با توجه به تصمیم دادگاه در سال ۱۹۶۸ میلادی، از پذیرفتن هرگونه مسئولیتی خودداری کرد. سپس دولت آلمان سفیر خود در انگلستان را به سیلند فرستاد تا درباره آزادی اشنباخ مذاکره کند.
بعد از چند هفته مذاکره، بیتس از مواضع خود کوتاه آمد و اندكی بعد، اعلام کرد که بازدید دیپلمات آلمانی دلیلی برای به رسمیت شناخته شدن سیلند توسط دولت آلمان شد.
در اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی، حدود ۵۰ نفر در این سکو زندگی می‌کردند که شامل اعضای خانواده دور و نزدیک و دوستان خانواده رُی بیتز و پرسنل نگاهداری تأسیسات بودند. در همین ایام بود که سیلند به‌صورت نمادی در اعتراضات علیه حکومت بریتانیا، درآمد.
در سال 1975 میلادی، بیتس یک قانون اساسی برای سی لند ارائه کرد، به دنبال آن یک پرچم ملی، یک سرود ملی، یک ارز، گذرنامه و یک مهر مهاجرت.
پس از صدور تعداد زیادی گذرنامه غیرقانونی كشور سیلند (در حدود ۱۵۰ هزار عدد)، در سال ۱۹۹۷ میلادی، خانواده بیتس تمامی گذرنامه‌های صادرشده حتی آن‌هایی که توسط خودشان در 30 سال اخیر صادر شده بود را باطل اعلام کردند. چراکه متوجه شدند یک حلقه پول‌شویی بین‌المللی پدید آمده است و از فروش گذرنامه‌های جعلی سیلند برای تأمین مالی مواد مخدر، قاچاق و پول‌شویی توسط شهروندان دولت‌های روسیه و عراق استفاده می‌شود.
در سال 1987 میلادی، بریتانیا آب‌های سرزمینی خود را به 12 مایل دریایی افزایش داد. سیلند در حال حاضر در آب‌های بین‌المللی به رسمیت شناخته شده بریتانیا قرار گرفته است.
ولی استقلال سیلند بدون هزینه نیست. برای تأمین مخارج نگاهداری سیلند- ازجمله دو گارد امنیتی تمام وقت که در تمام طول سال در آنجا زندگی می‌کنند، سیلند فروشگاه آنلاینی دایر کرده که تی- شرت، تمبر و القاب سلطنتی مانند لرد و بارون و بارونس و لِیدی را می‌فروشد. قیمت هر یک از این القاب حدود ۳۰ پوند است.
اولین تمبر سیلند در سال ۱۹۶۹ تولید شد و می‌توان آن را از فروشگاه آنلاین این ریزکشور خرید.
*مرگ بنیان‌گذار سیلند
روی بیتس در 9 اکتبر 2012 میلادی در سن 91 سالگی درگذشت. او چندین سال از بیماری آلزایمر رنج می‌برد. پسرش مایکل اداره سیلند را بر عهده گرفت. جان گیبسون، استاد دانشگاه در رشته حقوق می‌گوید: شانس کمی وجود دارد که سیلند به‌عنوان یک کشور به رسمیت شناخته شود، زیرا این سازه، ساخته دست بشر است. سیلند رکورد جهانی گینس را برای کوچکترین منطقه برای ادعای موقعیت ملت دارد.
شاهزاده سیلند گفته بود: داستان ما هنوز مردم را به‌شدت هیجان‌زده می‌کند. ما در جامعه‌ای زندگی نمی‌کنیم که مردم دوست داشته باشند به آن‌ها بگویند چه‌کار باید بکنند و همه ایده آزادی و رهایی از دولت را دوست دارند. دنیا به سرزمین‌های الهام بخشی مانند سرزمین ما نیازمند است-و جاهایی مثل اینجا خیلی زیاد نیست.
یک واقعیت اطمینان‌بخش در زندگی شاهزاده مایکل پایدار و بدون تغییر باقی مانده: سیلند هنوز محکم و استوار ایستاده و از دریای شمال حراست می‌کند. برای بقیه ما سیلند جای عجیبی است که به بریتانیا هم بسیار نزدیک است و هم بسیار دور. مکانی در این دنیا که آنقدر متفاوت و استثنایی است که احساس می‌شود وجودش تقریباً غیرممکن است.
این کشور هم‌اکنون در اختیار پسر پدی روی بیتس یعنی مایکل 58 ساله است که چند سالی است او قصد فروش سیلند به سرش زده و حاضر است آنجا را به مبلغ 75 میلیون دلار بفروشد! دو سکوی 550 متری به‌هم‌پیوسته بدون هیچ زمین و اب و خاکی!
منبع: www.wikipedia.org
مترجم: محسن داوری
سیلند یک کشور کوچک ناشناخته و خود خوانده بر روی یك سكوی دریایی است كه در 10 كیلومتری سواحل سافک كشور انگلستان قرار دارد. هرچند که این كشور تاكنون در مجامع بین‌المللی به رسمیت شناخته نشده است.
او این سکوی 550 متری را «شاهزاده‌نشین سیلند» نامید، اعلام استقلال کرد و با عنوان «پرنس روی» به حکومت بر کوچکترین کشور «مستقل» جهان پرداخت، بااینکه چند بار با زور دولت قصد خارج کردن آن‌ها را ازآنجا داشته، اما آن‌ها مقاومت کردند.
این کشور پاسپورت، تمبر، واحد پولی، تیم ورزشی، پرچم و حتی سرود ملی و روز استقلال هم دارد؛ این شاهزاده‌نشین بر روی یکی از سکوهای دفاعی انگلستان در دریای شمال بنا نهاده شده است. این سکوهای دفاعی در زمان جنگ دوم جهانی استفاده می‌شده است. این تأسیسات شامل یک‌پایه پانتون شناور با روبنای دو برج توخالی بود که توسط یک عرشه به هم متصل می‌شدند که می‌توانستند سازه‌های دیگر را بر آن اضافه کنند.
در سال ۱۹۶۷ میلادی، این تأسیسات توسط پَدی روی بِیتس، گوینده پیشین رادیو، سرگرد ارتش و جمعی از دوستانش و خانواده او اشغال شد. او ادعا داشت که این تأسیسات یک دولت مستقل است. بسیاری از كارشناسان، به‌طورکلی سیلند را جزء ریزکشورها و بهترین نمونه آن طبقه‌بندی می‌کنند.
سیلند به‌عنوان یک دولت مستقل توسط هیچ‌کدام از اعضای سازمان ملل پذیرفته نشده است و منتقدان در ایالات‌متحده آمریکا و آلمان اصرار دارند که این تأسیسات همیشه تحت فرماندهی دولت انگلستان بوده است.
بزرگ‌ترین مزیت سیلند این است که چون تحت حوزه حقوقی هیچ کشوری نیست، به‌راحتی می‌توان در آنجا به انجام همه نوع کار خلاف قانون پرداخت!
*تاریخچه
در سال 1943 میلادی و در جریان جنگ جهانی دوم، این سکو توسط بریتانیا مانند سکوهای دفاعی دیگر برای دیده‌بانی و دفاع در برابر هواپیماهای مین‌ریز آلمان ساخته شد.
این سکو شامل یک بنای فوقانی با دو برج توخالی است که توسط یک عرشه به یکدیگر متصل شده‌اند. این سازه درون آب‌های بین‌المللی واقع شده است. این استحکامات توسط ۱۵۰ تا ۳۰۰ نفر از اعضای ناوگان دریایی انگلستان در جریان جنگ جهانی دوم اشغال شد.
این محل با مساحت قابل سکونتی در حدود ۵۵۰ مترمربع با ساحل ۱۲ کیلومتر فاصله دارد و تنها با قایق و از فاصله نزدیک قابل‌مشاهده است. وقتی به آن نگاه می‌کنید، هیچ‌چیز خاصی در آن نمی‌بینید: سکویی که به نظر می‌رسد محل ضد هوایی‌ها بوده و در بالای آن چیزی که به یک کانتینر بی‌شباهت نیست. برای پیاده شدن در این محل وقتی با جرثقیل بالا آورده می‌شوید، باید با بادهای کوبنده و موج‌های خطرناک کنار بیایید.
در سال ۱۹۶۸ میلادی، نیروی دریایی انگلستان به‌منظور تعمیر راهنماهای شناورها وارد منطقه‌ای شد که بیتس ادعا می‌کرد قلمروی آبی او است. مایکل بیتس، پسر پدی روی بیتس با شلیك از روی برج، کوشش کرد آن‌ها را بترساند. از آنجائی که بیتس هنوز شهروند انگلستان بود به‌منظور پاسخگویی در مورد این حادثه به دادگاه در انگلستان خوانده شد. دادگاه انگلستان اعلام کرد از آنجائی که این استحکامات سه مایل خارج از آب‌های انگلستان است، قابل‌طرح در این دادگاه نیست.
در سال ۱۹۷۵ میلادی، بیتس اساسنامه، پرچم، سرود ملی، گذرنامه و واحد پول سیلند را معرفی کرد.
در سال ۱۹۷۸ میلادی، هنگامی‌که بیتس در سیلند حضور نداشت، نخست‌وزیر سیلند، پروفسور الکساندر جی اشنباخ و تعدادی از اهالی آلمان به‌زور کنترل سیلند را به دست گرفتند و پسر بیتس، مایکل را اسیر کردند. بیتس پس از آن با استفاده از کمک ارتشی داوطلب و با استفاده از حمله بالگرد توانست دوباره کنترل سیلند را به دست گیرد.
او سپس مهاجمان را به‌عنوان اسیر جنگی نگه داشت. بیشتر اسیران بعد از اتمام ماجرا به کشورشان فرستاده شدند؛ ولی اشنباخ، وکیل آلمانی که گذرنامه سیلند را داشت به خیانت علیه سیلند متهم و مجبور به پرداخت ۳۵ هزار دلار آمریکا شد. دولت‌های هلند و آلمان به دولت انگلستان برای آزاد کردن او شکایت کردند، ولی دولت بریتانیا با توجه به تصمیم دادگاه در سال ۱۹۶۸ میلادی، از پذیرفتن هرگونه مسئولیتی خودداری کرد. سپس دولت آلمان سفیر خود در انگلستان را به سیلند فرستاد تا درباره آزادی اشنباخ مذاکره کند.
بعد از چند هفته مذاکره، بیتس از مواضع خود کوتاه آمد و اندكی بعد، اعلام کرد که بازدید دیپلمات آلمانی دلیلی برای به رسمیت شناخته شدن سیلند توسط دولت آلمان شد.
در اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی، حدود ۵۰ نفر در این سکو زندگی می‌کردند که شامل اعضای خانواده دور و نزدیک و دوستان خانواده رُی بیتز و پرسنل نگاهداری تأسیسات بودند. در همین ایام بود که سیلند به‌صورت نمادی در اعتراضات علیه حکومت بریتانیا، درآمد.
در سال 1975 میلادی، بیتس یک قانون اساسی برای سی لند ارائه کرد، به دنبال آن یک پرچم ملی، یک سرود ملی، یک ارز، گذرنامه و یک مهر مهاجرت.
پس از صدور تعداد زیادی گذرنامه غیرقانونی كشور سیلند (در حدود ۱۵۰ هزار عدد)، در سال ۱۹۹۷ میلادی، خانواده بیتس تمامی گذرنامه‌های صادرشده حتی آن‌هایی که توسط خودشان در 30 سال اخیر صادر شده بود را باطل اعلام کردند. چراکه متوجه شدند یک حلقه پول‌شویی بین‌المللی پدید آمده است و از فروش گذرنامه‌های جعلی سیلند برای تأمین مالی مواد مخدر، قاچاق و پول‌شویی توسط شهروندان دولت‌های روسیه و عراق استفاده می‌شود.
در سال 1987 میلادی، بریتانیا آب‌های سرزمینی خود را به 12 مایل دریایی افزایش داد. سیلند در حال حاضر در آب‌های بین‌المللی به رسمیت شناخته شده بریتانیا قرار گرفته است.
ولی استقلال سیلند بدون هزینه نیست. برای تأمین مخارج نگاهداری سیلند- ازجمله دو گارد امنیتی تمام وقت که در تمام طول سال در آنجا زندگی می‌کنند، سیلند فروشگاه آنلاینی دایر کرده که تی- شرت، تمبر و القاب سلطنتی مانند لرد و بارون و بارونس و لِیدی را می‌فروشد. قیمت هر یک از این القاب حدود ۳۰ پوند است.
اولین تمبر سیلند در سال ۱۹۶۹ تولید شد و می‌توان آن را از فروشگاه آنلاین این ریزکشور خرید.
*مرگ بنیان‌گذار سیلند
روی بیتس در 9 اکتبر 2012 میلادی در سن 91 سالگی درگذشت. او چندین سال از بیماری آلزایمر رنج می‌برد. پسرش مایکل اداره سیلند را بر عهده گرفت. جان گیبسون، استاد دانشگاه در رشته حقوق می‌گوید: شانس کمی وجود دارد که سیلند به‌عنوان یک کشور به رسمیت شناخته شود، زیرا این سازه، ساخته دست بشر است. سیلند رکورد جهانی گینس را برای کوچکترین منطقه برای ادعای موقعیت ملت دارد.
شاهزاده سیلند گفته بود: داستان ما هنوز مردم را به‌شدت هیجان‌زده می‌کند. ما در جامعه‌ای زندگی نمی‌کنیم که مردم دوست داشته باشند به آن‌ها بگویند چه‌کار باید بکنند و همه ایده آزادی و رهایی از دولت را دوست دارند. دنیا به سرزمین‌های الهام بخشی مانند سرزمین ما نیازمند است-و جاهایی مثل اینجا خیلی زیاد نیست.
یک واقعیت اطمینان‌بخش در زندگی شاهزاده مایکل پایدار و بدون تغییر باقی مانده: سیلند هنوز محکم و استوار ایستاده و از دریای شمال حراست می‌کند. برای بقیه ما سیلند جای عجیبی است که به بریتانیا هم بسیار نزدیک است و هم بسیار دور. مکانی در این دنیا که آنقدر متفاوت و استثنایی است که احساس می‌شود وجودش تقریباً غیرممکن است.
این کشور هم‌اکنون در اختیار پسر پدی روی بیتس یعنی مایکل 58 ساله است که چند سالی است او قصد فروش سیلند به سرش زده و حاضر است آنجا را به مبلغ 75 میلیون دلار بفروشد! دو سکوی 550 متری به‌هم‌پیوسته بدون هیچ زمین و اب و خاکی!
منبع: www.wikipedia.org
مترجم: محسن داوری
دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲ ساعت ۰۹:۲۱
کد مطلب: 36462
