به گزارش میز نفت، سهام اصلی شرکت ملی نفتکش در دست صندوق بازنشستگی کشوری از زیرمجموعههای وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی است؛ به همین دلیل انتخاب اعضای هیئتمدیره این شرکت و مدیرعامل آن بر عهده وزیر کار بوده است. موضوعی که سالهاست تبدیل به یک چالش میان این وزارتخانه و وزارت نفت شده است.
به همین دلیل، انتخاب مدیرعامل
شرکت ملی نفتکش با مشورت وزرای نفت انجام میشده است؛ در دولت سیزدهم که حجت عبدالملکی به وزارت کار رسید، اوجی به زیر پای او نشست و دوست قدیمی خود را برای اداره این شرکت به عبدالملکی توصیه کرد.
شیوا که به دلیل اختلاف با مرتضی شاه میرزایی، به نوایی در نفت نرسید، مجبور شد راهی نهادهای غیرنفتی اما مرتبط با نفت شود و در این میان، اوجی نقش اصلی را برای حکم نفتکش شیوا ایفا کرد.
سابقه رفاقت شیوا با اوجی به اواخر دولت خاتمی مربوط میشود؛ سالهایی که شیوا رئیس روابط عمومی شرکت نفت مناطق مرکزی بود و اوجی را به این شرکت میآورد. «نانونمک مدیریتی» که میان این دو برقرار شد، وضعیت را تغییر داد و وقتی اوجی به وزارت رسید، شیوا جایی در نفت نداشت و اوجی هم برای حفظ صندلی خود، باعث شد تا یاز قدیمی،
مدیرعامل شرکت ملی نفتکش شود.
ازآنجاکه عبدالملکی، هیچچیز از نفت نمیدانست، مجذوب شیوا شد و
شیوا نیز با رپرتاژهای رسانهای، خود را قهرمان صادرات نفت معرفی کرد اما با کنار رفتن عبدالملکی، گزارشهای عجیب و مهمی به دست نهاد ریاست جمهوری و وزارت کار رسید.
صولت مرتضوی بهعنوان وزیر جدید کار، برای برکناری شیوا دستبهکار شد اما اوجی، مخالفت خود را به گوش نهاد ریاست جمهوری رساند تا دوستِ خود را بر مسند کار حفظ کند. حتی شنیده شده وزیر نفت تداوم وضعیت صادرات نفت را به بقای شیوا منوط کرده است که همین موضوع باعث شد تا حکم برکناری شیوا با تأخیر همراه شود.
اما نکته مهم اینجاست که گزارشهای مهمی که در دست نهاد ریاست جمهوری است، باعث شده تا موافقان برکناری شیوا بیشتر شده و اوجی تنهاتر از گذشته شود. برخی منابع آگاه میگویند تغییرات در هیئتمدیره شرکت ملی نفتکش، بهمنظور نظارت بیشتر بر کار شیواست تا درنهایت، او را کنار بزنند.