آرزو فروشی به جای جذب سرمایه

به گزارش میز نفت، در دولت گذشته از بسته‌های سرمایه‌گذاری مفصلی در حوزه نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی رونمایی و همایش‌های مفصلی هم برای جذب سرمایه‌گذاران خارجی برگزار شد. گرچه ماحصل این معرفی، در دوران برجام منجر به امضای چندین قرارداد مهم شد اما به دلیل خروج ترامپ از برجام، اتفاق خاصی در صنعت نفت رخ نداد.

در دولت سیزدهم، گفته شد قرار است از محل سرمایه‌های داخلی و البته چینی و روسی، صنعت نفت توسعه یابد؛ چندین تفاهم‌نامه و قرارداد هم امضا شد اما به دلیل محدودیت‌های مالی و همچنین تحریم‌ها، همه‌چیز روی کاغذ فریز ماند. موضوعی که حتی مورد پیگیری رهبر انقلاب هم قرارگرفته است.

مسئولان وزارت نفت هم بدون ارائه برنامه مدون و کارشناسی، مدام از فرصت‌های سرمایه‌گذاری در ایران می‌گویند. به‌عنوان نمونه، محسن خجسته مهر مدیرعامل شرکت ملی نفت از فرصت‌های سرمایه‌گذاری به میزان 160 میلیارد دلار گفت. مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با اشاره به برنامه این شرکت برای افزایش ۵۰ درصدی ظرفیت تولید نفت و گاز کشور اشاره کرد و گفت: برای رسیدن به این هدف نیازمند سرمایه‌گذاری 89 میلیارد دلاری در صنعت نفت و 71 میلیارد دلاری در صنعت گاز هستیم.

یا دیگر معاون وزیر نفت که او هم عدد دیگری را بیان کرده است؛ مرتضی شاه میرزایی مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی از 150 میلیارد دلار فرصت سرمایه‌گذاری در صنعت پتروشیمی ایران در افق پایان برنامه هشتم توسعه خبر داد و گفت: این فرصت‌ها بخش‌های مختلف صنعت از بالادست تا میان دست و پایین‌دست را شامل می‌شود.

ازاین‌دست اظهارنظرات ی دو سال گذشته بسیار است اما پرسش اصلی اینجاست که معرفی فرصت‌های سرمایه‌گذاری دقیقاً برای چه کشورها و شرکت‌هایی صورت می‌گیرد؟ بیش از یک دهه است که مسئولان وزارت نفت و کارشناسان از نیاز 300 میلیارد دلاری برای سرمایه‌گذاری می‌گویند اما مشخص نیست چقدر از این نیاز توسط شرکت‌های داخلی و نهادهای عمومی کشور تأمین‌شده است.

به نظر می‌رسد، مسئولان دولت جذب سرمایه‌گذاری خارجی را با معرفی فرصت‌های سرمایه‌گذاری اشتباه گرفته‌اند چراکه معضل اصلی صنعت نفت، معرفی فرصت‌ها نیست، بلکه جذب سرمایه‌گذاری است.

يکشنبه ۲۶ شهريور ۱۴۰۲ ساعت ۱۶:۳۸