به گزارش میز نفت، جواد اوجی در شهریور1400 یعنی روزهای نخست وزارت خود گفت:«انشاءالله... طبق برنامه زمانبندی تعریفشده برای توسعه کمی و کیفی پالایشگاههای موجود و برنامهریزی برای ساخت پالایشگاههای جدید در چهار پنج سال آینده، ظرفیت پالایش روزانه کشور با افزایش 1.5 برابری به سه میلیون و 500 هزار بشکه میرسد.»
با توجه به ظرفیت 2.3 میلیون بشکهای صنعت پالایشی کشور، باید یکمیلیون و 200 هزار بشکه به این ظرفیت اضافه شود که وعده دو سال پیش اوجی، روی کاغذ مانده است و عملاً هیچ پروژهای حتی به مرحله کلنگ زنی هم نرسیده است.
اوجی گفته بود برنامههای این وزارتخانه روی دو محور افزایش ظرفیت برخی پالایشگاهها و همچنین ساخت پتروپالایشگاههای جدید بنا شده است.
درباره حوزه اول باید گفت، نهتنها هیچ ظرفیتی به پالایشگاهها اضافه نشده است بلکه به دلیل سوء مدیریتهای وحشتناک در حوزه اورهال پالایشگاهها، ظرفیت برخی واحدهای پالایشی با کاهش مواجه شده است.
در محور دوم هم هیچ اتفاق خاصی رخ نداده جز امضای تفاهمنامهها که اغلب روی کاغذ مانده است؛ بهعنوان نمونه پتروپالایشگاه شهید قاسم سلیمانی باید این روزها در مرحله مهندسی و اجرا باشد ولی هنوز کلنگش به زمین نخورده است؛ حتی شنیدهشده شرکتی هم برای اجرای این پروژه تأسیس نشده است تا شوخی بودن این پالایشگاه، بیشتر از گذشته تبدیل به استهزای وزارت نفت در محافل کارشناسی شود.
وزارت نفت برای اجرای این مهم، به 70 میلیارد دلار نیاز دارد که همین رقم، در همان روزهایی که وعده اوجی مطرح شد موردنقد قرار گرفت ولی رسانههای حامی دولت نوشتند از طریق بورس و سایر ابزارهای موجود، میتوان این مشکل را رفع کرد.
حالا دو سال از وعده اوجی گذشته وهیج خبری از طرحهای بزرگ پالایشی نیست؛ این در حالی است که جلیل سالاری مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی تا همین چند سال پیش که منتقد سیاستهای پالایشی دولت قبل بود، مدام کمکاری و عدم احداث پالایشگاههای جدید را به باد انتقاد میگرفت ولی امروز، خودش هیچ اقدامی برای این موضوع نمیکند.
يکشنبه ۲۴ ارديبهشت ۱۴۰۲ ساعت ۰۴:۴۱