به گزارش میز نفت، واردات بنزین بهصورت چراغ خاموش کلید خورده است. بخشی از بنزین موردنیاز در حال وارد شدن از ترکمنستان است و بخشی دیگر قرار است از روسیه خریداری شود. گرچه شرکت ملی پالایش و سالاری مدیرعامل آن، نام واردات بنزین را همکاریهای منطقهای و
سوآپ میگذارند اما ناگفته پیداست که واردات بنزین کلید خورده است.
این در حالی است که دولت سیزدهم، بنزین را در شرایطی تحویل گرفت که ظرفیت مازاد برای این فرآورده نفتی وجود داشت ولی به دلیل سوء مدیریت و کاهش تولید بنزین، کشور به واردکننده تبدیلشده است.
در سال 1400 که دولت سیزدهم روی کارآمد، جواد اوجی وزیر نفت گفت که میزان
مصرف بنزین حدود 95 میلیون لیتر در روز است. البته او در آذر سال گذشته عنوان کرد اگر کرونا نبود، مصرف بنزین به 120 میلیون لیتر در روز میرسید درحالیکه توان تولید کشور، 106 میلیون لیتر است.
اما آمارهای رسمی از سوی شرکت ملی پالایش و پخش میگوید در ششماهه نخست سال جاری، میزان مصرف بنزین بهطور میانگین 105 میلیون لیتر در روز بوده است؛ این عدد در حالی برای کشور هزینه آفریده که نگاهی به عملکرد پالایشگاه ستاره خلیجفارس، نشان میدهد تولید بنزین در بزرگترین پالایشگاه کشور هم کاهشیافته است.
اندیشکده سولوشن که یکی از مراکز مهم تحقیقاتی در حوزه انرژی ایران است، در گزارشی آورده است: «کاهش ۱۱ درصدی تولید بنزین پالایشگاه ستاره در سال گذشته، با توجه به سهم حدود 40 درصدی این پالایشگاه در تولید بنزین کشور، عاملی مهم در کاهش تولید بنزین نسبت به سالهای اخیر بوده است.»
گرچه این آمارها از سوی شرکت ملی پالایش و پخش تکذیب شد اما خبرگزاری ایرنا که خبرگزاری رسمی دولت است مصاحبهای را در خروجی قرار داد که نشان داد تولید بنزین کاهشیافته است. محمدرضا حیدرزاده، رئیس کمیسیون پتروشیمی اتحادیه صادرکنندگان نفت، گاز و پتروشیمی در همین باره به ایرنا گفته است: پالایشگاهی مثل ستاره خلیجفارس با توجه به فشارهای اقتصادی راهاندازی شد، اما با توجه به مشکلات حال حاضر با ظرفیت کامل فعالیت نمیکند؛ چراکه دولت بدهی انباشته دارد و باید هر چه سریعتر آن را پرداخت کند، ازاینرو فرصت تفکرات کلان را ندارد.
این اظهارات بهخوبی نشان میدهد کاهش تولید بنزین حتمی است و جای گریزی از آن نیست ولی مسئولان وزارت نفت علاقه عجیبی بهدروغ و آمارسازی دارند. دروغهایی که یکبهیک در حال رسوا شدن است.