گزارشی از اویل پرایس
چرا عراق در افزایش تولید ناکام است؟
میز نفت - اما چرا عراق به چنین اعدادی نرسیده است؟ دو دلیل اساسی برای این وجود دارد که هر دو - و دلایل مماس دیگر - به طور کامل در آخرین کتاب من مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند: اولی فسادی است که بخش نفت عراق را به ویژه از زمان سقوط صدام حسین در سال 2003 گرفتار کرده است.
به گزارش میز نفت٫ اویل پرایس در گزارشی به برنامه جدید عراق برای افزایش تولید نفت پرداخته و نوشته است:
حمید یونس، معاون اول شرکت ملی نفت عراق گفته این کشور در حال برنامه ریزی برای افزایش تولید نفت خام به رقم 8 میلیون بشکه در روز است. علی جاسم مدیرکل شرکت اکتشاف نفت عراق (IOEC) هم گفته شرکت نفت عراق قصد دارد فعالیت های خود در بلوک های اکتشافی صحرای غربی و استان نینوا را توسعه دهد.
عراق دارای 145 میلیارد بشکه ذخایر اثبات شده نفت خام است. معادل 18 درصد از کل خاورمیانه، حدود 9 درصد از کل جهان که توانسته این کشور را در در رده پنجمین قدرت نفتی قرار دهد. با این حال، آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) در گزارش سال 2012 خود درباره ذخایر نفت عراق نوشت: میزان قابل توجهی از منابع نفتی قابل استحصال عراق از عدم قطعیت برخوردار است و حتی ممکن است بسیار بیشتر از این باشد.
بسیاری از داده‌های قبلی که از ذخایر 145 میلیارد بشکه‌ای استفاده می‌کردند، از ارزیابی سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده (USGS) در سال 2000 به دست آمده بود و با استفاده از این داده‌ها، تجزیه و تحلیل آژانس بین‌المللی انرژی در سال 2012 سطح منابع نفت خام قابل استحصال را 232 میلیارد بشکه تخمین زد که 35 میلیارد بشکه از آن برداشت شده است.
با این حال، همانطور که خود آژانس بین المللی انرژی نیز اشاره کرد، برآوردهای دیگری از منابع موثق وجود دارد مبنی بر اینکه منابع نفتی کشف نشده عراق به طور قابل توجهی حتی از ارقام آژانس بین المللی انرژی بیشتر است. مقامات عراقی یکبار در سال 2010 میزان ذخایر خود را 143 میلیارد بشکه اعلام کردند.سپس در سابل بعد این رقم را 145 میلیارد بشکه عنوان کرده و در نهایت به رقم 215 میلیارد بشکه رسیدند.
بر اساس گزارش سال 2012 آژانس بین‌المللی انرژی، حتی با استفاده از رقم محافظه‌کارانه‌تر USGS، عراق تنها 15 درصد از منابع قابل استحصال نهایی خود را در مقایسه با 23 درصدکل خاورمیانه تولید کرده بود.
داشتن سطوح عظیم ذخایر و منابع قابل استحصال یک چیز است، اما حفاری و صادرات آنها و در طول دوره زمانی که گزارش آژانس بین المللی انرژی تهیه شده است، چیز دیگری است. از سال 2012 تاکنون، تولید نفت خام در عراق از 3 میلیون بشکه در روز تنها به بیش از 4 میلیون بشکه در روز رسیده است. می توان گفت که این یک افزایش چشمگیر 25 درصدی است، اما به طور مطلق، به عنوان بازدهی بسیار ضعیف نفت عراق شناخته می شوند.
برخلاف ارقام واقعی تولید نفت، عراق در سال 2013 «استراتژی ملی انرژی یکپارچه» خود (INES) را راه‌اندازی کرد که سه نمایه تولید نفت آینده برای عراق را تدوین کرد، بهترین سناریوی INES افزایش ظرفیت تولید نفت خام به 13 میلیون بشکه در روز ( تا سال 2017) و در نهایت٬ کاهش تدریجی به حدود 10 میلیون بشکه در روز در یک دوره طولانی پس از آن بود.
سناریوی تولید میان رده برای عراق به 9 میلیون بشکه در روز (در آن مقطع تا سال 2020) و بدترین سناریوی INES این بود که تولید به 6 میلیون بشکه در روز (در آن مقطع تا سال 2020) برسد.
اما چرا عراق به چنین اعدادی نرسیده است؟ دو دلیل اساسی برای این وجود دارد که هر دو - و دلایل مماس دیگر - به طور کامل در آخرین کتاب من مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند: اولی فسادی است که بخش نفت عراق را به ویژه از زمان سقوط صدام حسین در سال 2003 گرفتار کرده است.
و دوم - تا حدی تابع دلیل اول اما نه به طور کامل - شکست در ساخت پروژه مشترک تامین آب دریا (CSSP) است. فرهنگ فساد در عراق در بسیاری از مقالات قبلی من پوشش داده شده است، اما سازمان شفافیت بین‌الملل مستقل (TI) نیز مکرراً در انتشارات مختلف «شاخص ادراک فساد» خود تأیید کرده است، که عراق معمولاً در بین 10 کشور فاسد دنیا قرار دارد:«اختلاس گسترده، کلاهبرداری‌های تدارکاتی، پولشویی، قاچاق نفت و رشوه‌دهی گسترده بوروکراتیک که عراق را به انتهای رتبه‌بندی بین‌المللی فساد رسانده، به خشونت سیاسی دامن زده و دولت‌سازی و ارائه خدمات مؤثر را با مشکل مواجه کرده است.»
مداخله سیاسی در ارگان‌های مبارزه با فساد و سیاسی کردن مسائل مربوط به فساد، ضعف جامعه مدنی، ناامنی، کمبود منابع و مقررات قانونی ناقص، ظرفیت دولت را برای مهار مؤثر فساد فزاینده به شدت محدود می‌کند.
این ممکن است یک دلیل کلیدی برای ادامه ندادن CSSP باشد، اما اگر عراق بتواند پروژه را تا حد امکان از عناصر فاسد محافظت کند، می تواند به افزایش عظیم تولید نفت خام که در نظر دارد دست یابد. در ابتدا قرار بود CSSP حدود 10 میلیارد دلار هزینه داشته باشد تا بتواند حدود 6 میلیون بشکه آب را در روز به حداقل پنج میدان نفتی در منطقه جنوب بصره و یک میدان نفتی در منطقه میسان تامین کند.
برای در نظر گرفتن نمایه ریسک-پاداش CSSP: میادین عظیم طولانی مدت کرکوک و رمیله - که با هم حدود 80 درصد از کل تولید نفت عراق را تولید می کردند - نیاز به تزریق مداوم آب دارند.
حمید یونس، معاون اول شرکت ملی نفت عراق گفته این کشور در حال برنامه ریزی برای افزایش تولید نفت خام به رقم 8 میلیون بشکه در روز است. علی جاسم مدیرکل شرکت اکتشاف نفت عراق (IOEC) هم گفته شرکت نفت عراق قصد دارد فعالیت های خود در بلوک های اکتشافی صحرای غربی و استان نینوا را توسعه دهد.
عراق دارای 145 میلیارد بشکه ذخایر اثبات شده نفت خام است. معادل 18 درصد از کل خاورمیانه، حدود 9 درصد از کل جهان که توانسته این کشور را در در رده پنجمین قدرت نفتی قرار دهد. با این حال، آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) در گزارش سال 2012 خود درباره ذخایر نفت عراق نوشت: میزان قابل توجهی از منابع نفتی قابل استحصال عراق از عدم قطعیت برخوردار است و حتی ممکن است بسیار بیشتر از این باشد.
بسیاری از داده‌های قبلی که از ذخایر 145 میلیارد بشکه‌ای استفاده می‌کردند، از ارزیابی سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده (USGS) در سال 2000 به دست آمده بود و با استفاده از این داده‌ها، تجزیه و تحلیل آژانس بین‌المللی انرژی در سال 2012 سطح منابع نفت خام قابل استحصال را 232 میلیارد بشکه تخمین زد که 35 میلیارد بشکه از آن برداشت شده است.
با این حال، همانطور که خود آژانس بین المللی انرژی نیز اشاره کرد، برآوردهای دیگری از منابع موثق وجود دارد مبنی بر اینکه منابع نفتی کشف نشده عراق به طور قابل توجهی حتی از ارقام آژانس بین المللی انرژی بیشتر است. مقامات عراقی یکبار در سال 2010 میزان ذخایر خود را 143 میلیارد بشکه اعلام کردند.سپس در سابل بعد این رقم را 145 میلیارد بشکه عنوان کرده و در نهایت به رقم 215 میلیارد بشکه رسیدند.
بر اساس گزارش سال 2012 آژانس بین‌المللی انرژی، حتی با استفاده از رقم محافظه‌کارانه‌تر USGS، عراق تنها 15 درصد از منابع قابل استحصال نهایی خود را در مقایسه با 23 درصدکل خاورمیانه تولید کرده بود.
داشتن سطوح عظیم ذخایر و منابع قابل استحصال یک چیز است، اما حفاری و صادرات آنها و در طول دوره زمانی که گزارش آژانس بین المللی انرژی تهیه شده است، چیز دیگری است. از سال 2012 تاکنون، تولید نفت خام در عراق از 3 میلیون بشکه در روز تنها به بیش از 4 میلیون بشکه در روز رسیده است. می توان گفت که این یک افزایش چشمگیر 25 درصدی است، اما به طور مطلق، به عنوان بازدهی بسیار ضعیف نفت عراق شناخته می شوند.
برخلاف ارقام واقعی تولید نفت، عراق در سال 2013 «استراتژی ملی انرژی یکپارچه» خود (INES) را راه‌اندازی کرد که سه نمایه تولید نفت آینده برای عراق را تدوین کرد، بهترین سناریوی INES افزایش ظرفیت تولید نفت خام به 13 میلیون بشکه در روز ( تا سال 2017) و در نهایت٬ کاهش تدریجی به حدود 10 میلیون بشکه در روز در یک دوره طولانی پس از آن بود.
سناریوی تولید میان رده برای عراق به 9 میلیون بشکه در روز (در آن مقطع تا سال 2020) و بدترین سناریوی INES این بود که تولید به 6 میلیون بشکه در روز (در آن مقطع تا سال 2020) برسد.
اما چرا عراق به چنین اعدادی نرسیده است؟ دو دلیل اساسی برای این وجود دارد که هر دو - و دلایل مماس دیگر - به طور کامل در آخرین کتاب من مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند: اولی فسادی است که بخش نفت عراق را به ویژه از زمان سقوط صدام حسین در سال 2003 گرفتار کرده است.
و دوم - تا حدی تابع دلیل اول اما نه به طور کامل - شکست در ساخت پروژه مشترک تامین آب دریا (CSSP) است. فرهنگ فساد در عراق در بسیاری از مقالات قبلی من پوشش داده شده است، اما سازمان شفافیت بین‌الملل مستقل (TI) نیز مکرراً در انتشارات مختلف «شاخص ادراک فساد» خود تأیید کرده است، که عراق معمولاً در بین 10 کشور فاسد دنیا قرار دارد:«اختلاس گسترده، کلاهبرداری‌های تدارکاتی، پولشویی، قاچاق نفت و رشوه‌دهی گسترده بوروکراتیک که عراق را به انتهای رتبه‌بندی بین‌المللی فساد رسانده، به خشونت سیاسی دامن زده و دولت‌سازی و ارائه خدمات مؤثر را با مشکل مواجه کرده است.»
مداخله سیاسی در ارگان‌های مبارزه با فساد و سیاسی کردن مسائل مربوط به فساد، ضعف جامعه مدنی، ناامنی، کمبود منابع و مقررات قانونی ناقص، ظرفیت دولت را برای مهار مؤثر فساد فزاینده به شدت محدود می‌کند.
این ممکن است یک دلیل کلیدی برای ادامه ندادن CSSP باشد، اما اگر عراق بتواند پروژه را تا حد امکان از عناصر فاسد محافظت کند، می تواند به افزایش عظیم تولید نفت خام که در نظر دارد دست یابد. در ابتدا قرار بود CSSP حدود 10 میلیارد دلار هزینه داشته باشد تا بتواند حدود 6 میلیون بشکه آب را در روز به حداقل پنج میدان نفتی در منطقه جنوب بصره و یک میدان نفتی در منطقه میسان تامین کند.
برای در نظر گرفتن نمایه ریسک-پاداش CSSP: میادین عظیم طولانی مدت کرکوک و رمیله - که با هم حدود 80 درصد از کل تولید نفت عراق را تولید می کردند - نیاز به تزریق مداوم آب دارند.
شنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۱ ساعت ۰۹:۵۳
کد مطلب: 33668