به گزارش میز نفت، مرتضی شاه میرزایی برخلاف ذهنیتی که هوادارانش از او ساخته بودند، ضعیفترین مدیر نفتی دولت رئیسی است؛ او را تکنوکرات حزب الهی میدانستند که پر است از تخصص، سواد فنی و تسلط بر مسائل خرد و کلان صنعت نفت اما او نشان داده است، این واژهها در قبال او تنها یک مزاح محفلی است.
شاه میرزایی که یک تکنسین ساده در پالایشگاه تهران بود، در دولت اول احمدینژاد توسط حسین شیوا مدیرکل وقت بازرسی وزارت نفت به ستاد آمد و در سال 88، درست در روزهای نخست وزارت میرکاظمی مدیرکل بازرسی وزارت نفت شد. در دولت زنگنه به بسیج نقلمکان کرد و پس از هشت سال به مدد حمایت میرکاظمی، مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمیشد.
او در ابتدای شروع کار خود، به برنامه گفتوگوی ویژه خبری رفت و با اعتمادبهنفسی عجیب، به تشریح برنامههای خود در حوزه پتروشیمی پرداخت که برایش دردسر بزرگی آفرید. گاف های رنگارنگ و اشتباهات مهلک او در آن برنامه، سوژه رسانههای داخلی و خارجی شد و ویدئوی گاف های او دستبهدست میشد.
هرچند او سعی کرد در ادامه به حوزه کاریاش مسلط شود اما مصاحبههای او روز به روز، «اشتباهی بودنش» را بیشتر عیان کرد بهویژه مصاحبه اخیر خود در نمایشگاه نفت. شاه میرزایی نشان داد که نمیتوان وی را مورد پرسش فنی قرار داد که در این صورت، پاسخ او اشاره به تاریخ اسلام دارد.
او در مصاحبه اخیر خود، نمایندگان مجلس را که طرح ادغام شرکت ملی پالایش و پخش و شرکت ملی صنایع پتروشیمی را تنظیم کردند، به سپاه ابرهه تشبیه کرد و البته خود را در مقام عبدالمطلب قرار داد که تنها صاحب چند شتر است! ازنظر شاه میرزایی، مجلسیها کاری جز تخریب بلد نیستند که میخواهند نفت را ویران کنند ولی دست غیب، آنها را بهزودی زمینگیر میکند.
البته بعید است عزتنفس مجلسیها بهاندازه سرسوزنی هم تحریک شود اما شاه میرزایی و پدیدهای که او آفرید، نشان داد اوضاع در دولت انقلابی خرابتر از آن چیزی است که حتی میتوان تصورش کرد.
سه شنبه ۳ خرداد ۱۴۰۱ ساعت ۰۳:۲۳