به گزارش میز نفت، آنچه تاکنون اتفاق افتاده را در نظر بگیرید: تحریمهای غرب بیش از نیمی از ذخایر بانک مرکزی روسیه را مسدود کرده است. این بانک مجبور به اعمال کنترل های سرمایه و تبدیل ۸۰ درصد درآمد صادرات به روبل شده است، اما این امر تاکنون به بانک ها اجازه داده تا نقدینگی کافی برای پرداخت بدهی های بانک ها را تامین کند.
هفته گذشته، کرملین اعلام کرد که کشورهای «غیردوست» ( به معنای تحریمکننده ) اکنون ملزم به تسویه صادرات انرژی به روبل هستند. بازارها به درستی اعلام کردند که این سیاست، تقاضا برای روبل را افزایش می دهد. هرچند پول روسیه بخشی از ارزش خود را در ماه های اخیر از دست داده است.
در هفتههای آینده، روسیه تضمین خواهد کرد که همه ۱۰۰ درصد درآمد صادراتی به اجبار به روبل تبدیل میشود. پرداختهای روبلی فقط در روسیه امکانپذیر است.
سیاست جدیدی که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه از آن لذت خواهد برد، شرایط طعنه آمیزی دارد. شرکت های غربی اکنون باید به صرافی مسکو یا همان موسسه ای که تحریم شده است، بروند و امیدوار باشند که پول آنها را بپذیرد.
واضح است که روسیه به این درآمد نیاز دارد و آنها را دور نمیزند، اما در بازیهای ذهنی که قدرتها علیه یکدیگر انجام میدهند، بازی با هر مهره ای حتی به صورت نمادین معنادار است.
با این حال، مهم است که در مورد پیامدهای واکنش روسیه به تحریم ها اغراق نکنیم. روبل قویتر به کاهش تورم کمک میکند، اما مازاد درآمد را برای دولت روسیه دشوارتر میکند، زیرا درآمد نفت و گاز آن به ارز کمتری تبدیل میشود که برای هزینههای داخلی و نظامی استفاده میشود.
برخلاف پیشنهاد برخی از مفسران اقتصادی در داخل روسیه، این اقدام اروپایی ها را مجبور به لغو تحریم های بانک مرکزی روسیه نخواهد کرد. دولت های اروپایی به سادگی می توانند توضیح دهند که شرکت های تابعه شرکت انرژی آنها در روسیه می توانند روبل را از بانک مرکزی یا در بورس مسکو خریداری کنند.
این واقعیت که احتمالاً چنین تسهیلاتی وجود دارد نشان میدهد که ادعای جو بایدن، رئیسجمهور ایالات متحده در آخر هفته گذشته مبنی بر «کاهش روبل به ویرانه» اغراقآمیز بود، و اینکه چنین نتیجهای ممکن است خارج از دسترس اجماع غربی ها باشد. از زمانی که بانک مرکزی روسیه در هفته گذشته بازارها را با احتیاط بازگشایی کرد، قیمت دارایی ها افزایش یافته است. پس از چند روز سردرگمی، وزارت دارایی روسیه پرداخت سود را به موقع و به دلار انجام داده است. روبل در حال حاضر تنها ۲۶ درصد کمتر از ارزش قبل از حمله به دلار است و در اوایل ماه مارس بیش از ۵۰ درصد کاهش یافته است.
در مجموع، سیستم مالی روسیه با وجود اینکه در وضعیت ضعیف تری نسبت به قبل از تحریم ها قرار داشت، اما تثبیت شده است.
به نظر میرسد چشمانداز میانمدت تا بلندمدت اقتصاد این کشور تاریک است. روسیه منزوی شده است و قادر به تامین اجزای مهم اقتصاد برای عملکرد عادی نیست.
سیاستهای جایگزینی خارج از بخشهای کشاورزی و مواد غذایی چندان اثربخش نیستند و سرمایهگذاران غیرغربی از تهدید تحریمهای ثانویه هراسان خواهند شد.تصمیم پوتین برای نگه داشتن الویرا نابیولینا در ریاست بانک مرکزی برای پنج سال دیگر را باید در این زمینه دید. ما اکنون می دانیم که او استعفا داد، اما پوتین نپذیرفت.
با این حال، همچنان که بمبها بر سر اوکراین فرود میآیند، سؤال کلیدی کوتاهمدت درآمد صادرات است. در حالی که این یک تغییر دهنده بازی نیست، ترفند پرداخت روبل کرملین نشان می دهد که مسکو همچنان برگ برنده های اقتصادی خواهد داشت، مگر اینکه جریان منابع طبیعی به سمت غرب به شدت محدود شود و سریعتر از هدف کاهش پایان سال اروپا تعیین شود.
اینک مهمترین پرسش اینست که آیا تزار کرملین می تواند در این قمار بزرگ پیروز شود؟
نوشته: چارلز لیچفیلد
منبع: www.atlanticcouncil.org
مترجم: محسن داوری
چهارشنبه ۱۷ فروردين ۱۴۰۱ ساعت ۰۳:۱۵