راهكارهای درمان اعتیاد به نفت

به گزارش میز نفت، رسانه هیل در گزارشی نوشت:

كلمه اعتیاد یک استعاره مناسب برای شرایط كنونی است و رئیس جمهور جورج دبلیو بوش، یک کارمند پیشین صنعت نفت در تگزاس، برای نخستین بار از آن استفاده کرد. او در سال 2006 میلادی، هنگامی که در سخنرانی خود در مورد وضعیت بازار انرژی اعلام کرد که آمریکا به نفت معتاد است، بسیاری شگفت زده شدند.

سخنان بوش پسر، سوالاتی را به دنبال داشت که امروز نیز وجود دارد: اگر نفت یک اعتیاد است، چرا دولت به مصرف این محصول، یارانه پرداخت می کند؟ و سرانجام چه زمانی متعهد به درمان این اعتیاد خواهیم شد؟

ما سابقه ای طولانی در وابستگی به نفت داریم. کنگره آمریکا بیش از یک قرن است که معافیت های مالیاتی سوخت های فسیلی را تصویب کرده است. یارانه های مالیاتی این بخش در فاصله سال های 2017 تا 2019 میلادی 28 درصد افزایش یافت و اکنون به بیش از 20 میلیارد دلار در سال می رسد. صنایع تولیدکننده نفت و گاز 80 درصد این مبلغ را دریافت می کنند. با این حال، هزینه واقعی این اعتیاد نفتی بسیار بالاتر است.

صندوق بین‌المللی پول در گزارش خود اعلام كرده که آمریکا در مجموع سالانه 660 میلیارد دلار به سوخت‌های فسیلی یارانه می‌دهد. این عدد شامل آثار نامطلوب اجتماعی و زیست‌محیطی، پرداخت رشوه به کشورهای غیردوست تولیدکننده نفت، درمان بیماری‌های ریوی و پیامدهای تغییرات آب و هوایی است.
 
رویای استقلال انرژی
 
استقلال انرژی از زمان جیمی کارتر، زمانی که تولیدکنندگان نفت خاورمیانه به بهانه جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۷۳ میلادی و حمایت واشنگتن از تل آویو، از صادرات نفت به ایالات متحده خودداری کردند، هدفی مهم برای همه روسای جمهور در سخنرانی ها بوده است. هر دو بحران تحریم نفتی اعراب و اشغال اوکراین، درس های روشنی در مورد ریسک وابستگی گاوچران ها به نفت وارداتی برای مستأجران کاخ سفید داشته است.

در ۵۰ سال اخیر، آمریکایی ها تمایلی به کنار گذاشتن الگوی مصرف نفت نداشته اند، بلکه تلاش کرده اند تا مقدار بیشتری نفت تولید کنند. در سال ۲۰۱۸ میلادی، ایالات متحده به بزرگترین تولیدکننده نفت خام جهان و یک صادرکننده خالص نفت تبدیل شد. دونالد ترامپ، رئیس جمهور وقت آمریکا اعلام کرد که کشورش سرانجام در دولت او به آرزوی دیرپای استقلال انرژی دست یافته است.

 او با افتخار افزود: ما در حال پایان دادن به چند دهه وابستگی انرژی به  خارج از کشورمان هستیم تا از استقلال انرژی آمریکا لذت ببریم.

البته او اشتباه می کرد. ما همچنان وابسته به واردات نفت هستیم که حدود 8 درصد آن از روسیه خریداری می شود. به هر حال، هر ماده اعتیادآوری، بدون توجه به جایی که تولید شده، یک ماده مخدر است. ما قیمت نفت را تعیین نمی کنیم، چرا که نیروهای بازار، بهای آن را مشخص می کنند. وقتی دنیا نفت بیشتری تولید می کند، قیمت پایین می آید. وقتی نفت کمتری تولید می شود، قیمت آن بالا می رود.

بنابراین اگر رهبران اوپک یا روسیه بخواهند برای رانندگان آمریکایی در پمپ بنزین ها سردرد ایجاد کنند، می توانند تولید خود را کاهش دهند. هرچند ابعاد بحران در گستره ای بسیار فراتر از پمپ بنزین ها گسترش می یابد.

در یک قرن اخیر، نفت خام باعث ایجاد پنج رکود اقتصادی بزرگ در ایالات متحده شده است. گروهی از محققان معتقدند که طلای سیاه متهم اصلی همه رکودهای اقتصادی کابوی ها از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون بوده است.

تعداد دیگری از عوامل خارج از کنترل ما نیز بر قیمت نفت تأثیر می‌گذارند: آب و هوا، تصادفات، نزاع‌های بین‌المللی و همه‌گیری. به عنوان مثال، قیمت نفت به 100 دلار در هر بشکه نزدیک شده است، زیرا تولیدکنندگان با افزایش تقاضا همراه با کاهش همه گیری كوید-19 روبرو نشده اند. امروز که من این یادداشت را می نویسم، قیمت بنزین به 4.78 دلار در هر گالن در کالیفرنیا می رسد.

یخ زدگی گسترده، پالایشگاه های نفت در تگزاس را در زمستان گذشته تعطیل کرد. روسیه و عربستان سعودی در سال های 2014 و 2015 میلادی تولید خود را افزایش دادند تا با قیمت های پایین تر، رونق شیل آمریکا را تضعیف کنند. این اتفاق باعث شد حدود 150 شرکت آمریکایی ورشکست شوند. پنج سال بعد، همان دو کشور وارد جنگ قیمت ها شدند که صدها ورشکستگی دیگر را در صنعت نفت آمریکا اضافه کرد و بیش از 200 میلیارد دلار ضرر مستقیم به بار آورد. همه‌گیری کوید-19 نیز منجر به اخراج بیش از 160000 کارمند نفت آمریکایی در زمان سقوط مصرف جهانی طلای سیاه شد.

خسارات زیست محیطی مصرف نفت نیز بسیار زیاد است. به عنوان مثال، نشت نفت فاجعه اکسون والدز در سال 1998 ، انفجار سانتا مونیکا در سال 1969 که به رشد فعالیت های زیست محیطی در دهه های 1960 و 1970 کمک کرد و نشت دكل دیپ واتر در سال 2010 را به خاطر بیاورید. سالانه هزاران نشت در آب های ایالات متحده وجود دارد. باید دانست كه 44 نشت بزرگ بین سال های 1969 تا 2017 در آب های ایالات متحده روی داده است.

استفاده از نفت در سراسر جهان باعث انتشار یک سوم گاز کربن می شود که ما را به سمت تغییرات آب و هوایی فاجعه بار و غیرقابل برگشت سوق می دهد.
تنها راه درمان اعتیاد به نفت، قطع تولید و مصرف این ماده مخدر است. تنها راه برای پایان دادن به آسیب پذیری اقتصاد ما، درمان اعتیاد در سراسر جهان است. حتی اگر ما در ایالات متحده هیچ نفتی وارد نمی‌کردیم، اقتصاد ما در معرض خطر بحران‌های نفتی در مناطق دیگر قرار می‌گرفت. در این اقتصاد جهانی، بحران نفت هر کشوری همانند بازی دومینو، به ایجاد مشکل در کشورهای دیگر تبدیل می شود.
 
 
 
 نویسنده: ویلیام اس. بکر
منبع: www.thehill.com
مترجم: محسن داوری
 

شنبه ۲۱ اسفند ۱۴۰۰ ساعت ۰۱:۲۲