به گزارش میز نفت، این رسانه بین المللی نوشته است:
هفته گدشته بود که قطری ها یک
قرارداد بلند مدت گازی را با چین امضا کردند تا از سال 2024 تا 2034، سالانه یک میلیون تن
LNG به چینی ها بفروشند که البته این قرارداد قابل تمدید است. سعد شریدا الکعبی، وزیر امور انرژی قطر درباره این قرارداد گفت: «از امضای قرارداد با گروه انرژی گوانگدونگ خوشحالیم؛ ما به دنبال ایجاد یک رابطه موفق و سودمند هستیم».
روابط
قطر و چین گستردهتر و عمیقتر از معاملات نفت و LNG است و وسعت معاملات انرژی دو کشور در سال گذشته، شاخص خوبی است برای بررسی نزدیکی روابط این دو کشور در خاورمیانه. موضوعی که برای واشنگتن نگران کننده است، زیرا پایگاه هوایی عظیم العدید ایالات متحده در قطر قرار دارد.
قطر مدتهاست که از همسویی بیشتر با ایالات متحده خودداری کرده است و حتی با متحدان این کشور در خاوزمیانه هم روابط عمیقی بر قرار نکرده است.سعد شریدا الکعبی وزیر انرژی این کشور، در ژانویه 2019، زمانی که اوپک را پس از 60 سال عضویت ترک کرد، اظهار داشت: این تصمیم سیاسی نیست، این تصمیم صرفاً یک تصمیم تجاری برای استراتژی آینده قطر در قبال بخش انرژی بود.
گرچه قطری ها تصمیم خود را یک تصمیم تجاری عنوان کردند اما در واقع، این یک تصمیم سیاسی برای جدا شدن از عربستانی بود که برای شکست شیل نفت آمریکا، اوپک را به پیش می برد. قطر علاقه ای ندارد در زمین عربستان بازی کند و در جنگ قیمت نفتی که سعودی ها کلید زده بودند، حاضر شوند.
این ضدیت نسبت به استراتژیهای سعودیها زمانی تقویت شد که عربستان تلاش کرد با ایجاد
محاصره علیه قطر از ژوئن 2017 تا ژانویه 2021، آسیب اقتصادی مستقیم بیشتری به دوحه وارد کند. قطر به انتقاد از ریاض پرداخت و از ارتباط مشکوک آل سعود با تروریسم پرده برداشت بویژه در حوزه حملات 11 سپتامبر؛ این انتقادات به قدری محکم بود که بسیاری معتقدند عدم عرضه سهام آرمکو در مراکز اصلی مالی دنیا به دلیل این افشاگری ها بود.
دلیل دیگر و احتمالاً مهمتر برای اجتناب قطر از همسویی بیشتر با ایالات متحده به طور مستقیم یا غیرمستقیم، پیوندهای جدا نشدنی آن با ایران، دشمن عربستان سعودی و آمریکا در منطقه است. یک درک گذرا از بازار جهانی هیدروکربورها نشان می دهد که این "همکاری" به دلیل اشتراک منافع قطر و ایران در میدان گازی
پارس جنوبی است و قطر چارهای جز هماهنگ کردن سیاستها و فعالیتهای مرتبط با آن ندارد.
قطر مدتهاست که ایران را به دلیل بهره برداری غیراصولی از این میدان متهم کرده است که موجب افت فشار گاز در طرف خود شده است.آن هم در روزهایی که قطر توسعه فعالیت های گازی در این میدان را متوقف کرده بود. ایران و قطر پس از خروج ترامپ از برجام، در می 2018 تصمیم گرفتند همکاری خود در پارس جنوبی را توسعه دهند و جلسات بسیاری میان دو طرف در این باره برگزار شد.
این جلسات دو هدف اصلی را ذنبال می کرد؛ اول اینکه ایران موافقت کرد تولید حداکثری را که در طول مناطق مرزی (تحریم مرزهای پارس جنوبی و میدان شمالی) به کار میبرد، متوقف کند و دوم آنکه، قطر موافقت کرد با پکن و مسکو به مذاکره بنشیند.
یک منبع ارشد که از نزدیک با وزارت نفت ایران همکاری می کند، به اویل پرایس گفت: هدف دو چیز بود؛ هماهنگی آینده مقاصد صادرات گاز برای جریان گاز ایران، قطر و روسیه و همچنین بازاریابی و قیمت گذاری. در آن زمان، ایران و چین در مورد گسترش دامنه قرارداد 25 ساله توافق شده قبلی بین آنها مذاکره می کردند و روسیه مشتاق بود تا از ادامه عرضه گاز خود به چین اطمینان حاصل کند و اطمینان حاصل شود که گاز ایران جای گاز روسیه و نفوذ روسیه را در اروپا نگیرد.
این منبع آگاه گفته است: یکی از عناصر اصلی که در این جلسات مورد توافق قرار گرفت این بود که ایران به برداشت گاز از طرف خود که ممکن است به برداشت گاز قطر از پارس جنوبی آسیب برساند ادامه ندهد و دست قطر را برای افزایش صادرات LNG خود به چین باز بگذارد.
پس از آن، قطر اعلام کرد که توسعه میدان گنبد شمالی خود را آغاز خواهد کرد و نماینده دولتی قطر پترولیوم (QP) افزایش هدفمند تولید LNG خود را تا سال 2024 به حدود 110 میلیون تن اعلام کرد.