جنگ بانک ها با نفت

به گزارش میز نفت ، اوایل این ماه، جین یزن، مدیر اجرایی سیتی بانک گفت که ممکن است مجبور شود برخی از مشتریان خود را در صورت عدم تطابق با اهداف اقلیمی خود کنار بگذارد.  در اروپا، که در زمینه تعهدات سبز بسیار جلوتر از ایالات‌متحده است و سعی می‌کند آن‌ها را حتی بر تجارت‌های خود تحمیل کند، فشار متمرکزی وجود دارد. بلومبرگ اخیراً به نقل از مدیر بخش اقتصادی و ریسک گزارش داد که وام‌دهندگان اروپایی در مواجهه با تهدید نیازهای بیشتر سرمایه‌ای، هزینه مشاغل آلاینده، را افزایش می‌دهند، به این معنا که درخواست وام آن‌ها را رد می‌کنند و در برخی موارد مستقیماً مشتریان خود را کنار می‌گذارند.

برای بانک‌ها، همه‌چیز در مورد مدیریت ریسک است چراکه تحلیلگران به آن‌ها تأکید می‌کنند به دلیل تغییر سیاست‌های جهانی برای کاهش تولید نفت و گاز، ممکن است بخشی از سرمایه خود را از دست بدهند. به گزارش فایننشال تایمز، تنها یک ماه پیش، بانک مرکزی اروپا از وام‌دهندگان منطقه یورو خواست تا برنامه‌های مدیریت ریسک تغییرات آب و هوایی خود را «فوراً» به روز کنند.

کمیته بازل همچنین از بانک‌ها خواست تا از ایده اروپا در برابر سناریوهای بدبینانه تغییرات آب و هوایی حمایت کنند. بااین‌حال، تاکنون سازمان‌های نظارتی از جریمه بانک‌هایی که به صنعت نفت و گاز وام می‌دهند خودداری کرده‌اند. اما هیچ تضمینی برای ادامه این روند وجود ندارد.

زمانی که جین یخ‌زن مدیر اجرایی سیتی، متعهد شد که بانکش یک تریلیون دلار برای انتقال به اقتصاد کم‌کربن هزینه کند. به وال‌استریت ژورنال گفت:ما انتخاب می‌کنیم به کدام‌یک از مشتریان خود وام بدهیم و قطعاً همه برای بانک از یک ارزش مساوی برخوردار نیستند.

بااین‌وجود، قیمت تمام سوخت‌های فسیلی به‌ویژه گاز به دلیل افزایش تقاضا در حال افزایش است؛ بلومبرگ ماه گذشته گزارش داد که نیروگاه‌های زغال‌سنگ در آلمان به دلیل تفاوت قیمت‌ها سود بیشتری نسبت به نیروگاه‌های گازی دارند.

Victory Hill Capital Advisors  در یادداشتی با اشاره به وضعیت بریتانیا گفت: نشانه‌های آشکار منابع انرژی حرارتی را مشاهده می‌کنیم که برای سامان دادن به یکه‌تازی سوخت‌های فسیلی، انرژی‌های تجدید پذیر باید وارد عمل شوند. . اگر این روند در ماه‌های دسامبر و ژانویه ادامه یابد، این احتمال وجود دارد که قیمت برق دوباره به بالاترین حد فصلی افزایش یابد زیرا شبکه ملی گاز و زغال‌سنگ بیشتری را برای پاسخگویی به تقاضا می‌خواهد.

این واقعیت سختی است که نه بانک‌ها و نه نهادهای نظارتی حاضر نیستند در ارتباطات عمومی خود به آن اذعان کنند. سرمایه‌گذاران خواهان تعهدات ESG هستند. بانک‌ها می‌خواهند سرمایه‌گذاران خود را خوشحال کنند، بنابراین تعهدات ESG را صرف‌نظر از واقعیت‌های بازار انرژی می‌کنند. اما آن‌ها همچنین به تجارت با صنعت نفت، تعهدات و همه‌چیز ادامه می‌دهند.

اما بر اساس محاسبات بلومبرگ، سیتی بانک از ابتدای سال جاری تاکنون بیش از 10 میلیارد دلار اوراق قرضه برای صنعت نفت و گاز منتشر کرده است. همچنین حدود 10 میلیارد دلار وام به این صنعت داده است. جی پی مورگان هم  حدود 2.5 میلیارد دلار اوراق قرضه توسط شرکت‌هایی ازجمله گازپروم و کانتیننتال ریسورس دریافت کرده است، و این تنها چند هفته پس از پیوستن این بانک به اتحاد مالی گلاسکو است؛ اتحادی با هدف صفر کردن کربن.

درمجموع، بانک‌های جهانی به شرکت‌های نفت و گاز کمک کرده‌اند تا حدود 250 میلیارد دلار از منابع جدید برخوردار شوند، رقمی که با تأمین مالی سالانه سوخت‌های فسیلی در پنج سال گذشته مطابقت دارد.

ماریسا بوکانان، رئیس جهانی پایداری در JP Morgan، گفت: «نمی‌توانید به‌سادگی کنار بروید، زیرا جهان هنوز به‌شدت به سوخت‌های فسیلی برای اکثریت مردم  متکی است. گرچه مشتریان ما می‌خواهند برای نوآوری و کربن‌زدایی گام بردارند، اما ما باید سرمایه را برای تجاری‌سازی این راه‌حل‌ها به روی میز بیاوریم.
 
به‌عبارت‌دیگر، بانک‌ها مانند آژانس بین‌المللی انرژی نیستند، آن‌ها باید برای بلندمدت برنامه‌ریزی کنند و ریسک‌های پیش روی خود را به بهترین شکل ممکن کاهش دهند. فشار برای سبز شدن بر صنعت نفت و گاز همچنان رو به افزایش خواهد بود. بااین‌حال، نهضتی که در اروپا شایع شده ممکن است به همه جهان توسعه نیابد.

سه شنبه ۲۳ آذر ۱۴۰۰ ساعت ۰۶:۰۱