چرا تحریم علیه پوتین شکست خورد؟

مبز نفت | واکنش اتحادیه اروپا به فرود اجباری یک هواپیما در بلاروس و دستگیری رومان پروتاسویچ، روزنامه‌‌نگار مخالف دولت این کشور که با محکومیت اقدام لوکاشنکو، رییس جمهور بلاروس همراه بود، بار دیگر ناکامی غرب در سیاست مقابله با پوتین و متحدانش را به جهانیان نشان داد.

اتحادیه اروپا با لغو مجوز فعالیت شرکت بلاویا، شرکت هواپیمایی ملی بلاروس، خواهان توقف پروازهای اروپا به مقصد مینسک شده است اما این اقدامات تا چه حد در تنبیه پوتین و دوستانش موفق خواهد بود؟ لوکاشنکو و ۶۰ نفر از مقامات امنیتی این کشور پس از سرکوب خونین مخالفان در سال گذشته در فهرست تحریم های اتحادیه اروپا قرار گرفته اند. 

لوکاشنکو از سال گذشته، امکان سفر به اروپا و یا خرید دارایی در اتحادیه اروپا را ندارد. اما شهروندان بلاروسی به ویژه نخبگان و متخصصان این کشور، بازنده اصلی محدودیت های اخیر هستند. 

لوکاشنکو و پوتین، اخیرا ممنوعیت سفر به غرب را برای صدها هزار نفر از شهروندان کشورهایشان ( به ویژه کارکنان دستگاه های امنیتی) اعمال کرده اند. هم اینک مردم عادی نیز با مشکلات زیادی برای سفرهای بین المللی خود روبرو خواهند بود. اتفاقی که پوتین و متحدانش را خوشحال می کند. 

آیا این تحریم ها اثربخش بوده اند؟

از سال ۲۰۱۲ میلادی،غرب با مصادره دارایی ها و محدودیت های مسافرتی تلاش کرده تا مقامات روسی مشارکت کننده در قتل سرگیی مگنیتسکی، وکیل افشا کننده فساد رهبران روسیه در سال ۲۰۰۷ میلادی را مجازات کند. 

از آن زمان، نیروهای پوتین شبه جزیره کریمه را اشغال کردند، یک هواپیمای مسافری را بر فراز اوکراین سرنگون کردند، کمیته ملی دموکراتیک ایالات متحده و ماشین های رای گیری را هک کردند و از سلاحهای شیمیایی ممنوعه در ترور سرگیی اسکریپتل در سالیسبوری استفاده کرده اند.

همچنین در هفته های اخیر، اخبار مربوط به حملات سایبری به خط لوله کلونیال و شبکه برق دولت های غربی توسط هکرهای مورد حمایت کرملین در رسانه ها بازتاب گسترده ای داشته است.

غرب در برابر هر اقدام خرابکارانه مردان یخی مجازات های تحریمی ای را در نظر گرفته است. تاکنون دارایی ها صدها نفر از مقامات روسیه مصادره شده است. شرکت های دولتی روسیه از تامین مالی از بانک های بین المللی محروم شده اند و شرکت های غربی در صورت اجرای طرح های بزرگ زیرساختی با شرکت های مورد حمایت کرملین نظیر خط لوله نورد استریم ۲ با تحریم روبرو خواهند شد. این اقدامات هیچگونه تاثیری بر رویکردهای پوتین نداشته است. لوکاشنکو نیز تغییر در اقداماتش انجام نداده است. 

در مقابل، تحریم ها باعث شده تا پوتین از آنها به عنوان موانع تحقق برنامه هایش نام ببرد. پس از سقوط بیش از ۵۰ درصدی ارزش روبل پس از اشغال شبه جزیره کریمه توسط نیروهای مورد حمایت مسکو در سال ۲۰۱۴ میلادی (و عمدتا به دلیل سقوط قیمت نفت در بازارهای جهانی) پوتین دستور ممنوعیت واردات مواد غذایی از اتحادیه اروپا را صادر کرد. این اقدام باعث شد تا میزان تولید محصولات کشاورزی داخلی افزایش کند.

مصادره دارایی های خارجی مقامات کرملین توسط اتحادیه اروپا و انگلیس از دیگر اقدامات غرب برای تغییر رویکرد رهبران مسکو به شمار می‌رود. 
در شرایط کنونی، تحریم شدن از سوی غرب برای مقامات روسی یک افتخار محسوب می شود.  با وجود گزارش های مختلف منتشر شده در مورد ثروت های افسانه ای اطرافیان پوتین در بانک های غربی، تاکنون مبلغ قابل توجهی از دارایی های آنان در بانک های اروپایی و یا آمریکایی مصادره نشده است. 

با وجود ثبت اسامی صدها نفر از مقامات کرملین در فهرست افراد دارای ممنوعیت سفر به غرب، فرزندان، اعضای خانواده های آنان و پول های آنان آزادانه در کشورهای غربی در حال جابجایی هستند.  به هر حال این تحریم ها نیز همانند تحریم های اقتصادی ناکام بوده است. 

پس از افشای دخالت های روسیه در انتخابات سال ۲۰۲۰ میلادی ایالات متحده، سرکوب منتقدان و هک کردن خطوط لوله شرکت کلونیال نیز دولت های غربی تهدید کرده اند تحریم های سخت گیرانه تری اعمال می کنند. اما رهبران روسیه و متحدان این کشور تحریم های غرب را دخالت در امور کشورشان می دانند. 

اقتصاد روسیه که از نظر حجم اقتصاد کوچک‌تر از کره جنوبی است، به تامین مالی بین المللی و شبکه بانکی جهانی نیازمند است؛ اگر در گام بعدی، شرکت هایی نظیر روسنفت تحریم شوند، تامین مالی پروژه های عظیم نفت و گاز این غول روسی با دشواری های زیادی روبرو خواهد شد. با این اقدام احتمالی، پوتین باید برای تامین مالی شرکت های نزدیک به کرملین از چینی ها تسهیلات مالی دریافت کند. 

تحریم بانک های روسی در دسترسی به سامانه سوییفت که دفتر مرکزی آن در بلژیک قرار دارد، یکی دیگر از تحریم های احتمالی بعدی خواهد بود. روسیه بزرگترین تامین کننده گاز طبیعی اروپا است و ۲۵ درصد بودجه دولت پوتین از طریق فروش این منبع تامین می شود. اما تحریم خدمات بانکی نیز نمی تواند پوتین را تنبیه کند. چرا که شهروندان روس بازنده محدودیت های غرب خواهند بود. 

بایدن و اروپا همزمان از چماق و هویج در روابط خود با روسیه بهره می برند. در پروژه نورد استریم ۲، آنجلا مرکل با بی توجهی به خواسته های غرب تلاش کرد تا این پروژه را عملیاتی کند. 

پوتین و دوستانش، بایدن و غرب را به بازی پوکر فراخوانده اند. آنها از همه ظرفیت های موجود برای به عقب راندن حریفان خود بهره می برند. نشست بایدن و پوتین در هفته های آینده می تواند مهره های بازی را تغییر دهد. اگر غرب به صورت تمام عیار وارد مواجهه با روسیه شود، هزینه های هنگفتی باید پرداخت کند. گویی دنیا در آستانه یک جنگ سرد جدید قرار گرفته است.


نویسنده: اون ماتیوس
منبع: Spectator
مترجم: محسن داوری
 

چهارشنبه ۱۹ خرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۳:۱۲