به گزارش میز نفت،
در بخشی از آن گزارش آمده بود:«در این طرح، سه میدان میان سه کنسرسیوم فرعی توسعه مییابد که یک تقسیمکار بینظیر برای سال پایانی دولت است و دولت بعد، فارغ از اینکه وابسته به کدام جریان سیاسی باشد مجبور به اجرای قراردادهایی است که در حال نهایی شدن است. سردرگمی وزارت نفت و وزیری که با تصمیمات وحشتناک طی ۱۵ سال وزارت خود، آزادگان جنوبی را به نابودی کشانده حالا با ایده دیگری که حافظ منافع جریانی خاص است و برای همراه کردن نهادهای نظارتی، شرکتهای وابسته به نهادهای انقلابی را هم با زیرکی به میان کشانده است ولی بخش اصلی کار به شرکتهای خودمانی داده میشود. گرچه هنوز این طرح تبدیل به تصمیم نهایی نشده است، اما نگاهی به روند توسعه میادین غرب کارون به ویژه آزادگان جنوبی که یکی از بزرگترین میادین نفتی ایران است، نشان میدهد چند تکه کردن پروژهها و میادین بزرگ به بهانههای مختلف، بیش از آنکه منجر به تسریع توسعه و تولید شود، مشکلات بسیاری را به صنعت نفت تحمیل میکند».
🔺با گذشت یک سال از افشای این موضوع و سکوت وزارت نفت، معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت گفت: میدان آزادگان جنوبی دو برابر میدان آزادگان شمالی است. در این راستا کار توسعه این میدان را به سه بخش تقسیم کردیم؛ یعنی بخش جنوبی این میدان به دو بخش مرکزی و جنوبی جدید تقسیم شد.
🔺دهقان اظهار داشت: در این کمیتهها سه پیشنهاد از این سه شرکت ایرانی دریافت خواهد شد و بعد از تایید نقشه یکپارچگی مذاکرات قراردادی برای توسعه میدان انجام میشود. البته اگر مطالعات بگوید، این یکپارچگی در قالب سه پیشنهاد امکانپذیر نیست باید چاره دیگری اندیشید.
🔺زنگنه تلاش عجیبی دارد در روزهای آخر، بزرگترین لژ تاریخ صنعت نفت را نیز به نام خود سند بزند تا در دولت بعد، هیچ مشکلی برای شرکا و دوستان در بزرگترین منطقه نفتی ایران بهوجود نیاید. یک قرارداد جذاب برای خودیها