راهبردهای چین برای تامین امنیت انرژی
آسیای مرکزی زیر ذره بین پکن
چین برای اینکه بتواند امنیت انرژی خود را تامین کند اقدام به سرمایه گذاری در ساخت خطوط لوله انتقال گاز از کشورهای ترکمنستان، قزاقستان و ازبکستان به چین کرد.
مونا مشهدی رجبی| آسیای مرکزی از نظر تامین گاز طبیعی اهمیت زیادی برای بازار چین دارد و روابط گسترده چین با کشورهای این منطقه هم ریشه در همین نیاز دارد.
نشریه آسیا تایمز نوشت: «کشورهای آسیای مرکزی از نظر استرتژیک اهمیت زیادی برای چین دارند و می توانند باعث متنوع شدن منابع تامین انرژی این کشور باشند. چین به دلیل توسعه سریع اقتصادی و صنعتی، تقاضای انرژی بسیار بالایی دارد و کشورهای مختلفی در صادرات گاز به این کشور نقش دارند.
چین در سال های اخیر تلاش کرده است تا نفت مورد نیاز خود را از کشورهای مختلفی وارد کند و با همین هدف روی کشورهای آسیای مرکزی تمرکز کرده است. این کشورها علاوه بر اینکه خود دارای منابع گاز هستند و حجم زیادی از گاز تولیدی خود را به چین صادر می کنند، در مسیر انتقال گاز دیگر کشورها به چین هم قرار دارند. اهمیت این منطقه بستر را برای رشد سرمایه گذاریهای چین در اقتصاد کشورها و تلاش برای حفظ شکوفایی اقتصادی این کشورها فراهم کرده است.»
آسیا تایمز در مورد روابط تجاری رو به رشد این کشورها با چین در ژانویه سال ۲۰۲۰ نوشت: «از سال ۲۰۰۰ تا کنون ارزش تجارت دو جانبه کشورهای آسیای مرکزی با چین ۷۰ درصد رشد کرده است.»
امنیت انرژی چین
طبق گزارش منتشر شده توسط نشریه هیدروکربن در ژانویه سال ۲۰۲۰، چین برای اینکه بتواند امنیت انرژی خود را تامین کند اقدام به سرمایه گذاری در ساخت خطوط لوله انتقال گاز از کشورهای ترکمنستان، قزاقستان و ازبکستان به چین کرد. سیاستی که برای تداوم رشد اقتصادی این کشور بزرگ آسیایی اهمیت زیادی دارد.
نشریه هیدروکربن نوشت: «خط لوله انتقال گاز از آسیای مرکزی به چین طولی برابر با ۳۶۶۶کیلومتر طول دارد و دارای دو خط A و B است. خط A ظرف ۲۸ ماه تکمیل شده است و در دسامبر سال ۲۰۰۹ به بهره برداری رسید و خط B با فاصله ده ماه در اکتبر سال ۲۰۱۰ رسما افتتاح شد و چهارمین ایستگاه کمپرسور در قزاقستان در دسامبر همین سال به بهره برداری رسید. مجموع هزینه این پروژه ۷.۳ میلیارد دلار برآورد شد. در سپتامبر سال ۲۰۱۱ شرکت ملی نفت چین قراردادی با شرکت kazmunaigas امضا کرد و طبق این قرارداد توافق اولیه برای ساخت خط C از خط لوله انتقال گاز از کشورهای آسیای مرکزی به چین انجام شد. طبق این توافق خط لوله از داخل کشور ازبکستان عبور می کرد و انتقال گاز را بر عهده دتشت. ساخت این خط لوله با طول ۱۸۴۰ کیلومتر در دسامبر سال ۲۰۱۱ شروع شد و در اواخر سال ۲۰۱۴ به اتمام رسید. این بخش ظرفیت انتقال ۲۵میلیار مترمکعب گاز را داشت. کل ظرفیت گاز انتقالی از خط لوله انتقال گاز آسیای مرکزی به چین بالغ بر ۵۵ میلیارد متر مکعب است.»
اهمیت این پروژه برای اقتصاد چین باعث شد تا سرمایه گذاری اولیه و ساخت آن بر عهده چینی ها باشد. طبق این گزارش شرکت ملی نفت چین ساخت این خط لوله را در اوت سال ۲۰۰۷ شروع کرده است. در سال ۲۰۱۳ ظرفیت انتقال گاز از این خطوط لوله به بیش از ۴۰ میلیارد متر مکعب در سال رسید که تنها از دو خط Aو B بود.
طبق قرارداد اولیه بین شرکت ملی نفت چین و دولت ترکمنستان که در آوریل سال ۲۰۰۶ امضا شده است، ترکمنستان متعهد است تا ۳۰ سال فروش گاز طبیعی را به چین ادامه دهد . هم اکنون سهم چین در صادرات گاز ترکمنستان بالغ بر ۹۰ درصد است و همین مساله باعث تحکیم روابط دو کشور در حوزه های دیگر شده است.
روابط نزدیک چین با کشورهای آسیای مرکزی
نشریه اوراسیا نت در گزارش منتشر شده در ۱۷ مارس سال ۲۰۱۶ به روابط نزدیک کشور چین با کشورهای شرق آسیا اشاره کرد. این نشریه نوشت:«علاوه بر خطوط انتقال گازی که چین به همراه سه کشور ترکمنستان و ازبکستان و قزاقستان احداث کرده است، این منطقه مسیر انتقال گاز روسیه به چین هم محسوب می شود. به همین دلیل است که این منطقه برای چین ارزش استراتژیک دارد و رابطه خوب با این کشورها تضمین کننده امنیت انرژی چین است.»
طبق این گزارش بالغ بر ۱۸۸ کیلومتر خط لوله از طریق ترکمنستان به چین می رسید و ۳۵۰ کیلومتر خط لوله از کشورهای قزاقستان و ازبکستان انتقال گاز را به چین انجام می داد. البته خط لوله مستقیمی با طول ۱۱۱۵ کیلومتر هم برای انتقال گاز از قزاقستان به چین احداث شده بود.
در ژوین سال ۲۰۱۰، توافقی بین دولت چین با دولت قزاقستان برای ساخت فاز دوم خط لوله انتقال گاز قزاقستان به چین امضا شد. روزنامه چاینا دیلی در ژوین همان سال نوشت:« این خط لوله بخش مهمی از خط لوله انتقال گاز از آسیای مرکزی به چین است و در روابط بین دو منطقه تاثیر زیادی دارد. فاز دوم این خط لوله ظرفیت انتقال ۱۰ میلیارد متر مکعب گاز موجود در ذخایر دریای خزر به چین را بر عهده دارد و ازشمال دریای آرال عبور می کند. ساخت فاز دوم خط لوله قرار است است از دسامبر امسال شروع شود.»
طبق گزارش های موجود ساخت این فاز از خط لوله انتقال گاز قزاقستان به چین در دسامبر همان سال شروع شد و در سال ۲۰۱۲ به پایان رسید.این خط لوله از ۱۴ منطقه در چین عبور می کند و گاز مورد نیاز دو شهر بزرگ شانگهای و گوانجو را تامین می کند.
نشریه آسیا تایمز نوشت: «کشورهای آسیای مرکزی از نظر استرتژیک اهمیت زیادی برای چین دارند و می توانند باعث متنوع شدن منابع تامین انرژی این کشور باشند. چین به دلیل توسعه سریع اقتصادی و صنعتی، تقاضای انرژی بسیار بالایی دارد و کشورهای مختلفی در صادرات گاز به این کشور نقش دارند.
چین در سال های اخیر تلاش کرده است تا نفت مورد نیاز خود را از کشورهای مختلفی وارد کند و با همین هدف روی کشورهای آسیای مرکزی تمرکز کرده است. این کشورها علاوه بر اینکه خود دارای منابع گاز هستند و حجم زیادی از گاز تولیدی خود را به چین صادر می کنند، در مسیر انتقال گاز دیگر کشورها به چین هم قرار دارند. اهمیت این منطقه بستر را برای رشد سرمایه گذاریهای چین در اقتصاد کشورها و تلاش برای حفظ شکوفایی اقتصادی این کشورها فراهم کرده است.»
آسیا تایمز در مورد روابط تجاری رو به رشد این کشورها با چین در ژانویه سال ۲۰۲۰ نوشت: «از سال ۲۰۰۰ تا کنون ارزش تجارت دو جانبه کشورهای آسیای مرکزی با چین ۷۰ درصد رشد کرده است.»
امنیت انرژی چین
طبق گزارش منتشر شده توسط نشریه هیدروکربن در ژانویه سال ۲۰۲۰، چین برای اینکه بتواند امنیت انرژی خود را تامین کند اقدام به سرمایه گذاری در ساخت خطوط لوله انتقال گاز از کشورهای ترکمنستان، قزاقستان و ازبکستان به چین کرد. سیاستی که برای تداوم رشد اقتصادی این کشور بزرگ آسیایی اهمیت زیادی دارد.
نشریه هیدروکربن نوشت: «خط لوله انتقال گاز از آسیای مرکزی به چین طولی برابر با ۳۶۶۶کیلومتر طول دارد و دارای دو خط A و B است. خط A ظرف ۲۸ ماه تکمیل شده است و در دسامبر سال ۲۰۰۹ به بهره برداری رسید و خط B با فاصله ده ماه در اکتبر سال ۲۰۱۰ رسما افتتاح شد و چهارمین ایستگاه کمپرسور در قزاقستان در دسامبر همین سال به بهره برداری رسید. مجموع هزینه این پروژه ۷.۳ میلیارد دلار برآورد شد. در سپتامبر سال ۲۰۱۱ شرکت ملی نفت چین قراردادی با شرکت kazmunaigas امضا کرد و طبق این قرارداد توافق اولیه برای ساخت خط C از خط لوله انتقال گاز از کشورهای آسیای مرکزی به چین انجام شد. طبق این توافق خط لوله از داخل کشور ازبکستان عبور می کرد و انتقال گاز را بر عهده دتشت. ساخت این خط لوله با طول ۱۸۴۰ کیلومتر در دسامبر سال ۲۰۱۱ شروع شد و در اواخر سال ۲۰۱۴ به اتمام رسید. این بخش ظرفیت انتقال ۲۵میلیار مترمکعب گاز را داشت. کل ظرفیت گاز انتقالی از خط لوله انتقال گاز آسیای مرکزی به چین بالغ بر ۵۵ میلیارد متر مکعب است.»
اهمیت این پروژه برای اقتصاد چین باعث شد تا سرمایه گذاری اولیه و ساخت آن بر عهده چینی ها باشد. طبق این گزارش شرکت ملی نفت چین ساخت این خط لوله را در اوت سال ۲۰۰۷ شروع کرده است. در سال ۲۰۱۳ ظرفیت انتقال گاز از این خطوط لوله به بیش از ۴۰ میلیارد متر مکعب در سال رسید که تنها از دو خط Aو B بود.
طبق قرارداد اولیه بین شرکت ملی نفت چین و دولت ترکمنستان که در آوریل سال ۲۰۰۶ امضا شده است، ترکمنستان متعهد است تا ۳۰ سال فروش گاز طبیعی را به چین ادامه دهد . هم اکنون سهم چین در صادرات گاز ترکمنستان بالغ بر ۹۰ درصد است و همین مساله باعث تحکیم روابط دو کشور در حوزه های دیگر شده است.
روابط نزدیک چین با کشورهای آسیای مرکزی
نشریه اوراسیا نت در گزارش منتشر شده در ۱۷ مارس سال ۲۰۱۶ به روابط نزدیک کشور چین با کشورهای شرق آسیا اشاره کرد. این نشریه نوشت:«علاوه بر خطوط انتقال گازی که چین به همراه سه کشور ترکمنستان و ازبکستان و قزاقستان احداث کرده است، این منطقه مسیر انتقال گاز روسیه به چین هم محسوب می شود. به همین دلیل است که این منطقه برای چین ارزش استراتژیک دارد و رابطه خوب با این کشورها تضمین کننده امنیت انرژی چین است.»
طبق این گزارش بالغ بر ۱۸۸ کیلومتر خط لوله از طریق ترکمنستان به چین می رسید و ۳۵۰ کیلومتر خط لوله از کشورهای قزاقستان و ازبکستان انتقال گاز را به چین انجام می داد. البته خط لوله مستقیمی با طول ۱۱۱۵ کیلومتر هم برای انتقال گاز از قزاقستان به چین احداث شده بود.
در ژوین سال ۲۰۱۰، توافقی بین دولت چین با دولت قزاقستان برای ساخت فاز دوم خط لوله انتقال گاز قزاقستان به چین امضا شد. روزنامه چاینا دیلی در ژوین همان سال نوشت:« این خط لوله بخش مهمی از خط لوله انتقال گاز از آسیای مرکزی به چین است و در روابط بین دو منطقه تاثیر زیادی دارد. فاز دوم این خط لوله ظرفیت انتقال ۱۰ میلیارد متر مکعب گاز موجود در ذخایر دریای خزر به چین را بر عهده دارد و ازشمال دریای آرال عبور می کند. ساخت فاز دوم خط لوله قرار است است از دسامبر امسال شروع شود.»
طبق گزارش های موجود ساخت این فاز از خط لوله انتقال گاز قزاقستان به چین در دسامبر همان سال شروع شد و در سال ۲۰۱۲ به پایان رسید.این خط لوله از ۱۴ منطقه در چین عبور می کند و گاز مورد نیاز دو شهر بزرگ شانگهای و گوانجو را تامین می کند.
شنبه ۱۵ شهريور ۱۳۹۹ ساعت ۱۱:۲۲
کد مطلب: 28237
