آمریکا به دنبال نجات خود
ترامپ از پوتین چه می‌خواهد؟
گرچه روسیه امکان از سرگیری مذاکرات با عربستان را رد نکرده اما به روشنی این پیام را مخابره کرده که زیر بار کاهش تولید نخواهد رفت و تنها لطفی که می‌تواند بکند، عدم افزایش تولید است.
وحید حاجی‌پور| رئیس‌جمهور آمریکا به دنبال کاهش 15 میلیون بشکه‌ای تولید نفت توسط روسیه و عربستان است؛ عربستان از موضع خود برای تشکیل جلسه فوری اوپک پلاس کوتاه آمده اما روس‌ها همچنان بر موضع گذشته خود اصرار دارند. این همان چیزی است که مسکو برای آن می‌جنگد.
روسیه در راهبرد خود فقط و فقط به کاهش سهم شیل نفت در بازارهای جهانی نظر دارد؛ این کشور که در سال 2016 به بعد توانست به اوضاع خود سامان دهد، حالا با ذخایر ارزی خود و آمادگی برای کنار آمدن با قیمت‌های پایین نفت، نمی‌خواهد از راهی که رفته برگرد..
لجاجت سعودی‌ها با روسیه که منجر به سقوط تاریخی بهای نفت شد، با یک تماس تلفنی از سوی دونالد ترامپ یایان یافت؛ عربستان که تا پیش از این تماس هرگونه برگزاری نشستی برای بهبود قیمت نفت مخالفت می‌کرد و روسیه را مسئول شرایط فعلی بازار می‌دانست، حالا می‌گوید باید نشستی فوق‌العاده برای این مهم برگزار شود.
تابعان سعودی از جمله کویت هم از موضع عربستان حمایت می‌کنند ولی روسیه رسما اعلام کرد خبری از تداوم برنامه کاهش تولید نیست هرچند که به افزایش تولید نمی‌اندیشد.
الکساندر نواک وزیر انرژی روسیه می‌گوید در شرایط فعلی که کرونا موجب کاهش تقاضای جهانی نفت شده، حرف از تداوم کاهش تولید اوپک پلاس بی معناست؛ او درباره پیشنهادی مبنی بر کاهش 20 میلیون بشکه‌ای تولید نفت هم گفته است انجام اقدامات لازم برای کاهش تولید نفت از سوی اوپک پلاس به میزان ۲۰ میلیون بشکه در روز غیرممکن است ، زیرا این “احتمالاً نیمی” از کل تولید کل کشورهای عضو اوپک خواهد بود.
نواک آمریکا را هدف گرفته است؛ رئیس‌جمهور این کشور در یک پیشنهاد عجیب که در تاریخ همتایی برای آن وجود ندارد از کاهش 15 میلیون بشکه‌ای تولید نفت گفته است و نواک آن را به شوخی می‌گیرد. او در این باره گفته است در بازار جهانی کاهش میزان مصرف نفت از ۱۰ الی ۱۵ میلیون بشکه در روز مشاهده شده که ۱۰ برابر بیشتر از آن است که مذاکرات اولیل ماه مارس بین روسیه و کشورهای شرکت کننده در توافق اوپک پلاس در وین مورد بررسی قرار گرفت.
به بیان ساده‌تر، چیزی که روسیه بر آن تاکید دارد این است که شرایط موجود به دلیل شیوع کرونایی است که روی تقاضای نفت تاثیر گذاشته و حتی اگر پیشنهاد کاهش تولید 1.5 میلیون بشکه‌ای عربستان هم در نشست یک ماه پیش اوپک پلاس پذیرفته می‌شد، باز هم اتفاقی رخ نمی‌داد و قیمت‌ها در مسیر نزولی قرار می‌گرفت.
گرچه روسیه امکان از سرگیری مذاکرات با عربستان را رد نکرده اما به روشنی این پیام را مخابره کرده که براحتی زیر بار کاهش تولید نخواهد رفت و تنها لطفی که می‌تواند در شرایط فعلی بکند، عدم افزایش تولید است.
چیزی که روس‌ها به دنبال آن هستند نابودی یا کنترل شیل نفت است؛ موضوعی که ترامپ به آن آگاهی دارد و سعی می‌کند با متقاعد کردن طرف‌ها برای کاهش تولید، از کاهش تولید نفت این کشور بکاهد. هدفی که برای ترامپ یک خط قرمز اساسی است زیرا وی تبدیل آمریکا به یک صادرکننده نفت را به پای برنامه‌های خود نوشته است و در جریان انتخابات سال 2016 نیز بر آن مانور می‌داد.
در بین همه روسای جمهور آمریکا طی نیم قرن اخیر، هیچ فردی نتوانسته بود امنیت انرژی این کشور را از منظر واردات نفت تامین کند و همواره این نگرانی وجود داشته است که در صورت بروز نا امنی در کشورهای تولیدکننده نفت جهان، چه اتفاقات ناگواری در انتظار ایالات متحد آمریکاست. ترامپ که در جریان انتخابات سال 2016 به مردم این کشور قول داده بود خودکفایی در تولید نفت را محقق می‌کند، در پایان سال 2019 مجموع مصرف نفت و فرآورده‌های نفتی آمریکا معادل 20 میلیون و 500 هزار بشکه در روز بوده است.
روند واردات نفت خام هم حالت نزولی داشته تا خالص واردات آن معادل 3.8 میلیون بشکه در روز باشد و 12.2 میلیون بشکه، میانگین تولید آمریکا. به بیان ساده‌تر سهم نفت خام در مصرف انرژی این کشور 16 میلیون بشکه در روز است که 12.2 میلیون بشکه آن در داخل تولید شده و مابقی وارد می‌شود.
روندی که در دولت اوباما پایه گذاری شد در دوران ترامپ به اوح خود رسیده و این کشور طی سال‌هایی که ترامپ را در کسون رئیس‌جمهور خود دیده، گام‌های بلندی را برای تامین استقلال انرژی خود برداشت؛ هدفی که روسای جمهور سابق آمریکا در تحققش ناکام مانده بودند و حالا پرزیدنت، به آن افتخار می‌کند.
در چنین شرایطی که قیمت نفت سقوط کرده، برخی تحلیلگران از ورشکستگی شرکت‌های آمریکایی خبر می‌دهند که می‌تواند موجب کاهش حداقل دو میلیون بشکه از تولید فعلی آمریکا شود. بیش از 2 میلیون شغل در صنعت انرژی آمریکا وجود دارد که شیل، سهم قابل توجهی در این میزان دارد.
با کاهش قیمت نفت موقعیت‌های شغلی در بخش انرژی به خطر خواهد افتاد و این همان واهمه‌ای است که ترامپ دوست ندارد در آستانه انتخابات ریاست جمهوری این کشور، با آن مواجه شود.
در این میان نقش روسیه و عربستان بسیار مهم است؛ سعودی‌ها که در ابتدا یک تنه به جنگ قیمت رفته بودند امروز کمی آرام نشسته‌اند، ترامپ قطعا از آن‌ها اقدام عملی طلب خواهد کرد و شاید عقب نشینی ریاض برای برگزاری نشست اوپک پلاس، یک پاسخ سست به کشوری باشد که کاملا در اختیار آن است.
روسیه هم با وجود آنکه عربستان آن را بانی سقوط قیمت می‌داند، کنار کشیده و سعی می‌کند درخواست‌های آمریکا و سایر کشورها را با پاسخ‌های فنی و بازاری، فعلا رد کند. روسیه بر ارقام بازار مانور می‌دهد، از قرنطینه 3 میلیارد نفر و کاهش 25 درصدی مصرف سوخت که موجب شده پالایشگاه‌های جهان زیر ظرفیت خود کار کرده و تقاضا برای خرید نفت بشدت کاهش یابد.
شیشه عمر ترامپ در دستان روسیه است؛ مسکو باید تصمیم نهایی خود را برای کاهش تولید بگیرد اما کدهایی که از کرملین داده می‌شود، احیای بهای نفت را به این زودی غیر ممکن نشان می‌دهد مگر آنکه آمریکایی‌ها هم به جریان کاهش تولید نفت بپیوندند.
روسیه در راهبرد خود فقط و فقط به کاهش سهم شیل نفت در بازارهای جهانی نظر دارد؛ این کشور که در سال 2016 به بعد توانست به اوضاع خود سامان دهد، حالا با ذخایر ارزی خود و آمادگی برای کنار آمدن با قیمت‌های پایین نفت، نمی‌خواهد از راهی که رفته برگرد..
لجاجت سعودی‌ها با روسیه که منجر به سقوط تاریخی بهای نفت شد، با یک تماس تلفنی از سوی دونالد ترامپ یایان یافت؛ عربستان که تا پیش از این تماس هرگونه برگزاری نشستی برای بهبود قیمت نفت مخالفت می‌کرد و روسیه را مسئول شرایط فعلی بازار می‌دانست، حالا می‌گوید باید نشستی فوق‌العاده برای این مهم برگزار شود.
تابعان سعودی از جمله کویت هم از موضع عربستان حمایت می‌کنند ولی روسیه رسما اعلام کرد خبری از تداوم برنامه کاهش تولید نیست هرچند که به افزایش تولید نمی‌اندیشد.
الکساندر نواک وزیر انرژی روسیه می‌گوید در شرایط فعلی که کرونا موجب کاهش تقاضای جهانی نفت شده، حرف از تداوم کاهش تولید اوپک پلاس بی معناست؛ او درباره پیشنهادی مبنی بر کاهش 20 میلیون بشکه‌ای تولید نفت هم گفته است انجام اقدامات لازم برای کاهش تولید نفت از سوی اوپک پلاس به میزان ۲۰ میلیون بشکه در روز غیرممکن است ، زیرا این “احتمالاً نیمی” از کل تولید کل کشورهای عضو اوپک خواهد بود.
نواک آمریکا را هدف گرفته است؛ رئیس‌جمهور این کشور در یک پیشنهاد عجیب که در تاریخ همتایی برای آن وجود ندارد از کاهش 15 میلیون بشکه‌ای تولید نفت گفته است و نواک آن را به شوخی می‌گیرد. او در این باره گفته است در بازار جهانی کاهش میزان مصرف نفت از ۱۰ الی ۱۵ میلیون بشکه در روز مشاهده شده که ۱۰ برابر بیشتر از آن است که مذاکرات اولیل ماه مارس بین روسیه و کشورهای شرکت کننده در توافق اوپک پلاس در وین مورد بررسی قرار گرفت.
به بیان ساده‌تر، چیزی که روسیه بر آن تاکید دارد این است که شرایط موجود به دلیل شیوع کرونایی است که روی تقاضای نفت تاثیر گذاشته و حتی اگر پیشنهاد کاهش تولید 1.5 میلیون بشکه‌ای عربستان هم در نشست یک ماه پیش اوپک پلاس پذیرفته می‌شد، باز هم اتفاقی رخ نمی‌داد و قیمت‌ها در مسیر نزولی قرار می‌گرفت.
گرچه روسیه امکان از سرگیری مذاکرات با عربستان را رد نکرده اما به روشنی این پیام را مخابره کرده که براحتی زیر بار کاهش تولید نخواهد رفت و تنها لطفی که می‌تواند در شرایط فعلی بکند، عدم افزایش تولید است.
چیزی که روس‌ها به دنبال آن هستند نابودی یا کنترل شیل نفت است؛ موضوعی که ترامپ به آن آگاهی دارد و سعی می‌کند با متقاعد کردن طرف‌ها برای کاهش تولید، از کاهش تولید نفت این کشور بکاهد. هدفی که برای ترامپ یک خط قرمز اساسی است زیرا وی تبدیل آمریکا به یک صادرکننده نفت را به پای برنامه‌های خود نوشته است و در جریان انتخابات سال 2016 نیز بر آن مانور می‌داد.
در بین همه روسای جمهور آمریکا طی نیم قرن اخیر، هیچ فردی نتوانسته بود امنیت انرژی این کشور را از منظر واردات نفت تامین کند و همواره این نگرانی وجود داشته است که در صورت بروز نا امنی در کشورهای تولیدکننده نفت جهان، چه اتفاقات ناگواری در انتظار ایالات متحد آمریکاست. ترامپ که در جریان انتخابات سال 2016 به مردم این کشور قول داده بود خودکفایی در تولید نفت را محقق می‌کند، در پایان سال 2019 مجموع مصرف نفت و فرآورده‌های نفتی آمریکا معادل 20 میلیون و 500 هزار بشکه در روز بوده است.
روند واردات نفت خام هم حالت نزولی داشته تا خالص واردات آن معادل 3.8 میلیون بشکه در روز باشد و 12.2 میلیون بشکه، میانگین تولید آمریکا. به بیان ساده‌تر سهم نفت خام در مصرف انرژی این کشور 16 میلیون بشکه در روز است که 12.2 میلیون بشکه آن در داخل تولید شده و مابقی وارد می‌شود.
روندی که در دولت اوباما پایه گذاری شد در دوران ترامپ به اوح خود رسیده و این کشور طی سال‌هایی که ترامپ را در کسون رئیس‌جمهور خود دیده، گام‌های بلندی را برای تامین استقلال انرژی خود برداشت؛ هدفی که روسای جمهور سابق آمریکا در تحققش ناکام مانده بودند و حالا پرزیدنت، به آن افتخار می‌کند.
در چنین شرایطی که قیمت نفت سقوط کرده، برخی تحلیلگران از ورشکستگی شرکت‌های آمریکایی خبر می‌دهند که می‌تواند موجب کاهش حداقل دو میلیون بشکه از تولید فعلی آمریکا شود. بیش از 2 میلیون شغل در صنعت انرژی آمریکا وجود دارد که شیل، سهم قابل توجهی در این میزان دارد.
با کاهش قیمت نفت موقعیت‌های شغلی در بخش انرژی به خطر خواهد افتاد و این همان واهمه‌ای است که ترامپ دوست ندارد در آستانه انتخابات ریاست جمهوری این کشور، با آن مواجه شود.
در این میان نقش روسیه و عربستان بسیار مهم است؛ سعودی‌ها که در ابتدا یک تنه به جنگ قیمت رفته بودند امروز کمی آرام نشسته‌اند، ترامپ قطعا از آن‌ها اقدام عملی طلب خواهد کرد و شاید عقب نشینی ریاض برای برگزاری نشست اوپک پلاس، یک پاسخ سست به کشوری باشد که کاملا در اختیار آن است.
روسیه هم با وجود آنکه عربستان آن را بانی سقوط قیمت می‌داند، کنار کشیده و سعی می‌کند درخواست‌های آمریکا و سایر کشورها را با پاسخ‌های فنی و بازاری، فعلا رد کند. روسیه بر ارقام بازار مانور می‌دهد، از قرنطینه 3 میلیارد نفر و کاهش 25 درصدی مصرف سوخت که موجب شده پالایشگاه‌های جهان زیر ظرفیت خود کار کرده و تقاضا برای خرید نفت بشدت کاهش یابد.
شیشه عمر ترامپ در دستان روسیه است؛ مسکو باید تصمیم نهایی خود را برای کاهش تولید بگیرد اما کدهایی که از کرملین داده می‌شود، احیای بهای نفت را به این زودی غیر ممکن نشان می‌دهد مگر آنکه آمریکایی‌ها هم به جریان کاهش تولید نفت بپیوندند.
شنبه ۱۶ فروردين ۱۳۹۹ ساعت ۱۱:۳۸
کد مطلب: 26681