آقای رئیس، ما را دریابید لطفا

ميزنفت/ جمعی از کارکنان قراردادمدت موقت وزارت نفت طی نامه‌ای به رئیس مجلس خواستار ورود جدی بهارستان به موضوع تعیین تکلیف خود شدند و از علی لاریجانی خواستند از طرح دو فوریتی که برای این منظور ارائه شده است حمایت کنند. در این نامه می‌خوانیم:
 
 
رئیس محترم مجلس شورای اسلامی/جناب آقای دکترعلی لاریجانی
باسلام واحترام

برای یکبارهم که شده می‌خواهیم شفاف وبی پرده وصریح باشما سخن بگوییم چراکه دیگر کارد به استخوان رسیده، سوالاتی برایمان وجود دارد که هرچه به ذهن ناقص خود فشارمی‌آوریم جوابی منطقی برایشان پیدا نمی‌کنیم وسال‌هاست گرفتار همین خوف ورجا هستیم که چرا...!؟
لطفا پاسخی شفاف وبی پرده برای آرامش خاطر بیش از۳۸۰۰۰ نفر از پرسنل قراردا دمدت موقت وزارت نفت ارائه دهید تا لااقل شبی آسوده سربربالین بگذاریم!

۱- طبق برنامه توسعه ششم واصل۱۴۴ظاهرا دولت باید به سمت خصوصی سازی، کاهش تصدی گری،کاهش پرسنل و...برود آیا تاکنون به خروجی این اصل وبرنامه‌ها در خصوص پرسنل دولت که در حوزه نیروی انسانی کار دائم  ومستمر فعالیت می‌کنند فکر کرده‌اید؟!

۲- قطعا هدف از این برنامه‌ها رشد وتوسعه کشور است اما اگر خروجی این مدل کاری (یک کار یکسان و مشابه برای دونفر با دونوع حقوق ومزایا!!!) منفی باشد باز باید آن را ادامه داد!؟

۳- چگونه انتظار انگیزه کاری وخلاقیت از نیروی انسانی دارید که همکار کناری‌اش صرفا چون استخدام رسمی است باید دو یا سه برابرحقوق بیشتر می گیرد؟! آیا صرف زدن چند تست در یک آزمون استخدامی این برتری را دارد که این فرد حقوقی چند برابر نیروی قرارداد مدت موقت بگیرد ودیگر به راندمان وکار فرد کاری نداشته باشیم؟!

۴- مگر همه این اصول و برنامه‌ها برای رشد و توسعه کشور و نیز روحیه نشاط  و انگیره نیروی انسانی نیست؟!

۵- آیا پس از گذشت ۳۸سال از انقلاب عدالت گستر ایران ، باید هنوز در بدیهیات اولیه یک قانون کاری، ظلم  و تبعیض را شاهد باشیم؟! اگر می‌گوییم تبعیض، فقط از شما تقاضا داریم یک لحظه خود را جای کسی بگذارید که پس از۱۵سال سابقه و تجربه کاری مفید ودر بدترین شرایط آب وهوایی وگازهای سمی وسرطان زا  باید حقوقی معادل یک سوم یک کارمند رسمی با ۸سال سابقه کاری بگیرد!
چگونه انگیره کاری خود را حفظ و توسعه می‌دهید؟

۶- قوانین وحی منزل نیستند که قابل تغییر نباشند وقتی خروجی قوانین فعلی شما قانون گذاران برای۳۸۰۰۰ نفر نیروی انسانی در وزارت نفت چیزی جز: فقر، بی انگیره گی، کورشدن خلاقیت، ظلم و تبعیض، استرس اظطراب، بی اعتمادی، سستی ایمان و... نیست چطور وزیر محترم نفت وموکلان ملت قدمی در جهت بهبود وتبدیل وضعیت این کارکنان خدوم و مظلوم برنمی‌دارند؟!

۷- چطور توقع دارید به همه چیز و همه کس اعتماد کنیم؛سرمایه اصلی یک حاکمیت اعتماد مردم است.

۸- به نظر شما اهمیت وزارت نفت بالاتر است یا اهمیت یک کارخانه بستنی سازی! آیا حقوق ۳۸۰۰۰ نفر از پرسنل وزارت نفت باید با حقوق یک نفر در یک کارخانه بستنی سازی یکسان باشد؟!

۹- متاسفانه باید این واقعیت را عرض کنیم که ضرر و زیانی که در حال حاضر وزارت نفت بابت بی انگیزگی کارکنان قراردادمدت موقت خود می‌بیند به مراتب بیشتر از بارمالی است که وزارت بخاطر آن زیر بار تبدیل وضعیت این کارکنان نمی‌رود.

گواه این ادعا یک نظر سنجی ساده محسوس یا نامحسوس توسط افراد مطمئن از این کارکنان می باشد تا عمق فاجعه  بوضوح آشکار گردد؛ به هر مقامی وسازمانی که فکر کنید مطالبات خود را گوشزد کردیم اما متاسفانه وزارت نفت از سال ۹۱ تا کنون هیچ تغییری در بهبود وضعیت حقوقی ومعیشتی این کارکنان انجام نداده است.

در پایان از شما به عنوان رئیس موکلان ملت تقاضامندیم در راستای عدل و انصاف ورفع تبعیض، از طرح دوفوریتی جناب دکتر زارع حمایت کرده  تا انشالله با تبدیل وضعیت این کارکنان خدوم و مظلوم دیگر در ایران اسلامی شاهد این نباشیم که برای یک کاریکسان ومشابه دونوع حقوق و مزایا پرداخت شود و همه نیروهای انسانی یک سازمان از کرامت انسانی برخوردار باشند.

در همین خصوص چنانچه صلاح دیدید  نماینده کل نیروهای قرارداد مدت موقت وزارت نفت  جهت توضیحات  بیشتر به حضور جنابعالی خواهد رسید.


من الله توفیق
جمعی از کارکنان قراردادمدت موقت وزارت نفت
۹۶/۴/۴

دوشنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۶ ساعت ۰۹:۳۸