به گزارش
ميزنفت، اطفای حریق وفوران چاه 147 رگ سفید وارد چهل و سومین روز خود شد و 8 تلاش تیم مدیریت و کارکنان شرکتهای مناطق نفتخیز جنوب و ملی حفاری به شکست انجامیده است. با وجود تلاشهای شبانه روزی پرسنل این شرکت که عمدتا از کارکنان قرارداد موقت هستند، چاه 147 رگ سفید همچنان آرام نگرفته است.
این در حالی است که طی دو دهه اخیر عمده چاههایی که دچار فوران شده زیر 40 روز مهار شدهاند و آخرین چاهی که برای فوران آن بیشتر از 40 روز زمان صرف شده است، چاه 50 کریت اهواز بود که توسط منافقین به آتش کشیده شد و در 45 روز، آتش آن خاموش و فوران مهار شد.
از آن روز تا امروز بیش از 25 سال میگذرد و طی این مدت، چاههای دیگری هم دچار فوران شدند که با مدیریت اصولی و منطقی و با امکانات کمتری نسبت به چاه 147 رگ سفید مهار شدند. درباره چاه 147 رگ سفید باید گفت تا کنون 8 حمله به چاه به شکست انجامیده است که بیشتر این شکستها دلایل اشتباهات فنی داشته است.
حالا قرار است طی روزهای آینده نهمین حمله به آتش چاه 147 رگ سفید آغاز شود و امیدواریم این حمله، آخرین حملهای باشد که به چاه 147 رگ سفید صورت می گیرد تا خسارتهای اقتصادی و زیست محیطی بیشتر از این نشود. هم اکنون روزانه 1 میلیون دلار از منابع ملی در آتش میسوزد که البته به این خسارت باید شهادت دو تن از نیروهای شرکت ملی حفاری و انهدام کامل دکل 95 فتح را هم اضافه کرد.
از سوی دیگر عملیات Bottom Kill هم در حال انجام است که گفته میشود مته حفاری تا دو هفته آینده میتواند به نقطه در نظر گرفته شده برسد. امیدواریم این چاه چه با روش Bottom Kill یا روش Top Kill مهار شود تا «آتلیه 147 رگ سفید» هم به کار خود پایان دهد. متاسفانه طولانی شدن عملیات مهار در صفحات مجازی متعلق به کانونهای حفاری در سطح بین الملل تبدیل به دستمایهای برای تمسخر صنعت حفاری ایران شده است.
در پایان به همه تلاشگران و کارکنان شریفی که در محل حادثه حضور دارند خسته نباشیدی بزرگ و خدا قوت گفت و همچنین مدیران دلسوزی مانند مهران مکوندی، حمید دریس و ... که امید است در انجام ماموریت خود موفق باشند.