داستان حلقه تعهد بر انگشت کوچک مهندسان

به گزارش « ميزنفت »، در یک روز تابستانی در سال ۱۹۰۷ زمانی که کارگری در ارتفاع ١٠٠متری در حال پرچ زدن روی بخش جنوبی «پل کبک» روی رودخانه «سینت لارنس» بود، متوجه شد پرچی را حدود یک ساعت پیش زده بود، نصف شده است. همان طور که داشت سرکارگر را صدا می‌کرد، آواز گوش‌خراش پیچش فولاد به صدا درآمد و ناگهان آوار عظیمی از آهن به رودخانه فرو ریخت؛ طوری که اهالی کبک در فاصله ١٠کیلومتر تصور کردند زلزله رخ داده است. از ۸۶ کارگری که روز ۲۹ آگوست ۱۹۰۷ روی پل کار می‌کردند، تنها 11تن باقی ماندند. برخی زیر فولاد تابیده له، برخی در اثر سقوط و برخی تا پیش از رسیدن قایق‌های نجات، غرق شده بودند. ٢سال طول کشید تا آوار را از رودخانه پاک کنند.
 
پس از بررسی‌ها، تئودور کوپر؛ مهندس عمران آمریکایی، به علت اشتباهات مهلک در محاسبات و طراحی پل، به عنوان مقصر اصلی این حادثه شناخته شد. اما ماجرا به همین جا ختم نشد و در روز ١١سپتامبر ۱۹۱۶ فاجعه دیگری برای این پل رخ داد. دولت کانادا که در اثر سهل‌انگاری کارفرمای پیشین و ریزش پل، مدیریت و اجرای پل را به دست گرفته بود، پل را با بازوهای کنسولی سنگین‌تر بازطراحی کرد؛ اما هنگام بلند کردن، دهنه میانی پل سقوط کرد و جان ۱۳نفر را گرفت. پس از این، پل کبک به زیارتگاه مهندسان تبدیل شد تا یادآور قدرت تخریبی خطاها و سهل‌انگاری‌های انسانی باشد.
 
با این مرور تاریخی اما، تاریخچه آیین «مأموریت مهندس» به سال ۱۹۲۲ برمی‌گردد، زمانی که هفت نفر از رؤسای پیشین «سازمان مهندسی کانادا» به همراه چند مهندس دیگر، در مونترآل کانادا درباره رهبری و یکپارچگی مهندسان، نشستی برگزار کردند. پرفسور هالتین یکی از این هفت نفر بود. او که احساس می‌کرد سازمانی نیاز است تا پیوند همه مهندسان کانادا را به هم محکم‌تر کند، در این نشست ایده سوگندنامه‌ای اخلاقی را مطرح کرد. شرکت‌کنندگان تصمیم گرفتند از «رودیارد کیپلینگ» از دیگران مهندسان حاضر در این نشست، بخواهند سوگندنامه را بنویسد.
 
هدف از این قسم‌نامه که همچون سوگندنامه بقراط تنظیم شده، آگاه کردن تازه‌مهندسان از حساسیت حرفه‌ای و اهمیت اجتماعی آنها است. این آیین به هیچ دانشگاه یا سازمانی وابسته نیست و سازمان خاص خود را دارد. در طول هر سال در دانشگاه‌های فنی مهندسی کانادا، این آیین برگزار می‌شود که در آن، فارغ‌التحصیلان رشته مهندسی پس از اینکه نمره لازم در آزمون ویژه‌ای را اخذ کردند، در سالنی گرد هم می‌آیند و با هم زنجیری را در دست می‌گیرند و همزمان سوگند یاد می‌کنند.
 
به دنبال موفقیت برگزاری آیین مسئولیت مهندس و اعطای انگشتر نمادین آن، در چهارم ژوئن سال ۱۹۷۰ در دانشگاه ایالتی #کلیولند آمریکا تحت نظارت لویید کاندیشن نیز این مراسم با تشریفات مشابهی راه‌اندازی شد و سپس به دیگر کالج‌های ایالات متحده بسط یافت. البته انگشتر این مراسم در آمریکا، بر خلاف نمونه کانادایی، کاملا گرد و صیقلی است.
 
مهندس سعید داوری که فارغ‌التحصیل مهندسی مخزن از دانشگاه کلگری در ایالت آلبرتا کانادا است و حلقه فولادی مسئولیت مهندسان حرفه‌اي را در انگشت کوچک دست راستش دارد، در گفت‌وگو با نفت پلاس، درباره آیین سوگند مأموریت مهندس می‌گوید: تازه مهندس شده‌ها در این مراسم در حالی که دسته جمعی زنجیری را در دست دارند، سوگند یاد می‌کنند و پس از آن، به آنان «انگشتر فولادی» اعطا می‌شود تا همواره یادآور نقش حرفه‌ای، اخلاقی و اجتماعی آنها به‌عنوان یک مهندس باشد. مهندسان باید این انگشتر را که گفته می‌شود از فلز آوار شده همان پل کبک ساخته شده است، در انگشت کوچک دستی که پرکارتر است، بندازند.
 
وی ادامه می‌دهد: این انگشتر که از جنس فولاد زنگ نزن (Stainless Steel) است، طرح بسیار ساده‌ای دارد و هیچ سنگ زینتی ندارد؛ کاملا گرد نیست و از بیرون چند ضلعی است و صاف و کاملا گرد نیست تا هنگام کار روی کاغذ کشیده شود و مهندس پیوسته حضور آن را احساس کند و یادآور وظایف خطیر و مسئولیت حساس وی باشد.
 
این فارغ‌التحصیل دانشگاه کلگری کانادا درباره ارزش انگشتر فولادی مهندس یادآور می‌شود: پس از ادای سوگند مهندس، لحظه‌ای که انگشتر به تو اعطا می‌شود، لحظه بسیار مهمی است که تا ابد از یاد نمی‌رود. این انگشتر چنان احساس تعهد و انگیزه‌ای ایجاد می‌کند که سعی می‌کنید در همه امور و تصمیم‌ها، دقیق و متعهدانه عمل کنید و وقتی با دستی که انگشتر در آن است، پای سندی را امضا می‌کنید، با باور اینکه من یک مهندس تمام عیار و متعهد هستم، تا آخر مسئولیت همه چیز را به گردن می‌گیرید.
 
او با بیان اینکه بیشتر مهندسان دارای انگشتر فولادی مسئولیت مهندس در بسیاری از زمینه‌های مهندسی توانایی فعالیت دارند، می‌گوید: مهندسان در شرایط دشوار، با تمرکز بر این انگشتر، به عنوان نماد و یک قلاب ذهنی، به تفکر و تصمیم‌گیری مؤثر خود کمک می‌کنند. فراموش نکنید که مهندسانی که این انگشتر را دارند، پس از گذراندن دوره‌های آموزشی ویژه، مدرکی به نام «P.Eng. Certificat» را دریافت کرده‌اند که اعتبار بالایی دارد و ضمن اینکه معرف مهندس حرفه‌ای بودن آنان است، نشان می‌دهد که این افراد شخصیت اجتماعی مورد اعتماد مردم هستند که می‌توانند عضو شورای شهر باشند و همچون یک قاضی عمل کنند و حتی مرجع پاسپورت افراد را تأیید کنند.
 
به گفته مدیر توسعه کسب و کار شرکت اویک، مهندسان خارجی که به کانادا می‌آیند و قصد دارند مجوز «Professional Engineering Act» را دریافت کنند، باید ضمن داشتن تحصیلات مهندسی، دست کم ۱۰ سال سابقه کار در رشته مرتبط داشته باشند، پس از آن باید یک سال در همان رشته در کانادا کار کنند، سپس در آزمون «P.Eng. License» شرکت کنند، در صورت دریافت نمره قبولی در آزمون، می‌توانند در مراسم مسئولیت مهندس شرکت و «Iron Ring» را دریافت کنند. تنها در این صورت می‌توانند در کارت ویزیت خود «P.Eng» را درج کنند، وگرنه جرم مرتکب شده‌اند و تحت پیگرد قانونی قرار می‌گیرند.

منبع: کانال تلگرامی نفت پلاس (@Naftplus)