نبرد بی پایان اوپک و شیل

ميزنفت/ در ماه های گذشته، چند رویداد بر صنعت نفت تاثیرگذار بوده است. یکی از آنها انطباق تولیدکنندگان نفت شیل با قیمت های پایین بازار بوده است. دستاوردهای فناوری در کاهش هزینه ها و افزایش بهره وری از دیگر عوامل تاثیرگذار محسوب می شود. اجرای طرح فریز نفتی اوپک نیز با همه بدبینی های گذشته به افزایش 20 درصدی قیمت ها منجر شده است. اما همچنان تا زمان عبور قیمت هر بشکه نفت از مرز 55 دلار، باید به انتظار اتفاقات فرارو بنشینیم.

اما یک واقعیت را فراموش نکنید. تولیدکنندگان ریسک پذیر و نوآور نفت شیل در ایالات متحده پس از سپری نمودن دو سال کابوس وار، بار دیگر و با تمام توان به بازار طلای سیاه بازگشته اند. و یکی از دلایل توقف بهای نفت بر روی عدد 50 دلار را باید با این شرایط مرتبط دانست. تمرکز بر کاهش هزینه ها و بهبود کارایی، کلید بقای این بازیگران نوظهور و کارآفرین در بازار پرفراز و نشیب نفت به شمار می رود. 

آینده صنعت شیل تا حدود زیادی در گروی توافق های رهبران اوپک است. اجرای طرح شش ماهه فریز نفتی به صنعت نفت شیل جانی دوباره بخشید. اما اعضای اوپک به رهبری عربستان نمی خواهند به راحتی شاهد از دست رفتن سهم بازار خود باشند. بازیگران اوپک و نفت شیل، بازی پیچیده ای را برای سلطه بر بازار نفت آغاز کرده اند که هر دو طرف با وجود آسیب های گسترده، حاضر به عقب نشینی از مواضع خود نیستند. هیچ کدام از دو طرف، حق اشتباه ندارد و با بالا گرفتن رقابت، احتمال سقوط چشمگیر قیمت دور از انتظار نخواهد بود. چرا که اولویت کنونی اوپک، افزایش قیمت ها است. اما در مقابل، صنعت شیل خواهان افزایش تولید و بقا در بازار است. با کاهش عرضه یک بشکه نفت اوپک در بازار، به سرعت و به گونه ای بهت آور یک بشکه نفت شیل روانه بازار می شود. فراموش نکنید که طرح فریز نفتی اوپک، کاهش مقدار نفت ذخیره شده دنیا را به همراه داشته است.

رهبران اوپک در حالی از قیمت 60 تا 70 دلار هر بشکه نفت به عنوان بهای مورد نظر خود یاد می کنند که تولیدکنندگان نفت شیل با قیمت های کمتر از 50 دلار، در حال افزایش حفاری و رشد تولید در سازندهای کم هزینه آمریکای شمالی هستند. بدین ترتیب دیگر شعار سال های گذشته تولیدکنندگان نفت متعارف در مورد هزینه سربه سری 70 دلاری تولید هر بشکه نفت شیل را باید به فراموشی سپرد.

دومین موج انقلابی عرضه نفت شیل در حال پدیدار شدن است و آنان پرقدرت تر کاراتر و کم هزینه تر به رینگ خونین مبارزه بازگشته اند.

تولید کنونی نفت ایالات متحده بیش از دوره طلایی بازار و سال های 2010 تا 2014 میلادی است. و این شرایط را باید نشانه ای از تغییرات بنیادین در بازار طلای سیاه و جابجایی مهره های بازی دانست.
با پایان محدودیت صادرات نفت ایالات متحده، شاهد رهسپاری نفت تولید شده در این کشور به بازارهای مختلف بوده ایم. سهم 92 درصدی کانادا از صادرات نفت آمریکا در سال 2015 میلادی به 58 درصد در سال 2016 میلادی کاهش یافته است. هرچند همچنان کانادا بزرگترین خریدار نفت از آمریکایی ها محسوب می شود. 

آمار منتشر شده توسط شرکت بیکرهوگز و آژانس بین المللی انرژی نشان می دهد در سال ۲۰۱۸ میلادی، تولید نفت آمریکا به رکوردی بی سابقه و فراتر از پیش بینی های کارشناسان بازار دست خواهد یافت.  


*راهی که در پیش است
آژانس بین الملل در تازه ترین گزارش خود از رشد 1.3  میلیون بشکه ای تقاضای نفت در سال 2017 میلادی خبر داده است. هرچند این عدد کمتر از رشد تقاضا در سال 2016 میلادی خواهد بود. فعالان بازار انتظار دارند تا رهبران اوپک توافق کاهش تولید را در نشست 25 ماه می، برای شش ماه دیگر تمدید کنند. بازار کنونی نفت همچنان با پیشی گرفتن عرضه بر تقاضا روبرو است. و پیش بینی های یک مرکز معتبر مطالعه بازار نشان می دهد با فرض تمدید توافق فریز نفتی، همچنان شاهد وجود مازاد عرضه خواهیم بود.

نیل اتکینسون، مدیر بخش تحلیل بازار آژانس بین المللی انرژی در نشست بازار نفت پلاتس می گوید: توافق بیش از ۲۰ عضو اوپک و غیراوپک برای کاهش تولید و مقابله با مازاد عرضه در بازار با موفقیت همراه بوده و فشار برای  پایین آمدن قیمت ها، کاهش یافته است. اما تا زمان تحقق پیشی گرفتن تقاضا بر عرضه همچنان باید به انتظار بنشینیم.

اما در سایه توافق فریز نفتی و کاهش 1.8 میلیون بشکه ای عرضه نفت اوپک و غیراوپک، تولیدکنندگان نفت شیل ایالات متحده به عنوان کابوس شبانه رهبران اوپک، بار دیگر در حال افزایش تولید خود هستند. این رشد تولید در سازندهای شیل، فراتر از انتظارات بازار طلای سیاه بوده است.   در مقابل، رهبران اوپک برای بازگرداندن تعادل به بازار نبردی تمام عیار و بلندمدت را در برابر شیل آغاز نموده اند.

جیمی وبستر از مدیران ارشد بخش نفت در گروه مشاوران بوستون می گوید: اوپک دریافته است که باید مقدار و دوره زمانی کاهش تولید خود را افزایش دهد. گویی پیش بینی رهبران کارتل مبنی بر کاهش چندماهه تولید و بازگشت سریع تعادل به بازار، با شکست روبرو شده است. 

البته اعضای اوپک به رهبری عربستان در پیش بینی خود مبنی بر بازگشت کند نفت شیل به بازار، با اشتباهی بزرگ روبرو شده اند. تولیدکنندگان مخاطره جو و کارآفرین نفت شیل توانستند در سه سال گذشته و آغاز جنگ قیمت های اوپک به سرعت گام هایی بلند در بخش های کارایی روش های تولید و بهبود فناوری های اکتشاف و تولید بردارند. و امروزه اکثر آنان در قیمت 50 دلاری هر بشکه نفت، می توانند در بازار باقی بمانند. 

از ابتدای سال 2017 میلادی و اجرای طرح فریز نفتی که به کاهش 1.2 میلیون بشکه ای نفت صادراتی اوپک انجامید، تولیدکنندگان شیل توانستند 600 هزار بشکه بر تولید خویش بیافزایند و نیمی از کل کاهش اولید اوپک را جبران کنند. تولید کنونی نفت ایالات متحده 9.5 میلیون بشکه در روز و بیش از زمان آغاز جنگ قیمت ها در تابستان سال 2014 میلادی است. بدین ترتیب شیرینی موفقیت اولیه اوپک در افزایش قیمت ها، به سرعت با تقدیم سهم بازار به فعالان صنعت شیل به تلخی گراییده است.

درآخرین گزارش ماهانه بازار نفت اوپک اعلام گردیده که در ماه های اخیر، رشد عرضه تولیدکنندگان غیراوپک 66 درصد بیش از پیش بینی های گذشته بوده است. و تولیدکنندگان نفت شیل، بیشترین سهم در این افزایش را از آن خود کرده اند.

در شرایط کنونی، نباید سرعت کاهش تولید اوپک بیش از افزایش برداشت نفت شیل باشد. بدین ترتیب اوپک با ریسک بزرگی روبرو است. با کاهش بیشتر عرضه و افزایش قیمت ها، دوباره ذخایر نفت شیل روانه بازار خواهد شد. اتفاقی که در نیمه نخست سال جاری شاهد آن بوده ایم.

به نظر می رسد رهبران اوپک و غیراوپک به رهبری روسیه و عمان با تناقضی بزرگ روبرو شده اند،
0چرا که تداوم کاهش تولید برای افزایش قیمت ها می تواند ریسک وقوع توفان آتشین نفت شیل را به دنبال داشته باشد.

بسیاری از فعالان بازار معتقدند نبرد بزرگ اوپک و روسیه با فعالان نفت شیل در سال 2018 میلادی رخ خواهد داد. فعالان صنعت شیل موج ورشکستگی در سال های 2014 و 2015 میلادی را از یاد نبرده اند. اما با نگاهی به اتفاقات سه سال گذشته می توان دریافت که بازیگران ضعیف از بازی کنار گذاشته شده اند. اما اینک صنعت شیل، کاراتر از گذشته با قدرت به رینگ خونین مبارزه بازگشته است. براساس پیش بینی ها، در سال آینده مقدار تولید روزانه نفت شیل بار دیگر به میزان سال 2014 میلادی و اوج انقلاب منابع شیل خواهد رسید. 

کارشناسان معتقدند در سال آینده یک میلیون بشکه دیگر به تولید نفت ایالات متحده افزوده خواهد شد. تولیدکنندگان کارآفرین نفت شیل در سایه رشد قیمت ها در سال جاری، به سرعت در حال افزایش تعداد دکل ها و برنامه ریزی برای افزایش تولید در سال های 2018 و 2019 میلادی هستند. در هفته های جاری ، میانگین تعداد دکل های اضافه شده در میادین ایالات متحده 7 دکل و بیش از عدد مشابه در 30 سال گذشته بوده است. افزایش پرشتاب تعداد دکل ها در کنار بهبود کارایی، به سرعت راه را برای رشد تولید هموار کرده است.
در دو سال گذشته، رشد مقدار تولید نفت ایالات متحده 18و 19 درصد بوده است. چند شرکت کوچک نیز از رشد 60 و 80 درصدی برداشت خود در سال جاری خبر می دهند. و این داستان نفسگیر و جذاب، همچنان ادامه دارد. 

تولیدکنندگان نفت آمریکا در سال آینده، جشن دستیابی به تولید 10میلیون بشکه در روز را جشن خواهند گرفت که این عدد از سال 1970 میلادی تاکنون، بی سابقه بوده است.
موازنه عرضه و تقاضا در بازار نفت از دورنمای بهت آوری برخوردار است و سال 2018 میلادی، سال وقوع یک جنگ تمام عیار در بازار نفت خواهد بود. هرچند این نبرد بی پایان، تازه آغاز شده است.
    


مترجم: محسن داوری
منبع: www.bloomberg.com
 

يکشنبه ۲ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۳۶