۰
چرا سیاسی‌ها جذب شرکت‌ها می‌شوند؟

شرودر، از گازپروم به روسنفت

شرودر، از گازپروم به روسنفت
ميزنفت/ از اوائل ماه جاری میلادی، گرهارد شرودر، صدر اعظم پیشین آلمان، فعالیت خود در شرکت روسنفت را آغاز خواهد کرد. سهامداران شرکت روسنفت، غول نفتی دولتی روسیه با ارزش بازاری 60 میلیارد دلار، از این پس شرودر را در هیئت مدیره این شرکت خواهند دید. دولت روسیه به عنوان سهامدار اصلی شرکت روسنفت، شرودر از دوستان قدیمی و مورد اعتماد ولادیمیر پوتین را به عنوان یکی از نمایندگان خود در این شرکت معرفی کرده است.

با وجود تحریم‌های غرب علیه این شرکت پس از ضمیمه شدن شبه جزیره کریمه به خاک روسیه، اقدام شرودر چندان بهت آور نیست. وی سال‌هاست که در شرکت دولتی گازپروم به عنوان بازوی کلیدی راهبردهای انرژی کرملین، در حال فعالیت است تا گاز خرس‌ها را از طریق خط لوله به اروپای غربی منتقل کند.

در مقابل، وی با این اقدام، تعدادی از دوستان پیشین خود را از دست داده است. آنجلا مرکل، صدراعظم کنونی آلمان، رفتارهای وی را ناخوشایند ارزیابی کرده است. مرکل می‌گوید: من پس از پایان دوره مسئولیت، هیچ گونه فعالیتی در شرکت‌های تجاری و صنعتی نخواهم داشت.

البته سیاستمداران زیادی وجود دارند که همانند کریستین ولف، رئیس جمهور اسبق آلمان، پس از پایان دوره مسئولیت به همکاری با شرکت‌های خصوصی خارجی می‌پردازند. وی سال‌هاست که در بخش بازار آلمان یک شرکت پوشاک صنعت مد ترکیه‌ای با دستمزد 282 هزار دلار در سال، کار می‌کند.

فرانسو فیلون، نخست وزیر اسبق فرانسه نیز از 1 سپتامبر در شرکت تیکیهاو کپیتال به عنوان مدیر دارایی‌ها فعالیت خود را آغاز کرده است. این اتفاقات، نفرت عمومی را نسبت به تعامل‌های پشت پرده میان سیاستمداران و فعالان صنعت و تجارت پدید آورده است. در ژانویه سال جاری، موسسه شفافیت بین المللی از گروه‌های شناخته شده و فعال مخالف فساد، در گزارشی اعلام کرد: از میان 512 مقام پیشین اتحادیه اروپا که از سمت‌های خویش کنار رفته اند، بیش از 50 درصد کمیسیونرهای سابق و 30 درصد اعضای پیشین پارلمان در حال فعالیت در شرکت‌های تجاری هستند. شرکت‌هایی نظیر آرسلورمیتال، غول تولیدکننده فولاد هندی دارای دفتر مرکزی در لوکزامبورگ، اوبر آمریکا و فولکس واگن آلمان که با پرونده رسوایی دست و پنجه نرم می‌کند، همگی در سال‌های اخیر تعدادی از کمیسیونرهای پیشین اتحادیه اروپا را استخدام کرده‌اند.

در انگلستان، تعداد زیادی از سیاستمداران سابق در سمت‌های مشاور بانک‌ها و موسسات مالی فعالیت می‌کنند. همه ما می‌دانیم که تونی بلر، هم اکنون در غول مالی جی پی مورگان مشغول به کار است. جان میجر، نخست وزیر پیشین جزیره هم از مشاوران ارشد موسسه کردیت سوییس است. جورج اوسبرن نیز در سال جاری به شرکت بلک راک از موسسه‌های سرمایه گذاری آمریکایی پیوسته است.

در گزارش موسسه شفافیت بین المللی نوشته شده است: همه شرکت‌هایی که رهبران و مقامات ارشد سیاسی سابق را استخدام نموده اند، اعلام می‌کنند که دارای راهبردهای اخلاقی بوده و با این کار، تضاد منافع روی نخواهد داد.

به خاطر بیاورید که استخدام خوزه مانویل باروسو، رییس پیشین کمیسیون اروپا به عنوان مدیر گلدمن ساچس اینترنشنال، باعث پدید آمدن اعتراضات گسترده عمومی شهروندان اروپایی در تابستان سال گذشته شد. معترضان معتقدند زمان 18 ماهه تعیین شده برای ممنوعیت تصدی مشاغل تجاری پس از پایان دوره مسئولیت باید افزایش یابد.

بدین ترتیب مدیران شرکت‌های تجاری و صنعتی با استخدام مدیران پیشین چه منافعی به دست می‌آورند؟ در شرایط کنونی نمی‌توان میان نقش این مدیران سابق با عملکرد یک شرکت، ارتباطی دقیق یافت. اما همه ما می‌دانیم که مدیران پیشین دولتی، مجموعه‌ای از تجارب، ارتباطات غیررسمی و تاثیرگذاری بر همکاران پیشین خود را به شرکت‌های تجاری می‌آورند. پرداخت دستمزدهای هنگفت به این افراد نیز نشان می‌دهد اکثر آنان منافعی برای استخدام کنندگان خود به ارمغان می‌آورند.

گفته می‌شود این شرکت‌ها برای استخدام پنهان مدیران دولتی کنونی نیز برنامه ریزی‌هایی انجام می‌دهند. لذا این اقدام به مدیران جوان کنونی این علامت را نشان می‌دهد که آنها نیز در صورت بازی با کارت‌های درست می‌توانند در آینده از فرصت برخورداری از فرصت‌های شغلی مناسب برخوردار شوند!
 
منبع: Economist
مترجم: محسن داوری
سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۰۸:۵۴
کد مطلب: 19019
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *