باز هم عقب ماندگی
تمدید تاخیرها در فاز 14
در فاز ۱۴ هم نبود لوله‌های CRA مشکل ساز شده است. علاوه بر نبود این لوله‌ها، شاهد تاخیر ۷ ماهه در اتمام حفاری در این موقعیت نیز بودیم بطوری که قرار بود کار حفاری در این موقعیت بهمن سال گذشته به اتمام برسد ولی به دلیل کندی پیشرفت، این زمان از دست رفت.
به گزارش ميزنفت، پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ و انتخاب بیژن زنگنه به عنوان سکاندار وزارت نفت، نخستین اقدام از سوی او معطوف به تکمیل و توسعه فازهای پارس جنوبی بود. آن هم با اولویت قراردادن میادین مشترک نفتی و گازی.
به این ترتیب انتظار می رفت با وجود اصلاح نظام مدیریتی در این صنعت، تکمیل فازهای نیمه کاره با سرعت بیشتری پیش رود. چرا که بدون در نظر گرفتن آورده فروش محصولات برداشت شده از هر فاز، هزینه فعالیت در بخش خشکی و فراساحل در این صنعت به طور روزانه مبلغ بالایی است که هرروز تعجیل در اتمام آن می تواند سودآوری کلانی در پی داشته باشد.
در همین ارتباط دو روز پیش وضعیت توسعه فاز ۱۳ پارس جنوبی و تاخیرهای صورت گرفته را مورد بررسی قرار دادیم و امروز اوضاع فاز ۱۴ را با تکیه بر گزارش رسمی شرکت نفت و گاز پارس زیر ذره بین می بریم.
در فاز ۱۴ هم نبود لوله‌های CRA مشکل ساز شده است. علاوه بر نبود این لوله‌ها، شاهد تاخیر ۷ ماهه در اتمام حفاری در این موقعیت نیز بودیم بطوری که قرار بود کار حفاری در این موقعیت بهمن سال گذشته به اتمام برسد ولی به دلیل کندی پیشرفت، این زمان از دست رفت و اکنون که دکل از موقعیت مرخص شده است، لوله‌های CRA نیز چالش ساز شده است. این مساله نشان می‌دهد که برنامه ریزی دقیقی برای فاز ۱۴ انجام نشده است.
به همین دلیل است که آغاز تولید یک میلیارد فوت مکعب از این فاز، بجای اسفند سال گذشته به آذر سال جاری موکول شده است. یعنی بیش از ۹ ماه تاخیر و ضرری معادل حدود ۴ میلیارد دلار.
از سوی دیگر، مقرر شده بود خط لوله ۳۲ اینچی از چاه‌های فاز ۱۴ به پالایشگاه فاز ۱۲ احداث شود که با وجود سپری شدن ۷ ماه، خبری از این خط لوله نیست و شرکت نفت و گاز پارس جدیدترین تاریخ را برای بهره برداری از این خط لوله دی ۹۶ اعلام کرده است؛ یعنی نزدیک به یکسال تاخیر. جالب است بدانید قرار است تامین کالاهای مورد نیاز در جلسه هفته آینده تعیین تکلیف شود.
از سویی دیگر تعهد شده بود تا در بخش ساخت عرشه، سکو ۱۴A تا ۳۰ اردیبهشت سال جاری آماده حمل شود در حالی که تاریخ تعهد شده قبلی برای انجام این امر، ۳۰ بهمن سال ۹۵ بوده است. برای سکو ۱۴B نیز تا تاریخ ۳۱ فروردین ۹۶ اتمام ساخت و تا ۳۱ شهریور سال جاری اتمام راه اندازی تعهد شده است که تاریخ در نظر گرفته شده قبلی برای انجام این امر ۳۱ شهریور سال ۹۵ بود. باز هم تاخیری یکساله در بهره برداری از پروژه!
در بخش لوله گذاری نخستین خط اما تاخیرها به بیش از ۳ ماه رسید که برای خط لوله رقم بالایی است. طبق پیش بینی‌ها این خط لوله در آذر ۹۶ به بهره برداری خواهد رسید اما از آنجا که همه مقدمات کار آماده نیست تحقق این مهم بعید بنظر می‌رسد.
در بخش خشکی نیز اولویت کار، تولید یک میلیارد فوت مکعب گاز از دریا است. بر این اساس ۷۰ درصد وجوه تزریقی با اولویت بخش دریا خواهد بود. از طرفی مقرر شده بود پیمانکار برای هماهنگی بین اعضای کنسرسیوم ظرف مدت یک ماه تا تاریخ ۱۰ آبان ماه سال ۹۵، یک شرکت صاحب صلاحیت معرفی کند. طبق قرار تعهد شده، باید تا پایان سال جاری حداقل لوله های یک ردیف لخته گیر تامین شده و سیستم کنترل بخش مپنا در خشکی تا ۱۵ آبان ۹۶ تحویل سایت می شود.
گفتنی است میزان پیشرفت این پروژه در سال ۹۲ حدود ۵۰ درصد بود که امروز مشخص نیست چه رقمی را به نام خود ثبت کرده است.
به این ترتیب انتظار می رفت با وجود اصلاح نظام مدیریتی در این صنعت، تکمیل فازهای نیمه کاره با سرعت بیشتری پیش رود. چرا که بدون در نظر گرفتن آورده فروش محصولات برداشت شده از هر فاز، هزینه فعالیت در بخش خشکی و فراساحل در این صنعت به طور روزانه مبلغ بالایی است که هرروز تعجیل در اتمام آن می تواند سودآوری کلانی در پی داشته باشد.
در همین ارتباط دو روز پیش وضعیت توسعه فاز ۱۳ پارس جنوبی و تاخیرهای صورت گرفته را مورد بررسی قرار دادیم و امروز اوضاع فاز ۱۴ را با تکیه بر گزارش رسمی شرکت نفت و گاز پارس زیر ذره بین می بریم.
در فاز ۱۴ هم نبود لوله‌های CRA مشکل ساز شده است. علاوه بر نبود این لوله‌ها، شاهد تاخیر ۷ ماهه در اتمام حفاری در این موقعیت نیز بودیم بطوری که قرار بود کار حفاری در این موقعیت بهمن سال گذشته به اتمام برسد ولی به دلیل کندی پیشرفت، این زمان از دست رفت و اکنون که دکل از موقعیت مرخص شده است، لوله‌های CRA نیز چالش ساز شده است. این مساله نشان می‌دهد که برنامه ریزی دقیقی برای فاز ۱۴ انجام نشده است.
به همین دلیل است که آغاز تولید یک میلیارد فوت مکعب از این فاز، بجای اسفند سال گذشته به آذر سال جاری موکول شده است. یعنی بیش از ۹ ماه تاخیر و ضرری معادل حدود ۴ میلیارد دلار.
از سوی دیگر، مقرر شده بود خط لوله ۳۲ اینچی از چاه‌های فاز ۱۴ به پالایشگاه فاز ۱۲ احداث شود که با وجود سپری شدن ۷ ماه، خبری از این خط لوله نیست و شرکت نفت و گاز پارس جدیدترین تاریخ را برای بهره برداری از این خط لوله دی ۹۶ اعلام کرده است؛ یعنی نزدیک به یکسال تاخیر. جالب است بدانید قرار است تامین کالاهای مورد نیاز در جلسه هفته آینده تعیین تکلیف شود.
از سویی دیگر تعهد شده بود تا در بخش ساخت عرشه، سکو ۱۴A تا ۳۰ اردیبهشت سال جاری آماده حمل شود در حالی که تاریخ تعهد شده قبلی برای انجام این امر، ۳۰ بهمن سال ۹۵ بوده است. برای سکو ۱۴B نیز تا تاریخ ۳۱ فروردین ۹۶ اتمام ساخت و تا ۳۱ شهریور سال جاری اتمام راه اندازی تعهد شده است که تاریخ در نظر گرفته شده قبلی برای انجام این امر ۳۱ شهریور سال ۹۵ بود. باز هم تاخیری یکساله در بهره برداری از پروژه!
در بخش لوله گذاری نخستین خط اما تاخیرها به بیش از ۳ ماه رسید که برای خط لوله رقم بالایی است. طبق پیش بینی‌ها این خط لوله در آذر ۹۶ به بهره برداری خواهد رسید اما از آنجا که همه مقدمات کار آماده نیست تحقق این مهم بعید بنظر می‌رسد.
در بخش خشکی نیز اولویت کار، تولید یک میلیارد فوت مکعب گاز از دریا است. بر این اساس ۷۰ درصد وجوه تزریقی با اولویت بخش دریا خواهد بود. از طرفی مقرر شده بود پیمانکار برای هماهنگی بین اعضای کنسرسیوم ظرف مدت یک ماه تا تاریخ ۱۰ آبان ماه سال ۹۵، یک شرکت صاحب صلاحیت معرفی کند. طبق قرار تعهد شده، باید تا پایان سال جاری حداقل لوله های یک ردیف لخته گیر تامین شده و سیستم کنترل بخش مپنا در خشکی تا ۱۵ آبان ۹۶ تحویل سایت می شود.
گفتنی است میزان پیشرفت این پروژه در سال ۹۲ حدود ۵۰ درصد بود که امروز مشخص نیست چه رقمی را به نام خود ثبت کرده است.
سه شنبه ۱۴ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۳۵
کد مطلب: 18880
