ترامپ در اندیشه محاصره اقتصادی ونزوئلا
ونزوئلا در جاده فروپاشی
ميزنفت/ با امضای قانون تحریم ونزوئلا توسط ترامپ، این کشور انقلابی روزهایی دشوار را پست سر خواهد گرفت. این تحریم ها با هدف سرنگونی دولت نیکولاس مادورو طراحی و اجرا شده است. وی متهم به زیرپا گذاشتن اصول دموکراسی بوده و سرکوب معترضان از دیگر اتهامات وی محسوب می شود.
در سایه این تحریم ها، دسترسی این کشور به منابع مالی بر پایه دلار محدود شده و امکان انتشار و یا بازخرید اوراق قرضه با واحد پول دلار وجود نخواهد داشت.
در شرایط کنونی، امکان صادرات و واردات نفت ونزوئلا به ایالات متحده همچنان وجود خواهد داشت.
ترامپ این تحریم ها را یک ابزار اقتصادی آرام خوانده و اعلام نموده مادورو لیاقت رهبری این کشور را ندارد.
شرکت ملی نفت ونزوئلا (پی دی وی اس ای)، اصلی ترین هدف این تحریم ها محسوب می شود.
همچنین افرادی که به روش های مختلف این قانون را دور بزنند، متخلف بوده و مجازات خواهند شد.
دولت این کشور در تامین مواد غذایی و داروهای مورد نیاز شهروندان ناتوان بوده و با زندانی کردن رهبران گروه های مخالف، متهم است که آزادی های قانونی معترضان را زیرپا گذاشته است. تلاش برای تغییر قانون اساسی نشان می دهد ونزوئلا در مسیر تغییرات بنیادین قرار گرفته است.
دولت مادورو تلاش می کند با پرداخت حقوق کلان به مدیران فاسد، تداوم حکومت کنونی را تضمین کند. اما این اقدام کوهی از بدهی را بر دوش شهروندان و نسل های آینده خواهد انداخت.
سوء مدیریت در بخش های مختلف، اقتصاد ونزویلا را به سوی ورشکستگی و فروپاشی سوق داده است. ثروتمندترین کشور آمریکای لاتین در سایه این اقدام به بدهکارترین دولت این منطقه تبدیل شده است.
این تحریم ها به گونه ای طراحی شده که شهروندان عادی با کمترین آسیب ممکن روبرو شوند.
سایر کشورهای آمریکای لاتین نیز با این تحریم ها همراه شده اند.
آمریکایی ها خواهان بازگشت دموکراسی، برگزاری انتخابات آزاد همراه با آزادی همه زندانیان سیاسی بدون هیچ قید و شرطی هستند. پایان دادن به سرکوب مردم معترض از دیگر خواسته های کاخ سفید به شمار می رود.
کارشناسان معتقدند به دلیل وابستگی دیرپای آمریکایی ها به نفت این کشور، این تحریم ها به گونه ای اجرا شده اند که صادرات نفت آنان همچنان تداوم یابد. نیمی از درآمد ونزوئلا از شرکت ملی نفت این کشور تانین شده و 90 درصد صادرات آنان را نفت تشکیل می دهد.
رهبران کاراکاس از امکان مصادره اموال خارجی این شرکت در صورت ناتوانی در پرداخت سود اوراق مشارکت و سهام آنان با اعلام تحریم های ایالات متحده بیمناکند.
*اقتصادی پیوند خورده با نفت
در فهرست ۱۰ کشور دارای بیشترین وابستگی به درآمدهای نفتی، عربستان در رتبه ۱۱ و پس از عراق، لیبی، ونزوئلا، الجزایر، برونئی، کویت، آذربایجان، سودان، قطر و نیجریه قرار دارد.
در گذشته دولت های دارای ذخایر عظیم طبیعی، همه اقتصاد و نظام دولت خود را براساس تولید نفت ایجاد می کردند. چرا که معتقد بودند این معدن طلا هیچگاه پایان نخواهد یافت. اما رهبران این کشورها هم اکنون در حال پرداخت هزینه اشتباه های پیشین خود هستند.
این نکته بهت آور نیست که اکثر کشورهای دارای وابستگی زیاد به درآمدهای نفتی، دارای اقتصاد انحصاری وابسته به صنعت انرژی بوده و از ساختار سیاسی شکننده و در معرض سرنگونی رنج می برند.از نظر شدت وابستگی درآمدهای دولت به فروش نفت و سهم این بخش در تولید ناخالص داخلی و صادرات، ونزوئلا در رتبه نخست دنیا از نظر اعتیاد فاجعه آمیز به دلارهای نفتی قرار دارد.
بدین ترتیب پس از گذشت چند دهه از پیدایش صنعت نفت در این کشور، همچنان سایر بخش های اقتصاد ونزوئلا، غیررقابتی، ناکارا، رانتی و وابسته به واردات است. در گذشته این کشور یکی از ثروتمندترین دولت های آمریکای لاتین محسوب می شد، اما مردم این کشور در ماه های اخیر با فقر، قحطی، گرسنگی و کمبود دارو دست و پنجه نرم می کنند.
هرج و مرج و انواع جرایم سراسر این کشور را فرا گرفته و تاکنون صدها نفر قربانی شده اند. فراموش نکنید که تداوم اقتصاد وابسته به درآمدهای نفتی باعث گردیده تا سایر بخش های اقتصاد در حال فروپاشی ونزوئلا نیز در آستانه نابودی قرار گیرند.
ونزوئلا سال هاست که در رتبه نخست فهرست دارندگان ذخایر نفت خام قرار دارد. اما رهبران کاراکاس ذخایر ارزی اندکی دارند و در مقایسه با عربستان (دارای ۶۰۰ میلیارد دلار سپرده در بانک های دنیا) آنان فاقد سرمایه گذاری بین المللی هستند. و یکی از مهمترین دلایل ناتوانی رهبران کاراکاس در کنترل تورم را باید به این دلیل دانست. نرخ کنونی تورم در این کشور ۵۰۰ درصد و یا بیشتر تخمین زده می شود. دولتمردان این کشور به دلیل کمبود ارز، بودجه خدمات اجتماعی را کاهش داده اند تا با کمبود فلج کننده مواد غذایی و دارو، ونزویلا تا مرز انفجار پیش رود.
جهانیان با نگاهی به سرنوشت دولت در حال سقوط ونزوئلا، اقتصاد در آستانه فروپاشی نیجریه، گذار اقتصاد عربستان به اقتصادی بدون نفت در سال ۲۰۳۰ میلادی و بحران فراگیر در بسیاری از اقتصادهای وابسته به درآمدهای نفتی نظیر روسیه و لیبی درمی یابند که دیگر نمی توان به صنعت نفت به عنوان گاو شیرده اقتصاد ملی نگریست. البته نفت و گاز همچنان از نیازهای کلیدی دنیای ما به شمار می رود و تقاضای این منابع همچنان در حال افزایش است، اما با ظهور منابع تجدیدپذیر و خودروهای برقی همراه با بهبود کارایی مصرف انرژی افسانه نفت به صفحات پایانی خود نزدیک شده است.
تنها راه مقابله با پیدایش بحران هایی مشابه آنچه در ونزوئلای امروز در حال وقوع است، متنوع نمودن بخش های مختلف اقتصاد ملی و آمادگی برای پذیرش این واقعیت است که بسیاری از غول های نفتی در زیر آوار وزن خود لگدمال شده اند.
منبع: Zerohedge
مترجم:محسن داوری
در سایه این تحریم ها، دسترسی این کشور به منابع مالی بر پایه دلار محدود شده و امکان انتشار و یا بازخرید اوراق قرضه با واحد پول دلار وجود نخواهد داشت.
در شرایط کنونی، امکان صادرات و واردات نفت ونزوئلا به ایالات متحده همچنان وجود خواهد داشت.
ترامپ این تحریم ها را یک ابزار اقتصادی آرام خوانده و اعلام نموده مادورو لیاقت رهبری این کشور را ندارد.
شرکت ملی نفت ونزوئلا (پی دی وی اس ای)، اصلی ترین هدف این تحریم ها محسوب می شود.
همچنین افرادی که به روش های مختلف این قانون را دور بزنند، متخلف بوده و مجازات خواهند شد.
دولت این کشور در تامین مواد غذایی و داروهای مورد نیاز شهروندان ناتوان بوده و با زندانی کردن رهبران گروه های مخالف، متهم است که آزادی های قانونی معترضان را زیرپا گذاشته است. تلاش برای تغییر قانون اساسی نشان می دهد ونزوئلا در مسیر تغییرات بنیادین قرار گرفته است.
دولت مادورو تلاش می کند با پرداخت حقوق کلان به مدیران فاسد، تداوم حکومت کنونی را تضمین کند. اما این اقدام کوهی از بدهی را بر دوش شهروندان و نسل های آینده خواهد انداخت.
سوء مدیریت در بخش های مختلف، اقتصاد ونزویلا را به سوی ورشکستگی و فروپاشی سوق داده است. ثروتمندترین کشور آمریکای لاتین در سایه این اقدام به بدهکارترین دولت این منطقه تبدیل شده است.
این تحریم ها به گونه ای طراحی شده که شهروندان عادی با کمترین آسیب ممکن روبرو شوند.
سایر کشورهای آمریکای لاتین نیز با این تحریم ها همراه شده اند.
آمریکایی ها خواهان بازگشت دموکراسی، برگزاری انتخابات آزاد همراه با آزادی همه زندانیان سیاسی بدون هیچ قید و شرطی هستند. پایان دادن به سرکوب مردم معترض از دیگر خواسته های کاخ سفید به شمار می رود.
کارشناسان معتقدند به دلیل وابستگی دیرپای آمریکایی ها به نفت این کشور، این تحریم ها به گونه ای اجرا شده اند که صادرات نفت آنان همچنان تداوم یابد. نیمی از درآمد ونزوئلا از شرکت ملی نفت این کشور تانین شده و 90 درصد صادرات آنان را نفت تشکیل می دهد.
رهبران کاراکاس از امکان مصادره اموال خارجی این شرکت در صورت ناتوانی در پرداخت سود اوراق مشارکت و سهام آنان با اعلام تحریم های ایالات متحده بیمناکند.
*اقتصادی پیوند خورده با نفت
در فهرست ۱۰ کشور دارای بیشترین وابستگی به درآمدهای نفتی، عربستان در رتبه ۱۱ و پس از عراق، لیبی، ونزوئلا، الجزایر، برونئی، کویت، آذربایجان، سودان، قطر و نیجریه قرار دارد.
در گذشته دولت های دارای ذخایر عظیم طبیعی، همه اقتصاد و نظام دولت خود را براساس تولید نفت ایجاد می کردند. چرا که معتقد بودند این معدن طلا هیچگاه پایان نخواهد یافت. اما رهبران این کشورها هم اکنون در حال پرداخت هزینه اشتباه های پیشین خود هستند.
این نکته بهت آور نیست که اکثر کشورهای دارای وابستگی زیاد به درآمدهای نفتی، دارای اقتصاد انحصاری وابسته به صنعت انرژی بوده و از ساختار سیاسی شکننده و در معرض سرنگونی رنج می برند.از نظر شدت وابستگی درآمدهای دولت به فروش نفت و سهم این بخش در تولید ناخالص داخلی و صادرات، ونزوئلا در رتبه نخست دنیا از نظر اعتیاد فاجعه آمیز به دلارهای نفتی قرار دارد.
بدین ترتیب پس از گذشت چند دهه از پیدایش صنعت نفت در این کشور، همچنان سایر بخش های اقتصاد ونزوئلا، غیررقابتی، ناکارا، رانتی و وابسته به واردات است. در گذشته این کشور یکی از ثروتمندترین دولت های آمریکای لاتین محسوب می شد، اما مردم این کشور در ماه های اخیر با فقر، قحطی، گرسنگی و کمبود دارو دست و پنجه نرم می کنند.
هرج و مرج و انواع جرایم سراسر این کشور را فرا گرفته و تاکنون صدها نفر قربانی شده اند. فراموش نکنید که تداوم اقتصاد وابسته به درآمدهای نفتی باعث گردیده تا سایر بخش های اقتصاد در حال فروپاشی ونزوئلا نیز در آستانه نابودی قرار گیرند.
ونزوئلا سال هاست که در رتبه نخست فهرست دارندگان ذخایر نفت خام قرار دارد. اما رهبران کاراکاس ذخایر ارزی اندکی دارند و در مقایسه با عربستان (دارای ۶۰۰ میلیارد دلار سپرده در بانک های دنیا) آنان فاقد سرمایه گذاری بین المللی هستند. و یکی از مهمترین دلایل ناتوانی رهبران کاراکاس در کنترل تورم را باید به این دلیل دانست. نرخ کنونی تورم در این کشور ۵۰۰ درصد و یا بیشتر تخمین زده می شود. دولتمردان این کشور به دلیل کمبود ارز، بودجه خدمات اجتماعی را کاهش داده اند تا با کمبود فلج کننده مواد غذایی و دارو، ونزویلا تا مرز انفجار پیش رود.
جهانیان با نگاهی به سرنوشت دولت در حال سقوط ونزوئلا، اقتصاد در آستانه فروپاشی نیجریه، گذار اقتصاد عربستان به اقتصادی بدون نفت در سال ۲۰۳۰ میلادی و بحران فراگیر در بسیاری از اقتصادهای وابسته به درآمدهای نفتی نظیر روسیه و لیبی درمی یابند که دیگر نمی توان به صنعت نفت به عنوان گاو شیرده اقتصاد ملی نگریست. البته نفت و گاز همچنان از نیازهای کلیدی دنیای ما به شمار می رود و تقاضای این منابع همچنان در حال افزایش است، اما با ظهور منابع تجدیدپذیر و خودروهای برقی همراه با بهبود کارایی مصرف انرژی افسانه نفت به صفحات پایانی خود نزدیک شده است.
تنها راه مقابله با پیدایش بحران هایی مشابه آنچه در ونزوئلای امروز در حال وقوع است، متنوع نمودن بخش های مختلف اقتصاد ملی و آمادگی برای پذیرش این واقعیت است که بسیاری از غول های نفتی در زیر آوار وزن خود لگدمال شده اند.
منبع: Zerohedge
مترجم:محسن داوری
دوشنبه ۶ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۵۶
کد مطلب: 18772
