ماجرای ضرب و شتم چند نیروی حراست شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی با سکوت محض وزارت نفت همراه شده است؛ حادثهای که توسط کوروش کرم پور عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی رقم خورده است و البته خود وی میگوید ضرب و شتمی در کار نبوده است و خود طرفین این نزاع را به خویشتن داری و آرامش دعوت کرده است!
اینکه یک عضو کمیسیون انرژی با طیب خاطر و پس از خلق این غائله حتی با یک بیانیه وزارت نفت روبه رو نمیشود چندان عجیب نیست زیرا اعضای کمیسیون انرژی در نظر وزارت نفت به خودی و غیرخودی تقسیم بندی شدهاند و هریک از اعضا به فراخور موضعی که در قبال عملکرد این وزارتخانه دارند، با واکنش وزارت نفت مواجه میشوند.
از یک عضو شکایت میشود و عضوی دیگر با آسیب رساندن به چند تن از کارکنان صنعت نفت، مورد تذکر هم قرار نمیگیرد. شاید در اینگونه بزنگاههاست که میتوان به رویکرد اصلی وزارت نفت در دفاع از کارکنان شریف صنعت نفت پی برد و بدون هیچ پاسخگویی به آنها، آنچه را که به صلاح مقام عالی است پیاده کرد.
صد افسوس که شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی هم برای پایان دادن به این حادثه تلخ، جانب این نماینده مجلس را میگیرند و برای دفاع از منصب خود حاضرند کارکنان را از حق طبیعی و شرعی خود محروم کنند. وزارت نفت هم به کلی این موضوع رافراموش کرده است و قصد پیگیری را ندارد. حال و هوای شرکت طبیعی است و هر صدای مخالفی که شنیده شود، در نطفه خفه میشود.
نماینده محترم مطمئن است که از جانب وزارتخانه مورد شکایت قرار نمیگیرد، مدیرعامل شرکت هم که به دلجویی از این نمانیده پرداخته است و این کارکنان شرکت هستند که بهتر از همیشه متوجه تنهایی خود و بی تفاوتی وزارت نفت به خود هستند.
در این میان دوگانگی وزارت نفت در برخورد با نمایندگان مجلس بیش از هر موضوع دیگری جلب نظر میکند بطوری که وزارت نفت از یک نمانیده هر نوع شکایتی که امکان پذیر بود انجام داد و در این مورد اخیر تنها به تماشا بسنده کرده است. تعقیب کنندگان خبرهای نفت حتما بخاطر دارند که وزارت نفت بر سر انتقاد یک نماینده از قراردادهای جدید نفتی از وی به دادسرا و هیئت نظارت بر نمایندگان مجلس شکایت برد و چنان در دستپاچگی غوطه ور شد که با توجیهات پی در پی خود وجهه خود را غرق در تناقضات جدی کرد.
اینکه یک نماینده مجلس از قراردادها انتقاد میکند و با شکایت وزارت نفت به محاکم قضایی میرود شاید از نظر این وزارتخانه٬ گناهش بیشتر از آن است که نمایندهای دیگر چند تن از کارکنان صنعت نفت را مورد ضرب و شتم قرار میدهد. گویا کارکنان صنعت نفت جزئی از صنعت نفت نیستند و کسی نیز به حق و حقوق آنها رسیدگی نمیکند. از نظر وزارت نفت تنها کسی مستحق شکایت است که به برنامههای وزارت نفت نقد جدی داشته باشد و نه افرادی که به کارکنان صنعت نفت هتک حرمت میکنند.
وقتی وزیر نفت بارها نیمی از کارکنان صنعت نفت را زائه میداند طبیعی است که یکی از اعضای کمیسیون انرژی به آنها حمله ور شود و بدون هیچ دغدغهای به صرف ناهار در دفتر مدیرعامل بپردازد. وقتی متولی امامزاده احترام را نکه نمیدارد بروز چنین رفتارهایی طبیعی است.
چهارشنبه ۳۰ فروردين ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۰۳