ميزنفت/ دکتر پرویز مینا، اولین رئیس هیئت مدیره این شرکت ماجرای تاسیس شرکت ملی نفتکش را اینگونه شرح میدهد:
شرکت ملی نفتکش هم حدود اوایل دهه هفتاد میلادی تاسیس شد و خود من سمت ریاست هیات مدیره آن را به عهده داشتم. با شروع فعالیتهای #بازاریابی و #صادرات مستقل شرکت ملی نفت این فکر به وجود آمد که برای دستیابی به آزادی عمل، ما احتیاج به نفتکشهای مستقل خودمان خواهیم داشت زیرا خیلی از مشتریها مایل به خرید نفت برمبنای CIF، یعنی تحویل در بنادر محل مصرف هستند و شرکت باید بتواند جوابگوی چنین مشتریانی نیز باشد، اما در ضمن از نوسانات نرخ کشتیرانی در بازار آزاد نیز مصون بماند.
بنابراین ما به فکر تاسیس شرکت ملی نفتکش افتادیم. موقعی که انقلاب پیش آمد ما یک ظرفیت در حدود 1.4 میلیون تن کشتی داشتیم. دراین جا لازم به تذکر است که آقای مهندس حسن مصطفوی درسمت مدیرعامل شرکت ملی نفتکش ایران در ایجاد و گسترش ناوگان آن شرکت و اداره آن نقش اساسی و بسیار موثری داشتند و موفقیت آن شرکت درنتیجه زحمات ایشان بود.
ما تعدادی نفتکش داشتیم که متعلق به شرکت ملی نفتکش ایران بود و تعدادی هم چارتر اجاره کرده بودیم که بعد بتدریج به ناوگان اضافه شد. کشتیهایی بود که در ژاپن و در هلند سفارش داده و خریده بودیم که کار میکردند.
وقتی که انقلاب شد تعدادی کشتی در کارگاههای کشتیسازی ژاپن دردست ساختمان بود که بعد از انقلاب به شرکت ملی نفتکش تحویل داده شد. این نفتکشها، همینطور که عرض کردم، به صادرات نفت ایران در زمان جنگ کمک شایانی کردند. تعدادی از این نفتکشها فرآورده از آبادان و ماهشهر بار میکردند، میبردند به بندرعباس، آنجا پیاده میکردند برای مصارف داخله و برای تامین نیازهای نیروی دریایی، نیروی هوایی و برای فروش به خارج از کشور.
همان شرکت ملی نفتکشی که قبل از انقلاب ایجاد شده بود به داد ایران رسید. زیرا در دوران جنگ بیشتر نفتکشها دیگر حاضر نبودند برای بارگیری به خارگ بروند و صاحبان نفتکشها حاضر به قبول هزینه گزاف بیمه خطرات جنگی نبودند. بنابراین شرکت ملی نفت از کشتیهای شرکت ملی نفتکش استفاده کرد، به نحوی که کشتیهای شرکت ملی نفتکش دربندرخارک نفت را بار میگرفت میبرد به دهانه خلیج فارس و منتقل میکرد به نفتکش خریداران و از این راه از قطع صادرات جلوگیری گردید.