وحید حاجی پور | سعید جلیلی بازهم مرحمتی کرده، از سایه بیرون آمده و این بار، به موضوع پالایشگاه سازی پرداخته است؛ از «آقا سعید» درباره ناترازی انرژی و بنزین سؤال میشود و او هم اشاره روشنی به زنگنه میکند و میگوید افرادی در کشور مسئولیت داشتند که مخالف پالایشگاه سازی بودهاند.
او از واژه «انتخاب» استفاده میکند تا شاید این تفکر را به دولت چهاردهم تعمیم دهد و به شکلی زیرکانه بگوید:«خودتان انتخاب کردید، پس حقتان است». جلیلی که در ایام انتخابات، مطالب غیرواقع کم نگفته و حتی دست به عددسازی زده، گویا فراموش کرده در دولت محبوب خود(دولت رئیسی) ایران از صادرکننده بنزین به واردکننده این فرآورده نفتی تبدیل شده است!
گرچه انتقادهای جدی به سیاستهای پاییندستی بیژن زنگنه وارد است اما فرض میگیریم، وزیر اسبق نفت بابت کمکاری در ساخت پالایشگاه «خائن» است اما چرا در دولت رئیسی که جلیلی سنگ آن را به سینه میزد، هیچ پروژه پالایشی اجرا نشد؟
آقای جلیلی که جواد اوجی را بهعنوان مشاور نفتی، در کنار خود داشت و در دولت سیزدهم، مشاورش را در قامت «وزیر نفت» میدید، گویا حافظه را بر طاق نسیان نهاده که چگونه اوجی در مجلس قول داد در پایان دولت 1+12 ظرفیت پالایشی نفت یکمیلیون بشکه در روز افزایش یابد.
طی سه سالی که دولت رئیسی بر مسند بود، پروژههای پالایشی رنگارنگی تعریف شد و درنهایت، همه توان دولت روی آغاز پروژه پتروپالایشگاه شهید سلیمانی متمرکز شد اما حتی زمینی هم برای آن در نظر گرفته نشد! آقای جلیلی یا این واقعیت را کتمان میکند و یا، از آن بیاطلاع است که در هر دو صورت، ارزنی از کمکاری دولت رئیسی نمیکاهد.
به نظر میرسد، «آقای سایه» کما فی السابق در جو انتخابات غوص میکند و با وهمی بینظیر، به دنبال اثبات خود است غافل از آنکه، چیزی که در مشت دارد باد است و باد.
به گفتن آتش، زبان نسوزد برادر سعید...
جمعه ۲ آذر ۱۴۰۳ ساعت ۲۳:۴۳