چرا شریعتی به جای دولت 13، دولت چهاردهم را مقصر کرد؟
انتقام سیاسی با ابزار مازوت
میز نفت - میوه مازوت، بهترین دستاویز برای حمله به دولتی است که عمرش به‌تازگی 100 روز شده ولی شریعتی همه‌چیزی را که باید طی سه سال از دولت 13 طلب می‌کرده، برای دولت چهاردهم فاکتور می‌کند.
وحید حاجی پور | وضعیت این روزهای ناترازی انرژی، امامزاده‌ای است که مالک شریعتی و وزارت نفت دولت 13 با هم ساختند؛ نه آنکه تنها دولت گذشته مقصر است، بلکه نسخه‌ای که این عضو کمیسیون انرژی برای دولت پزشکیان پیچیده، باید از دولتی طلب می‌شد که خب، شریعتی علاقه خاصی به آن داشت.
او در جدیدترین نظرات شاذ خود به‌عنوان عضو کمیسیون انرژی پیرامون تصمیم دولت برای توقف مازوت سوزی گفته است:« دولت باید قوانین حوزه بهینه‌سازی، مدیریت مصرف، افزایش راندمان نیروگاه‌ها، افزایش کیفیت سوخت پالایشگاه‌ها را دنبال کند. همه مواردی که نام بردم قانون دارد.»
شریعتی که مغز متفکر علیرضا زاکانی در انتخابات بود، در ادامه افزوده است:« این کار مناسبی نیست که ما مردم را دچار مشکل کنیم به خاطر این‌که تکالیف خودمان را انجام نداده‌ایم. کمیسیون انرژی حتماً جلسه این مورد را پیگیری می‌کند.»
آقای نماینده در حالی تصمیم دولت را به محلی برای تسویه‌حساب سیاسی با پزشکیان تبدیل کرده، که گویی دچار «آلزایمر مصلحتی» شده است. تمام راهکارهایی که او لیست کرده، جزو مواردی است که باید در سه سال گذشته پیگیری می‌شد، در دولت سیزدهم، دولت مطلوب شریعتی!
آقای نماینده مایل است کارشناس باشد، سلمنا اما داستان نظرات او، حکایت همان باغبانی است که وقت میوه، «کر» می‌شود. میوه مازوت، بهترین دستاویز برای حمله به دولتی است که عمرش به‌تازگی 100 روز شده ولی شریعتی همه‌چیزی را که باید طی سه سال از دولت 13 طلب می‌کرده، برای دولت چهاردهم فاکتور می‌کند.
هیچ‌کدام از راهکارهای شریعتی که معتقد است برایش قانون وجود دارد، راه‌حل‌هایی میان‌مدت و بلندمدت است؛ دولت گذشته هیچ محلی به آن نداد که هیچ، بلکه وضعیت را خراب‌تر کرد به‌طوری‌که آمارهای خود دولت 13 اعتراف می‌کند که ناترازی انرژی دو برابر شده است.
سؤال مهم از آقای شریعتی آنجاست که واقعاً می‌توان از دولت مستقر انتظار داشت طی چند هفته به ناترازی های به یادگار مانده از دولت گذشته پایان دهد؟ قطعاً پاسخ خیر است ولی چه می‌توان کرد که آقای شریعتی، برای جا نماندن از قافله حمله به دولت و اخذ امتیاز این مرحله، تأثیرات جمله «تا آخر می مونی دیگه» پزشکیان خطاب به زاکانی را بروز داده است.
عدیله ای را که شریعتی بالای سر دولت فعلی می‌خواند، باید بر سر دولتی می‌خواند که همه‌چیز را به حال خود رها کرده بود و چنان، خرابکاری کرد که جای هیچ دفاعی برای آن باقی نمانده است. بهتر است آقای نماینده، به‌جای بخیه به آبدوغ زدن، بابت کم‌کاری‌های خود در سه سال گذشته و انفعال کم‌نظیرش در کاهش ناترازی، از مردم عذرخواهی کند، و نه با طلب کاری و نظرات شبه‌علمی، خود را در مقام کارشناس بنشاند.
قدیمی‌ها بیخود نگفته اند که بقال بیکار، پله وزن می‌کند...!
او در جدیدترین نظرات شاذ خود به‌عنوان عضو کمیسیون انرژی پیرامون تصمیم دولت برای توقف مازوت سوزی گفته است:« دولت باید قوانین حوزه بهینه‌سازی، مدیریت مصرف، افزایش راندمان نیروگاه‌ها، افزایش کیفیت سوخت پالایشگاه‌ها را دنبال کند. همه مواردی که نام بردم قانون دارد.»
شریعتی که مغز متفکر علیرضا زاکانی در انتخابات بود، در ادامه افزوده است:« این کار مناسبی نیست که ما مردم را دچار مشکل کنیم به خاطر این‌که تکالیف خودمان را انجام نداده‌ایم. کمیسیون انرژی حتماً جلسه این مورد را پیگیری می‌کند.»
آقای نماینده در حالی تصمیم دولت را به محلی برای تسویه‌حساب سیاسی با پزشکیان تبدیل کرده، که گویی دچار «آلزایمر مصلحتی» شده است. تمام راهکارهایی که او لیست کرده، جزو مواردی است که باید در سه سال گذشته پیگیری می‌شد، در دولت سیزدهم، دولت مطلوب شریعتی!
آقای نماینده مایل است کارشناس باشد، سلمنا اما داستان نظرات او، حکایت همان باغبانی است که وقت میوه، «کر» می‌شود. میوه مازوت، بهترین دستاویز برای حمله به دولتی است که عمرش به‌تازگی 100 روز شده ولی شریعتی همه‌چیزی را که باید طی سه سال از دولت 13 طلب می‌کرده، برای دولت چهاردهم فاکتور می‌کند.
هیچ‌کدام از راهکارهای شریعتی که معتقد است برایش قانون وجود دارد، راه‌حل‌هایی میان‌مدت و بلندمدت است؛ دولت گذشته هیچ محلی به آن نداد که هیچ، بلکه وضعیت را خراب‌تر کرد به‌طوری‌که آمارهای خود دولت 13 اعتراف می‌کند که ناترازی انرژی دو برابر شده است.
سؤال مهم از آقای شریعتی آنجاست که واقعاً می‌توان از دولت مستقر انتظار داشت طی چند هفته به ناترازی های به یادگار مانده از دولت گذشته پایان دهد؟ قطعاً پاسخ خیر است ولی چه می‌توان کرد که آقای شریعتی، برای جا نماندن از قافله حمله به دولت و اخذ امتیاز این مرحله، تأثیرات جمله «تا آخر می مونی دیگه» پزشکیان خطاب به زاکانی را بروز داده است.
عدیله ای را که شریعتی بالای سر دولت فعلی می‌خواند، باید بر سر دولتی می‌خواند که همه‌چیز را به حال خود رها کرده بود و چنان، خرابکاری کرد که جای هیچ دفاعی برای آن باقی نمانده است. بهتر است آقای نماینده، به‌جای بخیه به آبدوغ زدن، بابت کم‌کاری‌های خود در سه سال گذشته و انفعال کم‌نظیرش در کاهش ناترازی، از مردم عذرخواهی کند، و نه با طلب کاری و نظرات شبه‌علمی، خود را در مقام کارشناس بنشاند.
قدیمی‌ها بیخود نگفته اند که بقال بیکار، پله وزن می‌کند...!
دوشنبه ۲۱ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۰۳:۲۲
کد مطلب: 39561