نکاتی که باید بدانیم
ضربه تحریم به اقتصاد ایران
میز نفت - تحریم ضربات بزرگی را به اقتصاد ایران وارد کرده است؛ عقب ماندگی های امروز کشور در حوزه های انرژی و صنعتی، تنها بخشی از ضربه تحریم است.
به گزارش میز نفت، حسین نجف آبادی ،کارشناس اقتصادی در خصوص محاسبه هزینه های ناشی از تحریم نوشت:
۱- عدم سرمایه گذاری خارجی صد میلیارد دلاری در توسعه میادین نفت و گاز و در نتيجه عدم دستیابی به تولید ۶ میلیون بشکه در روز و صادرات سالانه صد میلیارد دلار نفت و میعانات گازی.
۲- عدم سرمایه گذاری ۵۰ میلیارد دلاری در میادین گاز و در نتيجه کاهش توان تولید و برداشت کشورهای همسایه از میادین مشترک.
۳- عدم سرمایه گذاری صد میلیارد دلاری در میادین نفت و برداشت ده ها میلیارد دلار از ذخایر نفتی میادین مشترک توسط عراق و سایر کشو های همسایه.
۴- عدم وجود منابع مالی لازم جهت احداث خطوط ریلی سریع السیر بین شهرهاي بزرگ کشور از جمله شیراز اصفهان تهران مشهد تبریز و در نتيجه مصرف ده ها میلیارد لبتر بنزين و گازوئيل در سفرهای بین شهری.
۵- عدم احداث راه آهن سریع السیر بین کلان شهرها و در نتيجه کشته شدن سالانه ۱۸ تا ۲۰هزار نفر قطع نخاع و قطع عضو حدود ۱۸هزار نفر و زخمی شدن سالانه ۲۰۰هزار نفر در سفرهای جاده ای.
۶- عدم اجرای سریع پروژه های مترو و در نتيجه مجبور شدن مردم به استفاده از خودروهای شخصی و ترافیک شدید که منجر که از بین رفتن میلیاردها دلار بنزين در ترافیک کلان شهرها و انواع تصادفات و انواع بيماري هاي ناشي از آلودگی هوا و جان باختن هزاران نفر بخاطر آلودگی هوا و بیماری های سخت و پر هزینه و زجرآور برای ده ها هزار نفر از شهروندان شده است.
۷- عدم امکان تامین حداقل ۳۰۰ هواپیمای ایمن و مدرن مورد نیاز کشور و اینکه مردم مجبور نباشند با تاخیرهای طولانی سوار هواپیماهایی شوند که میانگین عمر آنها از ۲۳سال بالاتر و احتمال سانحه هوایی در آنها بالاتر از هواپیماهای کشورهای همسایه است.
۸- عدم خرید بیش از ده هزار اتوبوس نو مورد نیاز کشور و مجبور شدن مردم به استفاده از خودرو های شخصی برای سفرهای درون شهری.
۹- عدم سرمایه گذاری مورد نیاز در خرید اتوبوس و واگن مترو و قطارهای پر سرعت و در نتيجه مصرف روزانه ۲۲۰ میلیون لیتر بنزین و گازوئیل در حمل و نقل جاده ای که منجر به از دست دادن فرصت صادرات حدود ۱۵ میلیارد دلار بنزين و گازوئيل در سال شده است.
۱۰- عدم توسعه حمل و نقل عمومی و در نتيجه عدم امکان واقعی نمودن قیمت بنزین و گازوئیل که هزینه های سنگینی به دنبال داشته و دارد.
۱۱- نداشتن منابع مالی لازم جهت بستر سازي به منظور منطقی نمودن قیمت گاز خانگي و جايگزيني برق بجاي گاز در گرمایش خانه ها و نجات مردم از آلودگی شدید محیط زیست شهری به دلیل مصرف گاز.
۱۲- نداشتن منابع لازم جهت اجرای حدود ۵۰میلیارد دلار سرمایه گذاری لازم در صنعت برق از جمله احداث نیروگاه های سیکل ترکیبی، خورشیدی، تلمبه ای ذخیره ای و غيره.
۱۳- نداشتن امکان لازم جهت استاندارد نمودن و بهره ور نمودم مصرف انرژی در خانه ها و جلوگیری از هدر رفت شدید انرژي در ساختمان هاي کشور.
۱۴- از بین رفتن فرصت های توریستی و ترانزیتی کشور.
۱۵- از بین رفتن برخی فرصت های صادراتی.
۱۶- از بین رفتن برخی فرصت های سرمایه گذاری.
۱۷- از دست دادن فرصت کم نظیر قیمت های بالای نفت جهت فروش حداکثری نفت و گاز و تبدیل آنها به سرمایه های بین نسلی قبل از کم ارزش شدن ذخایر نفتی به واسطه جايگزيني انرژي نفت با برق در آینده نزدیک.
تحریم های هسته ای ایران هزینه های بسیار سنگینی به دنبال داشته و دارد که بخش قابل توجه آن قابل محاسبه نیست. جالب است بدانیم که انرژي هسته ای برای تولید برق در اکثر کشورهای دارای دانش هسته ای که از منابع عظیم نفت و گاز و ظرفيت های بالای انرژي خورشیدی برخوردار نیستند مورد توجه چندانی قرار نگرفته است.
سهم انرژي هسته ای در تولید برق کشورهای چین، هند،پاکستان، آلمان، ژاپن و آمریکا و چند کشور دیگر(بجز فرانسه) در تولید برق بطور متوسط کمتر از ۱۵درصد است در چین و هند که وارد کنندگان بزرگ نفت هستند سهم انرژي هسته ای در تولید برق حدود ده درصد است و آن کشورها برنامه های بسیار عظیمی برای سرمایه گذاری در تولید برق از انرژي باد و خورشید و آب دارند.
نیاز به منابع هسته ای کنترل شده برای مصارف صلح آمیز غیر تولید برق نیز بسیار اندک است و چند شرکت محدود صاحب تکنولوژی و ساختار تحقیق و توسعه قوی در این حوزه هسته که اکثر کشو های جهان نیاز خود را از آنها وارد می کنند نیاز ما در این حوزه باید یک دهم واردات انواع گوشی موبایل در سال باشد پس چرا گوشی موبایل را تولید داخل نکرده و نمی کنیم.
۱- عدم سرمایه گذاری خارجی صد میلیارد دلاری در توسعه میادین نفت و گاز و در نتيجه عدم دستیابی به تولید ۶ میلیون بشکه در روز و صادرات سالانه صد میلیارد دلار نفت و میعانات گازی.
۲- عدم سرمایه گذاری ۵۰ میلیارد دلاری در میادین گاز و در نتيجه کاهش توان تولید و برداشت کشورهای همسایه از میادین مشترک.
۳- عدم سرمایه گذاری صد میلیارد دلاری در میادین نفت و برداشت ده ها میلیارد دلار از ذخایر نفتی میادین مشترک توسط عراق و سایر کشو های همسایه.
۴- عدم وجود منابع مالی لازم جهت احداث خطوط ریلی سریع السیر بین شهرهاي بزرگ کشور از جمله شیراز اصفهان تهران مشهد تبریز و در نتيجه مصرف ده ها میلیارد لبتر بنزين و گازوئيل در سفرهای بین شهری.
۵- عدم احداث راه آهن سریع السیر بین کلان شهرها و در نتيجه کشته شدن سالانه ۱۸ تا ۲۰هزار نفر قطع نخاع و قطع عضو حدود ۱۸هزار نفر و زخمی شدن سالانه ۲۰۰هزار نفر در سفرهای جاده ای.
۶- عدم اجرای سریع پروژه های مترو و در نتيجه مجبور شدن مردم به استفاده از خودروهای شخصی و ترافیک شدید که منجر که از بین رفتن میلیاردها دلار بنزين در ترافیک کلان شهرها و انواع تصادفات و انواع بيماري هاي ناشي از آلودگی هوا و جان باختن هزاران نفر بخاطر آلودگی هوا و بیماری های سخت و پر هزینه و زجرآور برای ده ها هزار نفر از شهروندان شده است.
۷- عدم امکان تامین حداقل ۳۰۰ هواپیمای ایمن و مدرن مورد نیاز کشور و اینکه مردم مجبور نباشند با تاخیرهای طولانی سوار هواپیماهایی شوند که میانگین عمر آنها از ۲۳سال بالاتر و احتمال سانحه هوایی در آنها بالاتر از هواپیماهای کشورهای همسایه است.
۸- عدم خرید بیش از ده هزار اتوبوس نو مورد نیاز کشور و مجبور شدن مردم به استفاده از خودرو های شخصی برای سفرهای درون شهری.
۹- عدم سرمایه گذاری مورد نیاز در خرید اتوبوس و واگن مترو و قطارهای پر سرعت و در نتيجه مصرف روزانه ۲۲۰ میلیون لیتر بنزین و گازوئیل در حمل و نقل جاده ای که منجر به از دست دادن فرصت صادرات حدود ۱۵ میلیارد دلار بنزين و گازوئيل در سال شده است.
۱۰- عدم توسعه حمل و نقل عمومی و در نتيجه عدم امکان واقعی نمودن قیمت بنزین و گازوئیل که هزینه های سنگینی به دنبال داشته و دارد.
۱۱- نداشتن منابع مالی لازم جهت بستر سازي به منظور منطقی نمودن قیمت گاز خانگي و جايگزيني برق بجاي گاز در گرمایش خانه ها و نجات مردم از آلودگی شدید محیط زیست شهری به دلیل مصرف گاز.
۱۲- نداشتن منابع لازم جهت اجرای حدود ۵۰میلیارد دلار سرمایه گذاری لازم در صنعت برق از جمله احداث نیروگاه های سیکل ترکیبی، خورشیدی، تلمبه ای ذخیره ای و غيره.
۱۳- نداشتن امکان لازم جهت استاندارد نمودن و بهره ور نمودم مصرف انرژی در خانه ها و جلوگیری از هدر رفت شدید انرژي در ساختمان هاي کشور.
۱۴- از بین رفتن فرصت های توریستی و ترانزیتی کشور.
۱۵- از بین رفتن برخی فرصت های صادراتی.
۱۶- از بین رفتن برخی فرصت های سرمایه گذاری.
۱۷- از دست دادن فرصت کم نظیر قیمت های بالای نفت جهت فروش حداکثری نفت و گاز و تبدیل آنها به سرمایه های بین نسلی قبل از کم ارزش شدن ذخایر نفتی به واسطه جايگزيني انرژي نفت با برق در آینده نزدیک.
تحریم های هسته ای ایران هزینه های بسیار سنگینی به دنبال داشته و دارد که بخش قابل توجه آن قابل محاسبه نیست. جالب است بدانیم که انرژي هسته ای برای تولید برق در اکثر کشورهای دارای دانش هسته ای که از منابع عظیم نفت و گاز و ظرفيت های بالای انرژي خورشیدی برخوردار نیستند مورد توجه چندانی قرار نگرفته است.
سهم انرژي هسته ای در تولید برق کشورهای چین، هند،پاکستان، آلمان، ژاپن و آمریکا و چند کشور دیگر(بجز فرانسه) در تولید برق بطور متوسط کمتر از ۱۵درصد است در چین و هند که وارد کنندگان بزرگ نفت هستند سهم انرژي هسته ای در تولید برق حدود ده درصد است و آن کشورها برنامه های بسیار عظیمی برای سرمایه گذاری در تولید برق از انرژي باد و خورشید و آب دارند.
نیاز به منابع هسته ای کنترل شده برای مصارف صلح آمیز غیر تولید برق نیز بسیار اندک است و چند شرکت محدود صاحب تکنولوژی و ساختار تحقیق و توسعه قوی در این حوزه هسته که اکثر کشو های جهان نیاز خود را از آنها وارد می کنند نیاز ما در این حوزه باید یک دهم واردات انواع گوشی موبایل در سال باشد پس چرا گوشی موبایل را تولید داخل نکرده و نمی کنیم.
يکشنبه ۱۰ دی ۱۴۰۲ ساعت ۰۹:۵۲
کد مطلب: 36721
