وحید حاجی پور | فریدون عباسی شخصیت عجیبی دارد؛ پر از تناقض سیاسی و جناحی که مشخص نیست چه رویکردی را در پیش گرفته است و در چه جبههای و برای چه کسانی میجنگد، مانند رئیسجمهور محبوبش محمود احمدی نژاد. که مشق سیاست را از روی دست او نوشت بویژه وقتی ریاست سازمان انرژی اتمی را بر عهده گرفت و در ترور نافرجامش که حواشی بسیاری به پا کرد، در قید حیات باقی ماند.
او منتقد بزرگ برجام بود؛ در دورهای تا توانست به دولت تدبیر و امید تاخت و در رسانهها، پای ثابت مناظرات سیاسی علیه دولت سابق بود. در ادبیات رسانهای، او به یک تندرو معروف است که تکلیفش با خودش مشخص نیست. روزی با غورهای از عدم مذاکره با آمریکا میگوید و اندکی بعد با یک مویز، در باب ضرورتش منبر میرود. روزی خود را متعلق به جبهه انقلاب مینامد و شبی دیگر به
رئیسی حمله میکند که چرا در انتخابات شرکت کرده است.
او در سال ۹۸ نماینده مردم کازرون در مجلس شد؛ از اقبال بلندش
فریدون حسنوند در بدترین روزهای زندگی سیاسیاش قرار گرفت تا بسرعت رئیس کمیسیون انرژی شود. به هر حال او در مجلس انقلابی، یک سوپر انقلابی بود.
عباسی اما پس از جلوس بر صندلی ریاست، عجیب تغییر مسیر داد؛ در حالی که انتظار میرفت وی به دوران ماه عسل حسنوند با زنگنه پایان دهد، اما خودش میهمان سفره ژنرال شد و در همان هفتههای نخست اولین امتیاز را صید کرد:«تاسیس
آموزشگاه فنی نفت در شهر بی نفت و گاز کازرون»!
او به حدی در زنگنه ذوب شد که بابت کارت زرد بهارستان به وزیر سابق، همکاران خود را شماتت کرد و به آنها حمله کرد.شیفتگی که او در برابر
زنگنه از خود نشان میداد به حدی شاذ شد که یکبار گفت کمکاریهای وزارت نفت ارتباطی به زنگنه ندارد، بلکه مقصرش حسن روحانی است!در راهروهای مجلس، از او به عنوان حافظ منافع زنگنه در بهارستان یاد میکردند و همین کافی بود که ردای ریاست کمیسیون انرژی از او گرفته و به حسنوند داده شود با این پیشفرش که صد رحمت به این فریدون.
حالا
عباسی که یک عضو ساده کمیسیون انرژی است، همه چیزی را که باید از زنگنه طلب میکرد، با زبان تهدید از اوجی میخواهد؛ به
توییت او دقت کنید:« وزیر محترم نفت هر چه زودتر موضع خود را در خصوص پتروشیمی های کازرون و نورآباد ممسنی روشن کند. هلدينگ خليج فارس و شرکت پترول باید خسارت عدم النفع مردم منطقه را پرداخت کنند».
او در نامهای به وزیر نفت نوشته است که سالهاست کار احداث این پتروشیمیها در حد تسطیح زمین باقی مانده است و وزارت نفت باید درباره خسارتهای وارد شده به این دو منطقه پاسخ دهد.
گویا فریدون عباسی فراموش کرده هلدینگ خلیجفارس حیاط خلوت زنگنه بوده و مطالبات امروزش را باید از وزیری میخواست که روزگاری برایش مجلس را به هم میریخت. او دو سال چیزی نگفت، انتقادی نکرد و پتروشیمیهای کازرون و ممسنی را فراموش کرد اما امروز که وزیر محبوبش، دیگر در راس نیست اینگونه برای وزارت نفت، دست به توییت و نامه میبرد.
کاش عباسی کمی از جسارت و تندی امروزش را خرج وزیری میکرد که در تعامل با مجلسیها، میدانست قد هر نماینده چند سانت است.