خودم و خودت و خودش!

میز نفت| موضوع ویژه‌خواری 11 مدیر نفتی هنوز هم مساله اصلی کارکنان نفت است؛خشمی که کارکنان نفت از این اقدام عجیب فرزین مینو و وزیر نفت در دل دارند تبدیل به یک سوال بزرگ شده است؛ وزیری که کارکنان را در سخت‌ترین شرایط معیشتی خود قرار داده است چگونه برای نورچشمی‌های خود دو پایه تشویقی مادام العمر در نظر گرفته است؟

برای درک بهتر این موضوع و ویژه خواری که صورت گرفته باید گفت اصولا در اعطای گرید به کارکنان و مدیران، چنانچه فردی در ارزیابی‌های سالانه خود(دو سال متوالی)، بتواند A دریافت کند پس از دو سال و دو ماه یک رتبه ارتقا می‌یابد. اقدامی که برای 11 مدیر شکل گرفته این است که آن‌ها بدون پشت سرگذاشتن این روند عادی، بصورت پرشی به «آینده» رفتند و صاحب چنین رانتی شدند.

حالا سوال اینجاست که این مدیران چه کارآیی داشته‌اند که بصورت مخفیانه چنین رانتی در اختیار آن‌ها قرار گرفته است و چه تفاوتی میان این مدیران با سایر مدیران و کارکنان وجود دارد؟ چنانچه این مدیران کارآیی خاصی داشته و یا محل یک خدمت بزرگ به کشور بودند، می‌شد چنین تشویقی را در نظر گرفت ولی چه می‌شود که یک سال مانده تا پایان دولت، دو پایه تشویقی به آن‌ها اهدا می‌شود؟ البته یکی از برکات این اقدام، خیال راحت مدیرانی است که می‌توانند در دولت آینده از امتیازات مالی و سازمانی برخوردار بوده و مشکلی برای آن‌ها پیش نیاید.

چیزی که خشم کارکنان را برانگیخته، تبعیضی است که زنگنه همیشه از آن بهره برده است. مشخص نیست این دو پایه تشویقی بر اساس چه معیار و خط کشی بوده است که فقط 11 مدیر توانستند از فیلترهای مخصوص آقای وزیر عبور کرده و یک شبه، «گرید دار» شوند. در سندی که منتشر کردیم، به جزئیات این موارد اشاره شده است اما از یاد نبریم، کارکنان در وضعیت نامساعد اقتصادی، از وزیر نفت می‌پرسند برای کوچکترین حقی که از وزارت نفت می‌خواهند، هزاران اما و اگر تراشیده می‌شود ولی برای سوگلی‌ها، همه قواعد به هم می ریزد.

در این میان، بیشتر از همه فرزین مینو معاون منابع انسانی وزارت نفت باید پاسخ دهد؛ او در مصوبه‌ای که به امضای زنگنه رسیده، خود را حائز شرایطی دیده که باید دو پایه تشویقی دریافت کند، خودش در نظر گرفت و خودش هم برای خودش امضا کرد، زنگنه هم «نه» نگفت.جوانانی که به حکم باجناق بودن با معاون رئیس‌جمهور، شاگردی زنگنه و ... مورد عنایت و حاتم بخشی ژنرال هستند، چه عملکردی از خود به جای گذاشته‌اند که خود را برتر از سایرین می‌دانند؟

سکوت وزارت نفت در برابر این ویژه خواری هم در نوع خود عجیب است، وزارتخانه‌ای که برای نرده‌های رنگ شده یک واحد بهره‌برداری هم جوابیه می‌داد در برابر این خشم عمومی سکوت پیشه کرده است و به افق خیره شده؛ طرفداران وزارت نفت می‌گویند زنگنه از ظرفیت‌های قانونی اختیارات خود بهره برده که البته صرفا یک تفسیر است اما حتی اگر چنین باشد، چرا از سایر ظرفیت‌های قانونی که حق کارکنان است استفاده نمی‌شود و گاهی در روز روشن هم رد می‌شود؟!

قصه‌های پر درد کارکنان نفت برای لجبازی‌های وزیر نفت و تیمش زمانی جالب می‌شود همین امروز پرسنل نفت برای احقاق حقوق قانونی خود صدها پرونده در دیوان عدالت اداری تشکیل داده‌اند اما همین افرادی که در شورای اداری برای خود و دوستانشان رانت‌های بزرگی تصویب می‌کنند، با ترفندهای مختلف تن به اجرای وظایف قانونی خود نمی‌دهند حتی اگر دیوان عدالت اداری حکم داده باشد، آن‌هم با تفسیرهای متفاوت از قانون.

در واقع نص صریح قانون حکم ماده ۱۰ برای چندمین بار و خلاف احکام عالیترین مرجع رسیدگی به شکایات کارکنان دولت، به یغما رفته است و بی گمان این اقدام ویژه خواران،عکس العمل سختی را از سوی  کارکنان رسمی و بویژه عملیاتی صنعت نفت در آینده ای نزدیک،در بر خواهد داشت.

چهارشنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۳۹۹ ساعت ۰۹:۲۳