وزارت سیاسی

میز نفت | بدون تعارف باید گفت انتقادات و تعاریف امروزی از وزارت نفت حد وسطی ندارد؛ بیشتر اتفاقات یک ماه گشته ریشه در نگاه‌های عبادی – سیاسی دارد که هر یک از طرفین با چنگ زدن به حواشی و گسترش آن، مسیر فروش نفت را سحت کرده‌اند. کشاندن مباحث درون نظام به رسانه‌ها و فضای مجازی از هر دو طرف موجب شده است تا درگیری‌ها اوج گرفته و هر یک از جبهه‌ها به تک و پاتک مشغول باشند.

بخشی از منتقدان زنگنه و وزارت نفت، دیدگاه سیاسی به وی دارند و از هر ابزاری برای انتقاد از وی بهره می‌گیرند و در مقابل چهره‌های سیاسی که مانند همین افراد، چیز خاصی از نفت نمی‌دانند به دفاع از زنگنه می‌پردازند که عمدتا از چهره‌های سیاسی و پاتوقی زنگنه هستند.

در توئیتر گرفته تا کانال‌های تلگرامی، حاشیه‌ها بیشتر گره خورده و در بازی پینگ پنگی که شکل گرفته است، مدیران اجرایی نفت برای مصون ماندن از اتفاقاتی که پیشتر سر مدیران نفت آمده، عقب کشیده و دست به هیچ کاری نمی‌زنند. موضوعی که یک سال پیش در همین رسانه به آن اشاره شد و امروز تبعات آن به خوبی نمایان است.

نبود هیچ حد وسطی در انتقادات و مداحی‌ها، هر اتفاق بد یا خوبی را تبدیل به یک کشمکش خسته‌کننده می‌کند که برایش خبرسازی می‌شود. کمترین فشاری به زنگنه موجب می‌شود تا غوغاسالاران پرونده زنجانی را روی میز بیاورند و خبرسازی کنند و در مقابل، طرف دیگر با طرح موضوعاتی مانند جاسوسی از وزارت نفت و یا بازداشت تعدادی از مدیران که بخش‌هایی از اینگونه خبرها دروغ است، فضا را متشنج کنند.

البته یک نقد بزرگ به وزیر نفت وارد است که در پاسخ به نامه سعید جلیلی، یادداشتی را منتشر کرد و وی را  حریف طلبید تا در حضور سران قوا و یا هر محفل دیگری، به مناظره با وی بنشیند. جلیلی نیز به این نامه پاسخ داد و در ادامه اداره کل روابط عمومی وزارت نفت به این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام پاسخ داد.

رسانه‌ها نیز با ورود به این فضا، می‌نویسند و می‌گویند از موضوعاتی که کمتر قرابتی به واقعیت دارد؛ چه بخواهیم و چه نخواهیم حاکم شدن چنین اتمسفری حواشی را مضاعف کرده و قطعا دودش بر چشم کشور خواهد رفت. جنس اغلب انتقادها و فرافکنی‌ها در هر دو طرف، سیاسی است و بیشتر نشات گرفته از احزابی است که زنگنه و طرفدارانش و همچنین بخشی از منتقدانش به آن تعلق دارند.

در این میان، صدای انتقاد درست چه در داخل حاکمیت و چه در فضای عمومی شنیده نمی‌شود؛ کاربری که خواستار آزادی زنجانی از زندان شده و می‌گوید وزیر نفت باید جای او به زندان برود و مدیر نفتی که ادعا می‌کند زنجانی گفته است بزودی جایش با زنگنه عوض می‌شود، هر دو در این کشمکش یک نقش را دارند.

عده‌ای می‌گویند وزارت نفت در اتاق‌های دربسته برای فروش نفت تصمیم می‌گیرد و عده‌ای دیگر در پاسخ به آن می‌گویند منتقدان منتفعان زنجانی هستند! گرچه ممکن است برخی افراد به دنبال ورود پرسود به معاملات نفتی باشند ولی نمی‌توان بیشتر منتقدان را به زنجانی نسبت داد که اینگونه وزارت نفت، با بهره برداری شگرف از بابک، جای خالی به انتقادات می‌دهد.

عده‌ای که بیرقی بلند می‌کنند و از زیپ بسته وزیر نفت می‌گویند، طوری زنگنه را وزیری پاکدست می‌نامند که گویی وزرای نفت گذشته همگی دارای مشکلات مالی و اخلاقی بسیاری بودند و حتی برایشان حکم محکومیت نیز صادر شده است!

زد و خورد دو گروه در شرایطی که کشور نیازمند انتقادات درست است، موجب می‌شود وقت و توان نظام اداری کشور برای مباحثی تلف شود که باید در دور زدن تحریم‌ها بکارگرفته شود. گویا کسی متوجه عمق شرایط امروز نیست و نگاه‌های عبادی – سیاسی به نفت و وزیر نفت، فرصت کار را به مجادله و سیاسی کاری داده است.

سه شنبه ۴ تير ۱۳۹۸ ساعت ۱۲:۲۱