هشدارهایی که جدی گرفته نمی‌شود
استراحت در اتاق‌های مدیریتی
این اشتباهات بزرگ و استراتژیک هرچقدر با پروپاگاندای رسانه‌ای بزک شود اما قابل هضم شدن نیست؛ امروز که شرایط اداره کشور به مانند روزهای برجام نیست مدیران صنعت نفت باید تکلیف خود را روشن کنند.
وحید حاجی پور | نامه 72 نماینده مجلس به سران سه قوا درباره عملکرد قابل تامل وزارت نفت، بیش از آنکه با پاسخ‌های کارشناسی همراه باشد با کلی گویی‌ها و فرافکنی‌های عجیب عجین شده است.
در این نامه که به برخی از سوءمدیریت‌های وزارت نفت اشاره شده بود، نکات مهمی برجسته شده بود که مقصر نخست و اصلی آن مدیریت ارشد این وزارتخانه است اما رسانه‌های وابسته به دولت، سعی در سیاسی خواندن این نامه دارند و در تلاش هستند به شکلی این موضوع را طرح کنند که گویی وزارت نفت از تمامی تلاش خود برای عبور از شرایط امروز بهره می‌گیرد و منتقدان عملکرد این وزارتخانه، وابسته به جریان‌های غربی و آمریکایی هستند.
به عنوان نمونه، روابط عمومی این وزارتخانه سعی کرده با انتشار نظرات برخی نمایندگان مجلس،نامه اخیر را سیاسی جلوه دهد. به عنوان نمونه، مهرداد لاهوتی، عبدالحمید خدری اسدالله قره‌خانی و غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی، نمایندگانی هستند که طی سفرهای خارجی وزیر نفت طی چند سال گذشته با وی همراه بودند. هر چهار نماینده به همراه وزیر نفت به وین سفر کرده و «حتما» باید از عملکرد زنگنه دفاع کنند!
با توجه به استخدام نمایندگان سابق و فعلی مجلس در وزارت نفت، این گونه مصاحبه ها را باید «مصاحبه‌های استخدامی» نامید؛ نمایندگانی که برای استخدام شدن در نفت و با توجه به سال پایانی حضور در مجلس، باید هر چه زودتر آینده کاری خود را روشن کنند.
اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور طی چند ماه گذشته در سخنرانی‌های خود به موضوع ریسک پذیر بودن مدیران ارشد اقتصادی کشور پرداخته است.
وی در یکی از سخنرانی‌های خود به مدیران محافظه کار حمله کرد و رسما گفت اگر نمی‌توانید کار کنید کنار بروید و اجازه بدهید مدیران جوان تر و جسورتر سکان کار را در دست گیرند.
این مهم در نامه اخیر تعدادی از نمایندگان مشهود است و نمی‌توان این مهم را کتمان کرد که انفعال و بی تفاوتی وزارت نفت در دور زدن تحریم‌ها، انتقادات بسیاری را برانگیخته است. این در حالی است که مجوزهای خوبی برای افزایش اختیارات وزارت نفت اعطا شده است اما با این وجود، عملکرد وزارت نفت هیچ ثمره روشنی برای کشور نداشته است.
این وزارتخانه حتی با وجود اعمال معافیت‌های صادرات نفت نتوانست به طور کاملی از این موقعیت استفاده کند و براحتی فضا را برای رقبای کشور باز کرد. در چنین شرایطی، همه چیز تحت الشعاع خواسته‌های عجیب وزارت نفت قرار گرفته است که با بهانه تراشی‌های مختلف در صدد است اینگونه القا کند که از همه توان خود برای دور زدن تحریم‌ها بهره بگیرد.
در روزهایی که برجام به ثمر نشست، برخی مدیران وزارت نفت دور زدن تحریم را «قاجاق نفت» عنوان می‌کردند؛ این روحیه در حالی وزارت نفت را احاطه کرده است که مقام معظم رهبری به مسئولان اجرایی کشور توصیه های فراوانی را برای دور زدن تحریم‌ها کرده بودند. نکته جالب اینجاست که وزارت نفت برای رهایی از انتقادات مدام روی پدیده بابک زنجانی متمرکز می‌شود و با دستاویز قرار دادن پرونده وی، به شکل خاصی فرار به جلو می‌کند.
در واقع، وزارت نفت به بهانه اینکه نمی‌خواهد بابک زنجانی‌های جدید تولید شود آنطور که باید سکاندار دور زدن تحریم‌ها باشد، نیست و در صورت استمرار این شرایط، روزهای سخت‌تری در انتظار است. به همین دلیل است که تعدادی از نمایندگان مجلس نسبت به وضعیت موجود هشدار داده‌اند.
روحیه حاکم بر وزارت نفت امروز، روحیه‌ای لطیف است که برای زمان صلح هم نتوانست به باز شدن روزنه‌های پیشرفت کمک کند چه رسد به شرایط امروز که مردانی جسور می‌خواهد. از یاد نبریم پل‌هایی که در دوران تحریم گذشته ساخته شده بود، توسط مدیریت فعلی این وزارتخانه ویران شد و همین موضوع کشور را در مخمصه قرار داده است.
نمونه عادی آن برخورد چکشی و یک طرفه با شرکت‌های نفتی چین است که موجب شد روابط نفتی دو کشور به پایین‌ترین سطح خود طی یک دهه گذشته برسد.
این اشتباهات بزرگ و استراتژیک هرچقدر با پروپاگاندای رسانه‌ای بزک شود اما قابل هضم شدن نیست؛ امروز که شرایط اداره کشور به مانند روزهای برجام نیست مدیران صنعت نفت باید تکلیف خود را روشن کنند و دولت نیز باید برای بازطراحی راهکارهای دور زدن تحریم، روی این وزارتخانه تمرکز ویژه‌ای کند.
یکی از مشکلات بزرگ امروز، عدم ریسک پذیری مدیران است و متاسفانه این مدیران، بر مسند‌های مدیریت تکیه زده‌اند. در وزارت نفت این مهم بیشتر از سایر دستگاه‌هاست و با وجود تاکید رئیس جمهور و معاون اول برای کنار رفتن این نسل از مدیران، اما محافظه کاران در این وزارتخانه به کار مشغول هستند و برای کمک به اقتصاد کشور، تنها در اتاق‌های خود نشسته و تحولات را مشاهده می‌کنند.
در این نامه که به برخی از سوءمدیریت‌های وزارت نفت اشاره شده بود، نکات مهمی برجسته شده بود که مقصر نخست و اصلی آن مدیریت ارشد این وزارتخانه است اما رسانه‌های وابسته به دولت، سعی در سیاسی خواندن این نامه دارند و در تلاش هستند به شکلی این موضوع را طرح کنند که گویی وزارت نفت از تمامی تلاش خود برای عبور از شرایط امروز بهره می‌گیرد و منتقدان عملکرد این وزارتخانه، وابسته به جریان‌های غربی و آمریکایی هستند.
به عنوان نمونه، روابط عمومی این وزارتخانه سعی کرده با انتشار نظرات برخی نمایندگان مجلس،نامه اخیر را سیاسی جلوه دهد. به عنوان نمونه، مهرداد لاهوتی، عبدالحمید خدری اسدالله قره‌خانی و غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی، نمایندگانی هستند که طی سفرهای خارجی وزیر نفت طی چند سال گذشته با وی همراه بودند. هر چهار نماینده به همراه وزیر نفت به وین سفر کرده و «حتما» باید از عملکرد زنگنه دفاع کنند!
با توجه به استخدام نمایندگان سابق و فعلی مجلس در وزارت نفت، این گونه مصاحبه ها را باید «مصاحبه‌های استخدامی» نامید؛ نمایندگانی که برای استخدام شدن در نفت و با توجه به سال پایانی حضور در مجلس، باید هر چه زودتر آینده کاری خود را روشن کنند.
اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور طی چند ماه گذشته در سخنرانی‌های خود به موضوع ریسک پذیر بودن مدیران ارشد اقتصادی کشور پرداخته است.
وی در یکی از سخنرانی‌های خود به مدیران محافظه کار حمله کرد و رسما گفت اگر نمی‌توانید کار کنید کنار بروید و اجازه بدهید مدیران جوان تر و جسورتر سکان کار را در دست گیرند.
این مهم در نامه اخیر تعدادی از نمایندگان مشهود است و نمی‌توان این مهم را کتمان کرد که انفعال و بی تفاوتی وزارت نفت در دور زدن تحریم‌ها، انتقادات بسیاری را برانگیخته است. این در حالی است که مجوزهای خوبی برای افزایش اختیارات وزارت نفت اعطا شده است اما با این وجود، عملکرد وزارت نفت هیچ ثمره روشنی برای کشور نداشته است.
این وزارتخانه حتی با وجود اعمال معافیت‌های صادرات نفت نتوانست به طور کاملی از این موقعیت استفاده کند و براحتی فضا را برای رقبای کشور باز کرد. در چنین شرایطی، همه چیز تحت الشعاع خواسته‌های عجیب وزارت نفت قرار گرفته است که با بهانه تراشی‌های مختلف در صدد است اینگونه القا کند که از همه توان خود برای دور زدن تحریم‌ها بهره بگیرد.
در روزهایی که برجام به ثمر نشست، برخی مدیران وزارت نفت دور زدن تحریم را «قاجاق نفت» عنوان می‌کردند؛ این روحیه در حالی وزارت نفت را احاطه کرده است که مقام معظم رهبری به مسئولان اجرایی کشور توصیه های فراوانی را برای دور زدن تحریم‌ها کرده بودند. نکته جالب اینجاست که وزارت نفت برای رهایی از انتقادات مدام روی پدیده بابک زنجانی متمرکز می‌شود و با دستاویز قرار دادن پرونده وی، به شکل خاصی فرار به جلو می‌کند.
در واقع، وزارت نفت به بهانه اینکه نمی‌خواهد بابک زنجانی‌های جدید تولید شود آنطور که باید سکاندار دور زدن تحریم‌ها باشد، نیست و در صورت استمرار این شرایط، روزهای سخت‌تری در انتظار است. به همین دلیل است که تعدادی از نمایندگان مجلس نسبت به وضعیت موجود هشدار داده‌اند.
روحیه حاکم بر وزارت نفت امروز، روحیه‌ای لطیف است که برای زمان صلح هم نتوانست به باز شدن روزنه‌های پیشرفت کمک کند چه رسد به شرایط امروز که مردانی جسور می‌خواهد. از یاد نبریم پل‌هایی که در دوران تحریم گذشته ساخته شده بود، توسط مدیریت فعلی این وزارتخانه ویران شد و همین موضوع کشور را در مخمصه قرار داده است.
نمونه عادی آن برخورد چکشی و یک طرفه با شرکت‌های نفتی چین است که موجب شد روابط نفتی دو کشور به پایین‌ترین سطح خود طی یک دهه گذشته برسد.
این اشتباهات بزرگ و استراتژیک هرچقدر با پروپاگاندای رسانه‌ای بزک شود اما قابل هضم شدن نیست؛ امروز که شرایط اداره کشور به مانند روزهای برجام نیست مدیران صنعت نفت باید تکلیف خود را روشن کنند و دولت نیز باید برای بازطراحی راهکارهای دور زدن تحریم، روی این وزارتخانه تمرکز ویژه‌ای کند.
یکی از مشکلات بزرگ امروز، عدم ریسک پذیری مدیران است و متاسفانه این مدیران، بر مسند‌های مدیریت تکیه زده‌اند. در وزارت نفت این مهم بیشتر از سایر دستگاه‌هاست و با وجود تاکید رئیس جمهور و معاون اول برای کنار رفتن این نسل از مدیران، اما محافظه کاران در این وزارتخانه به کار مشغول هستند و برای کمک به اقتصاد کشور، تنها در اتاق‌های خود نشسته و تحولات را مشاهده می‌کنند.
شنبه ۱۳ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۱۰:۲۳
کد مطلب: 22981