استمرار سکوت صندوق

میزنفت / وقتی مدیریت بر نهادهای نفتی تبدیل به ملک شخصی شود، طبیعی است که ریاست صندوق‌های بازنشستگی صنعت نفت بدون توجه به تبعات سوء مدیریت‌های خود هیچ پاسخی نداده و در دفتر شیک خود در خیابان دانشور به کار خود ادامه دهد. نصرت رحیمی یار غار وزیر نفت، از سال 92 تا به امروز مدیریت این نهاد را برعهده‌گرفته است و مخالفان را یکی پس از دیگری از سر راه خود برمی‌دارد.

از علی محمدی و حاج صادق گرفته تا اصغر عارفی که استعفا داد و مدیری به نام بنی شریف سرپرست شرکت اهداف انتخاب شد. حواشی تأمل‌برانگیز صندوق‌های بازنشستگی صنعت نفت و شرکت‌های زیانده تبدیل به یک روال عادی شده است و در مقابل، سکوت صندوق‌ها دراین‌باره بیشتر از همه موجب حساسیت شده است.

اینکه صندوق‌های بازنشستگی نفت دوست ندارد توضیح دهد چه بلایی بر سر قرارداد با شرکت هیوندای آمده است، برای کسانی که از تحولات و روابط داخلی صندوق مطلع هستند چندان عجیب نیست ولی چه خوب بود برای یک‌بار هم که شده آقای رحیمی توضیح دهد دقیقاً در صندوق چه می‌گذرد.
باوجوداینکه وزیر نفت می‌گوید اوضاع صندوق خوب است اما این «تعریف» تنها برای کاستن از فشارهایی است که به وی وارد شده است درحالی‌که شخص مهندس زنگنه به‌خوبی می‌داند در این نهاد چه اتفاقاتی رخ‌داده است. اینکه آبدارچی‌های نصرت رحیمی عضو هیئت‌مدیره یک شرکت می‌شود در نوع خود شاهکاری جالب است و در کنار آن، حراج سهام هلدینگ خلیج‌فارس در بازار سرمایه هم تبدیل به موضوعاتی شده است که روزه سکوت مسئولان ذی‌ربط را تمدید کرده است.

رحیمی و دوستانش 50 میلیارد تومان را در حسابی سپرده‌گذاری کردند و سود آن را به‌حساب مدیرانی واریز می‌کردند که اگر سازمان بازرسی کل کشور دست روی آن نمی‌گذاشت مشخص نبود چه اتفاقات تلخ‌تری بر سر منابع بازنشستگان می‌آمد. واقعاً صندوق‌های بازنشستگی به حدی «ول» شده است که اراده‌ای برای بررسی وضعیت بیت‌المال وجود ندارد؟! یعنی هیچ نهاد نظارتی به نیت «قربة إلی الله» هم که شده قصد ندارد ببیند در ساختمان دانشور چه می‌گذرد؟ آیا وزیر نفت که باز بودن جیب مدیران خود را خط قرمز می‌داند، نمی‌خواهد پایانی دهد بر مصائب صندوق؟

طی این چند سال اخیر، برخی شرکت‌های صندوق به ورشکستگی مطلق رسیدند، تأسیسات دریایی و اویک و ...؛ پروژه‌های این شرکت‌ها به شرکت‌های محرم و خودی می‌رسد و قراردادها به‌صورت عجیبی فسخ می‌شوند و چندی بعد با یک شرکت دیگر امضا می‌شود. بارها ازآنچه در صندوق می‌گذرد نوشتیم و هشدار دادیم ادامه این روند چه بلایی بر سر منابع کشور می‌آورد ولی نه‌تنها صندوق در ادامه راه خود تجدیدنظر نکرد بلکه بی‌تفاوت‌تر از آن چیزی که انتظار می‌رفت، چنان به‌پیش رفت که آبدارچی‌های شخصی آقای رئیس، صاحب صندلی هیئت‌مدیره شدند.

اوضاع صندوق خوب نیست، نه نهادهای نظارتی می‌توانند صندوق را باز کنند و نه وزیر نفت اراده‌ای برای رسیدگی به مشکلات صندوق و مدیریت دوست صمیمی خود دارد. گویی که همگی دور هم جمع شده‌اند و بی‌توجه به مسائل پیش‌آمده، در راهی قدم می‌زنند که گریبان بازنشستگان و کارکنان نفت را خواهد گرفت. این روز را به یاد داشته باشید.

سه شنبه ۸ اسفند ۱۳۹۶ ساعت ۰۹:۱۲