به گزارش «
ميزنفت»، در این میان شیل نفت یا همان منابع غیرمتعارف طی دو سال گذشته، بازار نفت را تحت تاثیر خود قرار داده است و با این وجود، اطلاعات روشنی در باره میزان تولید، نحوه تولید و مسائل مرتبط با آن وجود ندارد؛ «
ميزنفت»، بخشی از اطلاعات منتشر شده در این موضوع را منتشر می کند:
*برای نگهداشت سالانه یک میلیون بشکه شیل نفت باید سالانه ۲۵۰۰ حلقه چاه جدید حفر شود در حالی که برای تولید همین میزان نفت در عراق ۶۰ حلقه چاه کافی است.
*افت شدید تولید یکی از مشکلات شیل نفت ها و منابع غیر متعارف است.
*تولید از منابع غیر متعارف در اسل اول با ۶۵ درصد کاهش و در سال دوم با ۳۵ درصد کاهش مواجه می شود و در سال سم با ۱۰ درصد و در سال چهارم نابود می شود.
*برای حفظ میزان تولید شیل نفت ها باید ۱۶ هزار حلقه چاه حفاری شود! – از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰
*در سال ۲۰۱۳ بیشترنی سرمایه گذاری در صنعت نفت امریکا انجام شده است؛ حدود ۱۵۰ میلیارد دلار که ۴۰ درصد آن روی شیل نفت ها بوده است.
*هزینه تولید یک بشکه نفت در داکوتا ۵۰ دلار اعلام شده است.
*برای سرمایه گذاران نفت بالای ۶۵ دلار دارای صرفه اقتصادی است.
*پالایشگاه های امریکا بر اساس نفت خام سنگین طراحی شده اند.
*جمهوری خواهان خواستار استقلال انرژی هستند و می خواهند با راه اندازی خط لوله کی استون و منطقه حفاظت شده با تمام توان تولید کنند؛ آن ها نفتی هستند و بر خلاف دموکرات ها تاکید بسیاری روی نفت دارند. آن ها از طریق کاهش مالیات و ارائه مشوق های دیگر سعی در تحقق استقلال انرژی دارند لذا به نظر می رسد با روی کار آمدن آن ها، شیل نفت ها توسعه یابند.
*برخی جریان شیل نفت را به جریان پانزی شباهت می دهند؛ بر این اساس این جریان یک عملیات سرمایه گذاری کلاهبردارانه است، در این روش سود شرکت از محل درآمدهای شرکت محاسبه نشده و سرمایه گذاری های بعدی به عنوان سود معرفی می شود و همین طور ادامه می یابد. در این جریان بای این اطمینان حاصل شود که پول همواره می آید و به نوعی حباب محسوب می شود که روزی خواهد ترکید.
*بیش از ۲۳ منطقه شیل نفت در جهان شناسایی شده است که بر طبق برخی گزارش ها، حدود ۱۰ درصد از ذخایر اثبات شده نفت را تشکیل می دهند اما آیا می توان از آن ها برداشت کرد؟ کشورهای دیگر مانندامریکا توانایی چنین سرمایه گذاری را نداشته و نمی توانند ریسک کنند زیرا نه به اندازه امریکا قدرتمند هستند و نه توانایی این کشور را در مسیر بخشی به معادلات بین المللی را دارند. امریکا تنها ۴ سال روی این پروژه سرمایه گذاری آزمایشی انجام داده است و تکنولوژی برتر را دارد در حالی که مثلا روسیه چنین توانی را ندارد.
*تا کنون کل ذخاير نفت شيل جهان را حدود ۲.۶ تريليون بشکه تخمين زده اند. در آفريقا قسمت اعظم ذخاير"نفت شيل" در مراکش (۲۶۰ ميليون تن) و جنوب آفريقا (۷۳ ميليون تن) است.همچنين در آسيا قسمت عمده ذخاير در چين (۲۶۰۰ ميليون تن)، تايلند(۱۸.۶ ميليارد تن) و ترکيه (۱.۶ ميليارد تن) قراردارد.استراليا نيز جزو معدود مناطقي است که در حال توليد کروژن از "نفت شيل" بوده و در بين سال هاي ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳، ۷۰۰ هزار بشکه نفت توليد کرده است. اين کشور طرحي براي توليد ۴ ميليون و ۵۰۰ هزار بشکه "نفت شيل" در سال را در دست اجرا دارد.در اروپا بيشتر ذخاير نفت شيل در اسرائيل (۱۵.۴ ميليارد تن) و اردن (۴۰ ميليارد تن) واقع شده است. "نفت شيل" اردني کيفيت بسيار بالايي دارد.
* منابع شيل اويل و شيل گس در ايران به خصوص در مناطق نواحي غرب کشور وجود دارد و اين منابع براي ايران اهميت دارند.
* استخراج و فرآوري شیل نفت شامل انواع اثرات زيست محيطي از جمله گرم شدن کره زمين و ايجاد گازهاي گلخانه اي مي شود. با ايجاد اختلال در زميني که از آن استخراج مي کنند، به چشمه ها که منابع اصلي تامين آب رودخانه ها و آب مورد نياز ميليون ها نفر در آمريکا است آسيب وارد مي شود. پژوهشي که توسط نشنال جئوگرافي صورت گرفته، نشان مي دهد ۴۰ درصد از منابع شيل ها در مناطقي قرار گرفته اند که کمبود منابع آبي وجود دارد. اين گزارش نشان مي دهد براي شکست هيدروليکي و به دست آمدن يک بشکه نفت خام به ۲۵ ليتر آب نياز است؛ نيمي از منابع شيل نفت آمريکا نيز در مناطق کم آب قرار گرفته اند و اين وضعيت به حدي وخيم است که ميزان آب مورد نياز براي توليد شيل نفت ها، از ميزان کل حجم آبي که براي تمامي مصارف انسان در سال ۲۰۰۸ مصرف شده است بيشتر خواهد بود