به گزارش «
ميزنفت»، عصر شناورهای تولید ال ان جی فرا رسیده است و فناوری های نوین، راه را برای سرمایه گذاری های گسترده در این بخش هموار کرده است. اف. ال.ان.جی (FLNG) و يا توليد ال ان جی توسط شناور دارای تاسيسات مایع سازی آن در دريا، يكی از موضوعات مورد توجه شركت های بزرگ نفتی در دو دهه اخير است. ايده ساخت اين شناورها بسيار ساده است: تبديل گاز طبيعی به ال ان جی بر روي دريا و فراورش گاز بدون نياز به انتقال به خشكي از مياديني كه پیش از این، غيراقتصادی تلقی می شدند.
موسسه داگلاس وست وود در گزارش اخیر خود با عنوان "پیش بینی بازار شناورهای تولید ال ان جی در افق سال 2020 میلادی" اعلام کرده که در سال های فرارو دهه کنونی میلادی، بازار طراحی و ساخت این شناورهای غول پیکر، با رشدی چشمگیر روبرو خواهد شد.
به علاوه، در شش سال آینده، در مجموع 64 میلیارد دلار در این بخش هزینه خواهد شد. در این میان، آسیایی ها با دارا بودن 29 درصد سهم بازار، 18.6 میلیارد دلار در این بخش سرمایه گذاری خواهند کرد.. استرالیایی ها نیز در این بخش از بازیگران تاثیرگذار بازار محسوب می شوند. گفته می شود حجم سرمایه گذاری های استرالیایی ها در بخش خرید شناورهای تولید ال ان جی با رشد قابل توجه 55 درصدی افزایش خواهد یافت. آمریکای شمالی در رتبه بعدی این فهرست قرار دارد.
تا سال 2020 میلادی، ما شاهد افزایش سالانه 64 درصدی بودجه اختصاص یافته در این حوزه خواهیم بود. و فراموش نکنید که با راه اندازی دو شناور غول پیکر پریلود شرکت شل و پی اف ال ان جی شرکت پتروناس در سال های آتی، این صنعت با سرعت بیشتری به پیش خواهد رفت.
با آغاز عملیات بهره برداری از میادین عظیم گازی فراساحلی دور از ساحل، شرکت های بهره بردار تلاش می کنند تا با هدف افزایش انعطاف پذیری و کاهش هزینه های انتقال گاز به خشکی، استفاده از این شناورها را در دستور کار خویش قرار دهند. البته در این میان، رشد دور از انتظار هزینه های ساخت تاسیسات تولید ال ان جی در خشکی نیز به این رویکرد دامن زده است. به عنوان مثال، اگرچه در سال 2009 میلادی، هزینه های راه اندازی طرح ال ان جی گورگون شرکت شورون در استرالیا 37 میلیارد دلار اعلام شده بود، اما هم اینک و پس از چند بار افزایش، این عدد از 54 میلیارد دلار فراتر رفته است.
هم اینک ایجاد ظرفیت سالانه تولید هر تن ال ان جی بر روی شناور بین 700 تا 900 دلار هزینه دارد. در مقابل، این هزینه برای تاسیسات خشکی 1500 دلار تخمین زده می شود.
در این شرایط، استرالیا را باید یکی از کانون های رشد صنعت شناورهای تولید ال ان جی دانست. چرا که آنان همزمان 8 پروژه بزرگ به ارزش 6/18 میلیارد دلار را در دست اجرا دارند.
*افزایش تقاضا
پیش بینی افزایش درازمدت تقاضای گاز طبیعی از سوی مصرف کنندگان، به رشد سرمایه گذاری در این بخش انجامیده است. آژانس بین المللی انرژی اعلام نموده که تا سال 2030 میلادی، تقاضای این سوخت فسیلی با رشد 2 درصدی در هر سال افزایش خواهد یافت. در منطقه پهناور آسیا، در سال 2017 میلادی، تقاضای سالانه گاز طبیعی به 800 میلیارد متر مکعب خواهد رسید. فراموش نکنید که این عدد در سال 2000 میلادی، 300 میلیارد متر مکعب بوده است.
*پریلود؛ برگ برنده صنعت اف ال ان جی
مديران شركت شل پس از 15 سال فعاليت در اين بخش، پيش بيني کرده اند كه پروژه شناور توليدكننده ال ان جي در دست ساخت آنان با نام پريلود در سال 2017 ميلادي راه اندازي خواهد شد. با كشف دو ميدان گازي همجوار پريلود و کنسرتو توسط شركت شل در سال 2007 ميلادی در آب های استرالیا، گزینه ساخت یک شناور اف ال جی مطرح شد.
اين دو ميدان در 300 مايلي شهر بروم در سواحل غربي استراليا قرار دارند و با وجود دارا بودن 3 تريليون فوت مكعب گاز غني، به دليل هزينه بالاي انتقال گاز به خشكي، در ابتدا غيراقتصادي محسوب مي شدند. اما با عملياتي شدن اين پروژه، همه ساله 5.3 ميليون تن ميعانات نفتي شامل 3.6 ميليون تن ال ان جي، 1.3 ميليون تن ميعانات و 0.4 ميليون تن ال پي جي به دست مي آيد. اين كشتي كه دارنده بزرگترين تاسيسات فراورش گاز در دنيا است، همه ساله 600 هزار تن گاز را فراورش مي كند و داراي طول و عرض500 و 75 متر است.
شركت صنايع سنگين سامسونگ، ساخت آن را در يارد كشتي سازي گيوجو بر عهده دارد. اين كشتي با سرد كردن گاز تا دماي 162 درجه سانتيگراد زیر صفر، حجم آن را تا 600 برابر كمتر مي كند. بدين ترتيب ال ان جي توليدي آماده انتقال به كشتي هاي اقيانوس پيماي حمل ال ان جي براي صدور به كشورهاي خريدار مي شود.
*راهی که در پیش است
در این میان، نگرانی های زیست محیطی، افزایش بودجه مورد نیاز برای تکمیل شناورها، هراس از ایمنی عملیات و نگرانی از حذف فرصت های اشتغال نیروهای بومی از موانع موجود در مسیر توسعه این صنعت است. اما باید دانست که در مقایسه با طرح های تولید ال ان جی در خشکی، این شناورها ایمن تر و ارزان تر هستند، در مدت زمان کمتری راه اندازی می شوند و برای برداشت از میادین دور از خشکی و پراکنده کوچک، اقتصادی هستند.
در سايه بهره گيري از شناورهای تولید ال ان جی، راه توسعه ميادين كوچك و پراكنده فراهم گرديده و حتي امکان به كارگيري همزمان چند شناور در يك ميدان بزرگ گازي نيز وجود دارد. به علاوه، انتقال آسان شناور از يك ميدان به ميداني ديگر، مزيت بزرگ دیگر آن به شمار مي رود. لذا هزينه هاي توليد، قابل رقابت با واحدهاي خشكي توليد ال ان جی بوده و به ويژه در صورت استخراج گاز از ميادين دور از ساحل، هزینه تمام شده حتي ارزانتر خواهد بود.
از سوي ديگر، با رشد تعداد شناورهاي توليد ال ان جي ،چالش هاي سياسي و امنيتي ساخت واحدهاي توليد ال ان جي در خشكي كاسته خواهد شد. پيش بيني مي شود كه در سال هاي آينده، اين شناورها جايگزين پالايشگاه هاي خشكي به ويژه در كشورهاي داراي شرايط خاص امنيتي نظير لبنان، رژیم اشغالگر قدس و قبرس شوند. از سوی دیگر، اين فناوري مي تواند در كشورهاي فاقد نيروي انساني متخصص و يا امكانات و منابع لازم براي توليد ال ان جی نظير كشورهاي شرق و غرب آفریقا، یک راه حل مناسب و راهگشا محسوب شود. لذا این فناوری، همه خصوصیات لازم برای تاثیرگذاری بر بازار جهاني صنعت گاز را داراست. و با وجود پاره ای موانع، چشم انداز توسعه این صنعت در درازمدت درخشان بوده و در آینده از این عضو جدید خانواده تولید ال ان جی، بیشتر خواهیم شنید.
نویسنده: هلن روبرتسون
مترجم: محسن داوری
منبع: ماهنامه پترولیوم اکونومیست