به گزارش «
ميزنفت»، واشنگتن پست به قلم فرید زکریا نوشت: دوره قیمت های پایین نفت ، طولانی تر و ماندگارتر از دوره ای خواهد بود که اواخر دهه 80 میلادی روی داد.
در حالی که ما شاهد اقدامات داعش هستیم و به بحث در مورد ایران می پردازیم، موضوعی بسیار بزرگتر در جهان اتفاق می افتد. ما شاهد سقوط تاریخی قیمت نفت، به میزان بیش از 50 درصد در کمتر از یک سال هستیم. هنگامی که کاهشی مشابه در دهه 1980 اتفاق افتاد، اتحاد جماهیر شوروی فرو پاشید. این وضع اکنون باعث چه وضعی خواهد شد؟
نیک باتلر رئیس سابق بخش استراتژی در بریتیش پترولیوم به من گفت: « دوره قیمت های پایین نفت ، طولانی تر و ماندگارتر از چنین دوره ای خواهد بود که اواخر دهه هزار و نهصد و هشتاد روی داد.»دچرا؟ او به یک طوفان کامل اشاره می کند. عرضه به دلیل یک دهه قیمتهای بالای نفت به سبب تشویق تولید کنندگان به سرمایه گذاری مقادیر زیادی پول برای یافتن منابع جدید در سراسر جهان به میزان چشمگیری افزایش یافته است. این سرمایه گذاری ها انجام می شود و سالها ادامه خواهد داشت.
لئوناردو مائوگری رئیس سابق بخش استراتژی در شرکت عظیم انی ایتالیا می گوید :«هیچ راهی برای جلوگیری از این پدیده وجود ندارد.» او پیش بینی کرد قیمت در واقع می تواند تا 35 دلار در هر بشکه در سال آینده کاهش یابد در حالی که این قیمت بیش از 105 دلار در تابستان گذشته بود.
عربستان سعودی، بزرگترین عرضه کننده نفت در جهان عامل اصلی سرعت گرفتن کاهش قیمت نفت است. عربستان به راحتی می تواند تولید نفت را افزایش یا کاهش دهد.
این کشور تصمیم گرفته است میزان تولید خود را حفظ کند. مائوگری که در حال حاضر در دانشگاه هاروارد تدریس می کند می گوید:« عربستان سعودی می داند که این وضع به خودش لطمه می زند ولی آنها امیدوارند به دیگران نیز صدمه وارد شود.»
یکی از اهداف اصلی عربستان سعودی این است که تولید نفت شل آمریکا را از دور رقابت خارج کند. تاکنون، عربستان نتوانسته است این کار را انجام دهد. شرکت های آمریکایی با وجود آسیب دیدن از قیمت های نفت ، از فناوری و شیوه های هوشمندانه کسب و کار استفاده کرده اند تا بتوانند به حیات خود ادامه دهند.
بازگشت قریب الوقوع نفت ایران که بازارها تصور می کنند اتفاق خواهد افتاد، ، از دیگر عوامل کاهش قیمت است. موضوع دیگر ، افزایش بهره وری انرژی در خودروها و کامیون هاست.
در اینجا به بررسی وضعیت دو کشور عمده تولید کننده نفت می پردازیم :
ونزوئلا: محبوبیت هوگو چاوز رئیس جمهور فقید ونزوئلا، «حکومت سوسیالیستی وی در قرن21» و ادامه دار شدن سوء مدیریت اقتصادی وی به واسطه یک عامل ممکن شد و آن افزایش طولانی مدت قیمت نفت بود. جانشین او یک کشور ورشکسته را که قادر به پرداخت بدهی های خود نیست به ارث برده است. نفت 96 درصد از صادرات ونزوئلا را شامل می شود.
تخمین زده می شود رشد اقتصادی ونزوئلا امسال 7 درصد کاهش داشته باشد. رشد اقتصادی این کشور سال گذشته چهار درصد کاهش داشته است .
ایران: ایران با وجود ثروت باد آورده اولیه ای که از کاهش تحریم های بین المللی بدست می آورد ، مانند بسیاری از دولت های نفتی ناکارآمد خواهد بود. در واقع، صندوق بین المللی پول تخمین می زند ایران برای ایجاد تعادل در بودجه اش به قیمت های حدود 100 دلار در هر بشکه نیاز دارد. ایران در میان مدت مثل کشورهای دیگر با فشارهایی روبرو می شود.
بسیاری از کارشناسان و صاحبنظران آمریکایی ، قیمت های پایین نفت را راهی برای محروم شدن رژیم ها در سراسر جهان از پولهای بادآورده می دانند . در حال حاضر ، این اتفاق می افتد اما با سرعتی که احتمالا موجب آشفتگی عظیم و بلاتکلیفی در جهانی می شود که از قبل دچار سردرگمی است.