به گزارش میز نفت به نقل از ایرنا، این روزنامه نوشت:
چند ماه پیش، چند تحلیلگر در آلبرتا (ایالت غربی کانادا) پیش بینی می کردند در نتیجه کاهش قیمت نفت، این کشور بیشترین رشد اقتصادی را تجربه خواهد کرد.
مهمترین ریسک های مفروض آنها عبارت بودند از فقدان دسترسی به بازار، رقابت از ناحیه تولید نفت شیل آمریکا، مبارزات طرفداران محیط زیست علیه ماسه های نفتی، نوآوری های سیاسی مربوط به تغییر آب و هوا و کمبود سرمایه گذاری به خاطر قوانین سفت و سخت تر دولت فدرال در زمینه شرکت های دولتی.
پیش بینی افزایش تولید نفت پر هزینه کانادا، بر این فرض و باور جهانی استوار بود که اوپک همیشه طور هدف گذاری خواهد کرد تا بیشتری قیمت ممکن را برای منابع تجدید ناپذیر خود دریافت کند، بدون آنکه تقاضا از بین برود.
اما قیمت های نفت سقوط کردند، زیرا اوپک تحت فشار عربستان سعودی در اواخر نوامبر تصمیم گرفت تولید را تغییر ندهد.
اگر عربستان سعودی بلوف نزده باشد که دیگر تلاش نخواهد کرد که قیمت را بالا نگه دارد و کاهش عرضه نفت در آینده از ناحیه غیر اوپک است، این می تواند پایان بازار نفتی باشد که ما آن را می شناختیم.
مایکل ویتنر مدیرعامل و رییس بخش تحقیقات نفت بانک سوسیته جنرال در نیویورک، که این هفته با پیش بینی تداوم کاهش قیمت نفت، به حرکت قیمت ها کمک کرد، از جمله افراد معتقد به تغییر جهان نفت است.
وی معتقد است: این بازار که تنها عامل تعیین کننده آن تغییر حجم عرضه اوپک/عربستان سعودی بود به بازاری تبدیل شده که بازار، تعیین کننده عرضه است.
وی در تاریخ ۹ ژانویه (۱۹ دی) گفت: برخی بازیگران بازار هنوز معتقدند، شرایط کنونی عرضه و تقاضا کوتاه مدت است. آنها فقط به آرامی در حال متوجه شدن این قضیه هستند که مکانیزم تعادل عرضه به کلی عوض شده است.
این تحلیلگر کهنه کار بازار نفت در مصاحبه ای گفت، بر این باور است که عربستان سعودی روی این برنامه (کاهش ندادن تولید نفت) بخوبی فکر کرده و در سطوح عالی مورد تصویب قرار گرفته و بنابراین به این زودی ها تغییر نخواهد کرد.
ویتنر افزود: اظهارات علی النعیمی وزیر نفت عربستان سعودی و دیگران بر این نکته تاکید می کند که این کشور قصد کاهش تولید را ندارد و در مقابل بر این متکی خواهد بود که بازار خودش عرضه را به تعادل برساند، یعنی یک چرخش ۱۸۰ درجه ای در دیدگاه این کشور نسبت به قبل.
وی ادامه داد: در دو دهه گذشته، عربستان سعودی هرگز نگفته بود که منتظر خواهد بود تا تولیدکنندگانی که هزینه تولیدشان خیلی بالا است، دست از تولید بکشند و با وجود اینکه هزینه تولید این کشور در جهان کمتر از همه کشورها است، خودش این کار را کرده بود.
ویتنر بر این باور است، قیمت تا زمانی که سرمایه گذاری را تحت تاثیر قرار و تولید را کاهش نداده است (به ویژه در آمریکا)، به کاهش ادامه خواهد داد.
وی در گزارش خود، پیش بینی کرد قیمت نفت برنت دریای شمال در سال ۲۰۱۵ به طور متوسط ۵۵ دلار در هر بشکه خواهد بود.
البته، این استراتژی می تواند حتی برای عربستان سعودی پیامدهای ناخواسته داشته باشد.
برای مثال، کاهش قیمت می توانند طولانی تر از انتظار باشد یا ماسه های نفتی کانادا و نفت شیل آمریکا راهی برای کاهش هزینه و ادامه تولید حتی در قیمت های پایین پیدا کنند. همچنین، عربستان سعودی باید بپذیرد که این کشور نقش خود به عنوان ستون اصلی بازار جهانی نفت و تاثیر ژئوپلیتیکی ناشی از آن را از دست خواهد داد.
عربستان سعودی ممکن است تغییرات فنی و زیرساختی در شمال آمریکا که عامل افزایش تولید داخلی نفت هستند را دست کم گرفته باشد.
همانگونه که جیم پرنتایس نخست وزیر آلبرتا جمعه گذشته در مصاحبه خود گفت، عربستان سعودی و اوپک به آنچه می کنند، ادامه خواهند داد... ما نیز فقط با انجام آنچه در طول ۴۰ سال گذشته انجام می دادیم و موفقیت خیلی زیادی در بازار انرژی برایمان به ارمغان داشته است، موفق می شویم.
ویتنر گفت: استراتژی عربستان سعودی شجاعانه است و تداوم آن بستگی به این دارد که تا کی بتوانند شکیبایی کنند.
ویتنر ادامه داد، اما من در نهایت، یک اقتصاددان در بخش انرژی هستم، بنابراین باید باور داشته باشم که بازار در نهایت به تعادل خواهد رسید. عرضه، تقاضا و هزینه تولید، مهمترین عوامل هستند.
ویتنر اضافه کرد: پس از سازماندهی چنین فروپاشی چشمگیر قیمت، عربستان سعودی می تواند این کار را باز هم انجام دهد، یعنی همیشه، همیشه و همیشه باید مفروضات خود را مورد سوال قرار داد.
يکشنبه ۲۸ دی ۱۳۹۳ ساعت ۱۳:۲۰