به گزارش «
ميزنفت»، دفتر مطالعات انرژی، صنعت و معدن این مرکز اعلام داشت: متوسط رشد سالیانه مصرف گاز و برق در بخش ساختمان با توجه به جایگزینی نوع مصرف طی سال های ۱۳۸۴-۱۳۹۱ به ترتیب بالغ بر ۳/۶ و ۴/۲ درصد بوده و این در حالی است که متوسط رشد مصرف نفت گاز، در این بخش بالغ بر ۱۲/۶- درصد محاسبه شده است. استفاده منطقی از منابع انرژی و برنامه ریزی به منظور بهینه سازی مصرف انرژی ، با توجه به سنگینی بار مالی یارانه های پرداختی دولت در این بخش، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
مطالعه تطبیقی در این خصوص موید این موضوع است که مقوله صرفه جویی انرژی در بخش ساختمان با توجه به سهم مصرف بالای این بخش (۳۸/۵۰ درصدی)، در سایر کشورها نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در این راستا اقداماتی نظیر احداث ساختمان هایی با انرژی کارآ از قبیل ساختمان سبز، استفاده از سیستم حرارت مرکزی، انجام عملیات مانیتورینگ و ایجاد بستر فرهنگی و آگاهی مناسب را انجام داده اند. ساخت این گونه ساختمان های نمونه در اکثر کشورهای جهان منجر به ایجاد استانداردهای متنوع در این زمینه شده است، ولی به کارگیری این استاندارها برای کاهش مصرف انرژی در ساختمان، در هر کشور با توجه به شرایط اقتصادی، فرهنگی و تکنیکی متفاوت است. ارزیابی عملکرد بهینه سازی مصرف انرژی در کشور حاکی از آن است که هر چند اقداماتی در این خصوص انجام شده، اما دستیابی به نتایج مطلوب نیازمند اجرای دقیق قوانین، فرهنگ سازی و سرمایه گذاری مناسب در این زمینه است.
این گزارش می افزاید: با عنایت به موارد مطروحه:
۱- بخش اعظم مصرف انرژی ساختمان ها در ایران از منابع نفتی، گازی و برق تامین می شود و منابع دیگر انرژی از قبیل انرژی های تجدیدپذیر، تنها به صورت حاشیه ای و در واقع به طور آزمایشی در زمینه های مختلف در ایران استفاده می شوند.
۲- بخش ساختمان و مسکن بزرگ ترین مصرف کننده انرژی در کشور است . به رغم تغییرات و نوسانات سال های اخیر ، رشد متوسط سالیانه مصرف انرژی در بخش خانگی و تجاری در حدود ۱/۳۶ درصد بوده و اکثریت این رشد، ناشی از رشد خانوارها (رشد جمعیت و غیره) است.
۳- بخش ساختمان با میانگین سهم مصرفی ۴۲/۴۱ درصد سهم بالایی را در مصرف انرژی کشور دارد.
۴- بر اساس نتایج ممیزی انجام شده توسط متولیان امر، با اجرای راهکارهای کم هزینه ، همچنین اعمال استانداردهای تدوین شده و با اجرای مصوبه و دستورالعمل های بخش ساختمان کشور ، به طور متوسط می توان تا ۳۰ درصد از مصرف انرژی در این بخش را کاهش داد.
۵- کاهش مصرف انرژی ساخمان در ایران، امری ضروری است به طوری که استفاده از تکنولوژی های جدید در ساختمان ها از نظر مصرف انرژی در مقیاس وسیع، تاثیر بسزایی در کل مصرف انرژی کشور ، کاهش میزان گازهای گلخانه ای و آلودگی هوا خواهد داشت.
۶- از آنجا که امکان بالقوه صرفه جویی انرژی در بخش ساختمان و مسکن بیشتر از بخش های دیگر است، کاهش مصرف انرژی در این بخش ساده تر بوده و این امر با سرمایه گذاری کمتری نسبت به بخش های دیگر قابل دسترس خواهد بود. در این رابطه می توان به آلمان و سوئد، به عنوان کشورهای پیشرو در کاهش تولید گاز گلخانه ای اشاره کرد که در مصرف بهینه انرژی، برای کاهش کل مصرف خود، بر بخش ساختمان تاکید کردهاند.