به گزارش «
ميزنفت» به نقل از اقتصاد نیوز، بر اساس آخرین آمارها و اطلاعات غیررسمی، ایران بهطور متوسط روزانه حدود یکمیلیون و ۳۰۰ تا یکمیلیون و ۴۰۰ هزار بشکه نفت و میعانات گازی صادر میکند. البته بخش عمدهای از درآمد صادراتی نفت ایران به دلیل تحریمها در حسابهای خارجی بانک مرکزی و شرکت ملی نفت، بلوکه میشود؛ با این حال، چنانچه قیمت صادراتی نفت و میعانات گازی ایران را ۶۰ دلار در هر بشکه فرض کنیم، میتوان چشماندازی تقریبی از میزان درآمدهای نفتی دولت به دست آورد.
حاصلضرب ۶۰ دلار در صادرات یکمیلیون و ۳۰۰ هزار بشکه نفت، به رقم ۷۸ میلیون دلار در روز میرسد. اما همه درآمد نفت صادراتی ایران به دولت نمیرسد؛ بر اساس قانون بودجه سال ۹۳ کل کشور، ۲۶ درصد از درآمد نفت مستقیما به صندوق توسعه ملی واریز میشود و ۲ درصد نیز برای بازپرداخت عیدانه سال ۹۱ (که دولت دهم از این صندوق برداشت کرده بود) به حساب صندوق میرود.
۱۴.۵ درصد از این درآمدها هم در اختیار شرکت ملی نفت قرار میگیرد تا صرف هزینههای سرمایهگذاری این شرکت شود. بنابراین تنها ۵۷.۵ درصد از کل درآمد نفت به بودجه دولت وارد میشود.
با این حساب تنها ۴۴ میلیون و ۸۵۰ هزار دلار از کل درآمد روزانه نفت ایران میتواند به حساب دولت وارد شود. با محاسبه نرخ دلار ۲۶۵۰ تومانی درنظرگرفتهشده در قانون بودجه، مجموع درآمد ریالی صادرات نفت روزانه به ۱۱۸ میلیارد و ۸۵۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان میرسد که در هر ماه (۳۰ روز) سه هزار و ۵۶۵ میلیارد و ۵۷۵ میلیون تومان خواهد بود.
اگر جمعیت ایران را ۷۸ میلیون نفر در نظر بگیریم (طبق آخرین ساعت جمعیتی مرکز آمار، جمعیت ایران بیش از ۷۷ میلیون و ۹۷۵ هزار نفر بوده است) سهم هر ایرانی از درآمد نفتی دولت ۴۵ هزار و ۷۱۲ تومان در ماه خواهد بود. جالب آنکه این رقم تنها ۲۱۲ تومان بیشتر از یارانه نقدیای است که بیش از ۷۰ میلیون ایرانی هر ماه از دولت دریافت میکنند. به عبارت دیگر، بیشتر ایرانیان، تقریبا همه سهم خود از درآمد نفت را نقدا از دولت دریافت میکنند و به نظر میرسد اگر وضعیت قیمت جهانی نفت و پرداخت یارانه به همین منوال ادامه یابد، هیچ پولی برای انجام اقدامات عمرانی و سرمایهگذاریهای زیرساختی توسط دولت باقی نخواهد ماند.