چرا توتال در پارس جنوبی شریک شد؟

به گزارش میز نفت، انعقاد قرارداد فاز 2 و 3 پارس جنوبی با شرکت های توتال، پتروناس مالزی و گازپروم روسیه یکی از قراردادهای مهمی است که در تاریخ صنعت نفت ایران بارها مورد تمجید و نقد قرار گرفته است؛ روایت مرحوم نژاد حسینیان معاون اسبق بین الملل وزارت نفت در این باره خواندنی است:
 
بعد از برگزاری کنفرانس نفت لندن ، بیش از 10 شرکت اعلام  برای توسعه میدان ها ابراز آمادگی کردند؛ به خاطر دارم که یکی از این 12 پروژه توسعه، فازهای 2 و 3 میدان گازی پارس جنوبی بود که قیمت پیشنهادی شرکت شل نزدیک به یک میلیارد دلار گرانتر از قیمت شرکت توتال بود زیرا شل قصد داشت گاز را روی دریا از آب جدا و تصفیه کند و سپس به ساحل بیاورد که باعث افزایش قیمت تمام شده شل شد.

لذا شرکت توتال برای اجرای این پروژه انتخاب شد. بعد از تصویب قانون داماتو از سوی آمریکا، توتال اعلام کرد که به تنهایی  قادر به رقابت با امریکا نیست، بنابراین نیاز به دو شریک صوری دارم.
 
در آن زمان ما با شرکت پترونانس مالزی روابط خوبی داشتیم به همین خاطر به این کشور رفتم و حسن ماریکان مدیرعامل این شرکت  را در جریان مشکل خودمان گذاشتم، او گفت ما با شل در مناقصه فازهای 2 و 3 شریک بودیم و امکان شراکتمان با توتال در این پروژه وجود ندارد.

بعد از رایزنی های بسیار با مسئولان این شرکت و حتی مسئولان شرکت شل موفق شدیم نظر شرکت مالزیایی ( 30 درصد) و شرکت گاز پروم روسیه ( 30 درصد) را برای شراکت با توتال جلب کنیم. در این جریان شرکت های مالزیایی خوب توانستند از آب گلالود ماهی بگیرند و نکات زیادی در زمینه فناورهای مورد استفاده توتال در ایران یاد بگیرند.
 

سه شنبه ۳ مهر ۱۴۰۳ ساعت ۰۴:۵۲