به گزارش میز نفت، وزیر نفت در جلسه اخیر هیئت دولت گفته است که تحقق تولید 5.5 میلیون بشکهای در روز، طی چهار سال شدنی است. او که قصد داشت با طعنهای به
پزشکیان، بگوید رشد 8 درصدی در اقتصاد ایران شدنی است، چنان از رقم 5.5 میلیون بشکهای گفته که گویا همه شرایط فراهم است!
برای آنکه بدانیم جواد اوجی بهمانند
سعید جلیلی دقیقاً از چه رؤیایی صحبت کرده است، باید به چند عدد توجه کنیم؛ هماکنون ظرفیت
تولید نفت ایران 3 میلیون و 860 هزار بشکه در روز است که البته ظرفیت عملیاتی آن در خوشبینانهترین حالت، این عدد 3.8 میلیون بشکه در روز است.
این عدد، سالهاست ظرفیت تولید نفت ایران است چراکه با به مدار آمدن تولید میادین جدید، بخش مهمی از میزان تولید از میادین قدیمی کاهش یافته و دیگر صرفه اقتصادی ندارد.
بااینوجود، اگر ظرفیت فعلی را 3.8 میلیون بشکه در نظر بگیریم، برای رسیدن به عدد 5.5 میلیون بشکه در افق چهارساله، باید به میزان تولید 1.7 میلیون بشکه افزوده شود.
هزینه سنگین سرمایه گذاری در نفت
با توجه به
شرایط تحریمی و افزایش هزینه سرمایهگذاری در صنایع بالادست نفت، هزینه اضافه شدن یک بشکه نفت به تولید نفت کشور در میادین جدید حداقل 42 هزار دلار است.
این عدد به این معناست که برای تحقق هدفی که اوجی آن را دستیافتنی میداند، حداقل باید 70 میلیارد دلار سرمایهگذاری در صنعت نفت تزریق شود که این رقم و حتی بخشی از آن را نمیتوان از منابع داخلی و حتی خارجی جذب کرد.
اوجی چنان روی کاغذ مانده است که گویا فراموش کرده است در سه سال وزارت خود، قراردادهای نفتی مطمئنی را امضا نکرده و هیچ برنامه جدی برای افزایش تولید نفت صورت نگرفته است.
این در حالی است که به گفته شخص خود وزیر نفت، برای تثبیت تولید گاز در ایران حداقل به 80 میلیارد دلار سرمایهگذاری نیاز است که حتی یک دلار از این نیاز هم جذب صنعت گاز نشده است.