به گزارش میز نفت، پروژه پتروپالایشگاه شهید سلیمانی یکی از عجیب ترین پروژه های
صنعت پالایش ایران است؛ پروژه ای که قرار بود تبدیل شود به نماد وزارت نفت دولت 13 در جلوگیری از خام فروشی، اما نشانی شد از عدم کفایت این وزارتخانه در پیشبرد اهداف کلان جمهوری اسلامی ایران.
جلیل سالاری، مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش مهم ترین مقصر بروز این تراژدی دولت رئیسی بود؛ مدیرعاملی که برای ساخت این پتروپالایشگاه تا توانست وعده داد اما در عمل، موجب شد تا این پروژه تبدیل به یک ایده «کاغذی» شود.
جلیل سالاری وعده داده بود کلنگ این پروژه در اوایل سال 1401 به زمین بخورد اما با پایان یافتن سال 1401 مشخص شد اصلا زمینی برای این پروژه مشخص نشده است!
زمین به کنار، این پروژه نه مجوز شورای اقتصاد را داشت و نه شرکتی برای آن تاسیس شده بود و در اواخر سال 1402 این امور در مسیر انجام قرار گرفت.
نا امیدی از اجرای پروژه پالایشگاه
روند نا امیدکننده این پروژه موجب شد تا
فرهاد احمدی مدیرعامل شرکت مهندسی و ساختمان نفت اعلام کند این پروژه در سال 1404 به مرحله اجرا می رسد.
ناصر عاشوری دبیر انجمن صنفی صنعت پالایشگاهی کشور هم با ابراز نا امیدی در این باره گفته بود: بعید است این پروژه اجرایی شده و به جایی برسد.
حالادر این شرایط که صنعت پالایش تبدیل به پاشنه آشیل دولت سیزدهم شده است، جلیل سالاری جلسه ای را برای هماهنگی
پتروپالایشگاه شهید سلیمانی ترتیب داده، عکس گرفته و در رسانه ها منتشر می کند که مثلا مشغول به پیش بردن پروژه ای است که قرار بود کلنگش دو سال پیش به زمین بخورد و تا به امروز، نخورده است.