به گزارش «
ميزنفت»، در ميان کشورهاي صادرکننده نفت خام جهان بلوکبنديهاي بينالمللي قاعده اصلي به شمار ميرود؛ از اوپک گرفته تا کشورهاي مستقل نفتي که همگي سعي دارند با نيم نگاهي به تعهدات خود در جبهه سياسي خود، منافعشان را تأمين کنند. ايران، ونزوئلا، عراق و روسيه بيشترين تلاش را براي حفظ قيمت نفت در همين حد به کار بستند و قصد دارند با تزريق آرامش و بر هم زدن جو رواني بازار نفت، تصميمات جمعي در قبال افزايش قيمت نفت را کليد بزنند.
سفرهاي ديپلماتيک وزراي نفت و امورخارجه اين کشورها به ساير کشورهاي دنيا از عزم جدي آنها براي جلوگيري از كاهش قيمت نفت خبر ميدهد هرچند که در مصاحبههاي خود جانب احتياط را رعايت کرده و با موضعي بينالمللي سعي در کنار آمدن با اين شرايط را دارند.
به عنوان نمونه ولاديمير پوتين رئيسجمهور روسيه به يک شبکه آلماني گفت:« دوران زندگي راحت که ما فقط بايد نفت و گاز ميفروختيم و همه چيزهاي ديگر را از جاي ديگر ميخريديم، گذشته است.» اين اظهارات در حالي مطرح ميشود که ميزان وابستگي بودجه روسيه به نفت حدود ۸۰ درصد است و اين گفته پوتين را با ابهامات زيادي روبهرو کرده است. ظرفيت توليد نفت روسيه حدود ۱۱ ميليون بشکه در روز، ايران ۴ ميليون بشکه، ونزوئلا ۳ ميليون و ۵۰۰ هزار بشکه، عراق ۳ ميليون بشکه که جمع ظرفيت توليد آنها ۱۰ درصد انرژي مورد نياز جهان و کشورهايشان را تأمين ميکند که در صورت کاهش توليد اين کشورها به همراه کاهش توليد نفت ساير کشورهاي نفتي، ترمز کاهش قيمت نفت ميگيرد.
گرچه روسها طي چند دهه گذشته بيرون از اوپک تنها نظارهگر تحولات سازماني بودند و با زيرکي خاص خود، از اختلافات اوپک در جهت افزايش منافع خود بهره بردهاند اما شرايط امروز بسيار متفاوتتر از سالهاي گذشته است که روسيه از دور بازار نفت را رصد ميکرد؛ روسها با کاهش درآمدهاي نفتي مواجه شدهاند و اين مرتبه قصد دارند مانند امريکا وارد بازي اعضاي اوپک شده و با جمع کردن کشورهاي همراه خود از طريق ايران و استراتژي «دشمن دشمن من، دوست من است» جنگ نفتي در اوپک را به سود خود پايان دهد.
بيژن نامدار زنگنه به قطر، کويت، آذربايجان و امارات سفر کرده است و در تهران، ميزبان وزير امور خارجه ونزوئلا بود؛ وزير نفت ونزوئلا به الجزاير سفر کرده است و گارانتي لازم براي همراهي اين کشور را در اوپک اخذ کرده است؛ روسيه به همپيمانان خود در جهان «کد» کاهش توليد داده است اما با اين حال اثر هيچ يک از اين اقدامها، به اندازه خروجي نشست ۲۷ نوامبر اوپك مهم نيست.
بر اساس پيشبينيهاي صورت گرفته، اوپک در صورت کاهش ۳ ميليون بشکهاي سقف توليد قيمتها را به ثبات رسانده و ميتواند افزايش بهاي نفت را آغاز کند که البته مخالف بزرگي به نام عربستان دارد. محمدعلي خطيبي، مدير سابق امور اوپک وزارت نفت درباره وضعيت فعلي اوپک و برنامه آن در اين نشست گفت: اکنون بازار از تعادل خارج شده و اضافه عرضه در حال فشار وارد کردن به قيمتهاست ما انتظار نداريم اوپک در يک مرحله ۳ ميليون بشکه از توليدات خود را کاهش دهد.البته اگر اين کار را بکنند خيلي خوب است و بايد از آن استقبال کرد اما اين کاهش ميتواند در دو مرحله يا حتي در سه مرحله انجام شود. وي افزود: بر اساس پيشبيني دبيرخانه اوپک تقاضا براي نفت اوپک در سال آينده ميلادي حدود ۲۹ تا۲/۲۹ميليون بشکه است در حال حاضر اوپک در حال توليد ۳۱ ميليون بشکه در روز است يعني همين الان نزديک به ۲ ميليون بشکه اضافه توليد در اوپک وجود دارد. سال آينده احتمال دارد ليبي که مدتي توليد نميکرد به ظرفيت توليد خود بازگردد و انتظار افزايش يک ميليون بشکهاي از ليبي داريم که ميتواند اضافه توليد را به ۳ ميليون بشکه تبديل کند.
بر اساس اين گزارش، قيمت سبد نفت اوپک طي سه روز گذشته باز هم کاهش پيدا کرد و هر بشکه ۷۵ دلار معامله شد. قيمت سبد نفتي اوپک درحالي روند نزولي را به سرعت طي ميکند که تحليلگران به نشست آينده اين سازمان در اواخر اين ماه چشم دوختهاند و گمانهزنيهاي زيادي در مورد کاهش يا عدم کاهش توليد از سوي اين سازمان وجود دارد. روسيه قصد دارد کشورهاي حاضر در بلوک سياسي خود را مجاب کند تا در نشست اوپک رأي به کاهش توليد داده و وضعيت را تا حدودي کنترل کند.
کشورهاي عضو اوپک نيز به لحاظ اقتصادي وضعيت خوبي نداشته و با کسري بودجه بزرگي مواجه شدهاند اما قطعاً در صورت عدم کاهش قيمت توليد و حذف عرضه مازاد در بازارهاي نفت، روزهاي تيره نفت تکرار شده و فقط يک طوفان يا يک اتفاق سياسي مانند جنگ در کشورهاي نفتي ميتواند موجب افزايش قيمت نفت شود.