به گزارش میز نفت ، این در حالی است که بررسی زمینشناسی نشان میدهد ۴۰ ساختار با پتانسیل ذخیرهسازی گاز طبیعی در کشور وجود دارد که در صورت سرمایهگذاری و انجام مراحل ارزیابی مخزن، میتواند به حل مسأله ناترازی فصلی و همچنین تأمین گاز در بخشهای شمالی کشور کمک کند.
یکی از شاخصهایی که به ازای آن میتوان وضعیت ذخیرهسازی گاز در هر کشور را مورد بررسی قرار داد، سهم ظرفیت ذخیرهسازی گاز یک کشور از کل میزان مصرف گاز در آن کشور است. به صورت متوسط سهم ذخیرهسازی گاز از کل مصرف در دنیا ۱۱ درصد و در بین همه کشورهایی که مخزن ذخیرهسازی گاز دارند ۱۶.۴ درصد است. این عدد برای اروپا برابر با ۲۳ درصد است ایران با دارا بودن ۱.۴ درصد ظرفیت ذخیرهسازی از کل مصرف، رتبه پایینی دارد.
از آنجا که کشور ایران در جایگاه دومین دارنده منابع گاز طبیعی، سومین تولیدکننده و چهارمین مصرفکننده گازی طبیعی در دنیاست و یکی از طولانیترین خطوط توزیع گاز را در اختیار دارد، ذخیرهسازی گاز در کشور از جهت افزایش پایداری تولید و امنیت عرضه در شبکه انتقال دارای اهمیت بسیار بالایی است.
همچنین همانطور که ذکر شد، به دلیل سهم بالای بخش خانگی و تجاری در مصرف گاز طبیعی در کشور در فصول سرد سال، مصرف این بخش به دلیل نوع کاربرد گاز برای گرمایش افزایش چشمگیری مییابد که برای تأمین گاز آن کشور مجبور به کاهش عرضه گاز به بخشهای دیگر از جمله نیروگاهی و صنعتی شده است. تمامی این مسائل لزوم افزایش ظرفیت ذخیرهسازی در کشور را نشان میدهد. علاوه بر مسئله ناترازی فصلی، مشکل تأمین گاز در استانهای شمالی و شمال شرقی کشور در فصول سرد، لزوم توسعه ذخیرهسازی با اولویت استانهای مذکور را توجیه میکند.