به گزارش میز نفت، مالک شریعتی سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس در توییتی ادعا کرده که بدهی گازی ترکمنستان بدون برجام پرداخت شده و قرارداد واردات گاز از این کشور هم در چارچوب «منهای برجام» امضا شده است. البته او در بخش دیگری از توییت خود از محمد جواد ظریف، وزیر سابق امور خارجه ایران پرسیده است که آیا در یک چلسه خصوصی، نگفته است که زنگنه در خصوص پرونده ترکمنستان، خیانت کرده است یا خیر؟
درباره این توییت آقای سخنگو باید گفت تسویه بدهی ترکمنستان اساسا ارتباطی به فعال بودن یا نبودن برجام ندارد؛ میزنفت در همان روزهایی که برای نخستین بار، خبر محکومیت ایران در داوری بدهی به ترکمنستان را با جزئیات دقیق منتشر کرد، در گزارشی به این موضوع پرداخت و نوشت که قرار است از محل مطالبات ایران از صادرات گاز خود به عراق، این بدهی پرداخت شود.
خبری که در تاریخ 22 تیر 99 منتشر شد.
با گذشت سه سال از این خبر، وزیر نفت و سایر افراد آگاه اعلام کردند که بدهی 1.6 میلیارد دلاری به ترکمن گاز، از همین محل پرداخت شده است؛ بنابراین باید به آقای شریعتی متذکر شد برای دستاوردسازی، نمی توان اخبار سوخته گذشته را به عنوان یک سند افتخارآفرین به اذهان عمومی قالب کرد.
چه بدون برجام و چه با برجام، مشخص بود که ترکمنستان پول خود را از محل منابع بلوکه شده ایران در عراق برداشت می کند و این همان، برنامه آمریکا بود که مجوزش را برای دو طرف صادر کرد. حالا از شریعتی باید سوال گرد اگر پرداخت بدهی به ترکمن ها مایه مباهات است، پس بلاتکلیفی 10 میلیارد دلار طلب گازی از عراق بیانگر چیست؟
اما درباره احیای قرارداد واردات گاز ترکمنستان؛ در این باره هم باید گفت که اصولا ترکمنستان برای احیای روابط گازی خود با ایران، شرط کرده بود ابتدا باید اصل بدهی پرداخت شود تا در مرحله بعد، به سمت قرارداد جدید پیش رفت؛ اگر وزارت نفت در احیای این قرارداد توانمند بود چرا در زمستان سال گذشته این قرارداد احیا نشد؟ چرا در اوج نیاز به گاز این کشور، تلاش های وزارت نفت برای واردات گاز بی نتیجه ماند؟
پاسخ به این پرسش را هم مالک شریعتی می داند و هم وزیر نفت، ترکمنستان از نیاز ایران به گاز کاملا مطلع بوده لذا در یک موضع بالا و تحکمی، ابتدا پول خود را طلب کرد و سپس قرارداد شیرینی را با تهران امضا کرد؛ با دیکته کردن همه شرایط خود!
اگر چنین وضعیتی، از نظر سخنگوی کمیسیون انرژی عزتمندانه و دستاورد است، احتمالا باید در بدیهی ترین موضوعات مربوط به دیپلماسی انرژی تجدیدنظری بنادین صورت گیرد تا شاید بتوان گفته های عجیب شریعتی را هضم کرد.