به گزارش «
ميزنفت» به نقل از نشریه پلاتس، دومارژری در زمینه اکتشاف نفت و گاز بسیار پرشور بود و در بیان حرفهایی که روسای دیگر شرکت‌های نفتی در مورد آن تردید داشتند، درنگ نمی‌کرد.
وی همیشه شخصیتی دوستانه و مودب داشت و در میان روزنامه نگاران که اخبار وی را با رغبت منتشر می‌کردند، بسیار محبوب بود.
دومارژری که به "سبیل بزرگ" معروف بود، هر از گاهی نیز به یک شخصیت جنجالی تبدیل می‌شد. وی در ژوئیه ۲۰۱۳ به اتهام نقض برنامه نفت در برابر غذای سازمان ملل در عراق در دادگاه پاریس حاضر شد اما از تمام اتهامتش تبرئه شد.
وی همچنین در سال ۲۰۰۷ از سوی قضات فرانسوی در خصوص اتهام پرداخت رشوه مربوط به یک قرارداد گازی در ایران مورد تحقیقات رسمی قرار گرفت. در دوران ریاست وی و تا زمان اجرای تحریمهای بین‌المللی علیه تهران، توتال پروژه هایی را در ایران در اختیار گرفت.
در ژوئیه ۲۰۱۰ وی تحریمهای آمریکا علیه ایران برای ممانعت از فروش بنزین به این کشور را یک "اشتباه" خواند.
در ماههای اخیر وی همچنین از اعمال تحریمهای اقتصادی غرب علیه روسیه که توتال قصد دارد توسعه قابل توجهی در سالهای آتی در آنجا داشته باشد، انتقاد کرد.
وی در ماه می اعلام کرد: ما فکر نمی‌کنیم تحریمها چیزی را بهبود ببخشد. ما معتقدیم ارتباطات تجاری، اقتصادی و رو به رشد بین کشورها و شرکتها بهترین راه برای افزایش ثبات، تفاهم، صلح و آرامش است.
توتال اعلام کرده که انتظار دارد روسیه بیشترین سهم تولید نفت این شرکت را تا سال ۲۰۲۰ میلادی داشته باشد و دیمیتری مدودف نخست وزیر روسیه که دومارژری اوایل روز دوشنبه و قبل از فوتش با وی دیدار کرد، روز سه‌شنبه گفت: با دومارژری درباره همکاریهای بیشتر و توسعه فعالیت‌های توتال در روسیه مذاکره کرده است.
وی که در سال ۲۰۰۷ به عنوان رییس اجرایی توتال منصوب شد این شرکت را به اکتشافات قابل توجهی در کل جهان و توسعه میادین جدید در کشورهایی نظیر اوگاندا، آنگولا و جمهوری آذربایجان رساند.
وی به توان توتال برای اجرای موفقیت آمیز پروژه‌های بزرگ افتخار می‌کرد و از ناتوانی در توسعه میادینی که توتال در آنها شراکت جدا از اجرا داشت انتقاد می‌کرد.
وی اخیرا از تاخیرهای مکرر در افتتاح میدان نفتی عظیم کاشاگان در قزاقستان و پروژه ال ان جی آنگولا شدیدا انتقاد داشت. مطمئنا مشکلات این دو پروژه باعث تنزل پیش بینی توتال در خصوص هدفگذاری تولید در سال ۲۰۱۷ از روزانه سه میلیون بشکه به ۲.۸ میلیون بشکه شد.
هنوز مشخص نیست که مرگ دومارژری چه تاثیری روی برنامه‌های توتال روی این هدفگذاری تولید خواهد داشت.
وی یکی از شخصیتهای کلیدی مذاکرات این شرکت با شرکت نفتی ادناک امارات برای مشارکت آینده در پروژه تولید نفت آدکو بود.
دومارژی همچنین یکی از مدافعان اصلی استراتژی توتال در بخش پالایشگاهی در فرانسه بود و بارها گفته بود که این شرکت باید ظرفیت پالایش خود در فرانسه را با نیاز بازار تطبیق دهد.
اتحادیه‌های کارگری از رویکرد وی انتقاد می کردند و از او می‌خواستند که به خواسته های کارکنان بخش پالایشگاهی توتال احترام بگذارد.
وی در ماه اوت اعلام کرد که تغییراتی در رویکرد توتال نسبت به بخش پالایشگاهی فرانسه در سال ۲۰۱۵ اعمال خواهد شد.
شرکت توتال که پنج پالایشگاه در فرانسه دارد اعلام کرد که انتظار دارد به دلیل تقاضای ضعیف و ظرفیت بیش از حد تولید در بخش پالایشگاهی ۵۰۰ میلیون یورو در سال ۲۰۱۴ ضرر بدهد.
در دوران مدیریت دومارژری توتال نگاه خود را به خارج از اروپا برای توسعه بخش پالایشگاهی معطوف کرد و پالایشگاه ۴۰۰ هزار بشکه‌ای جبیل را در عربستان با همکاری آرامکو احداث کرد.
وی معتقد بود که توتال در حال پاسخ دادن به نیاز بازار جهانی است و سرمایه‌گذاری‌هایی را انجام داده که صرفه اقتصادی داشته است.
در سالهای اخیر نقش توتال به عنوان یکی از بزرگترین شرکت های اروپا تقویت شد و سهام این شرکت در شاخص داووجونز بالا رفته است.
در پی در گذشت دومارژری شخصیتهای زیادی از صنعت نفت جهان در این زمینه پیام تسلیت فرستادند.
خالد الفلاح رییس اجرایی آرامکو عربستان گفت: این یک ضایعه بزرگ برای صنعت نفت است که دومارژری در آن یک مدیریت نمونه، شجاع، متواضع و فروتن و انعطاف پذیری در دوران سختی‌ها داشت.
بن فان بردن رییس اجرایی شرکت شل گفت: کریستف شخصیتی فراتر از زندگی داشت. یک مدیر مورد احترام در کل صنعت انرژی و یک دوست بود.
باب دادلی رییس بریتیش پترولیوم گفت: صنعت نفت و گاز یک قهرمان بین‌المللی بزرگ و یک مدیر برجسته، یک همکار متمایز را از دست داد و من یک دوست صمیمی را از دست دادم.
همچنین اولیور اپر رییس موسسه انرژیهای تجدیدشدنی و نفت فرانسه نیز گفت: او مردی بود که در بین همکاران، شرکای تجاری محبوب بود و بین رقبا و روزنامه نگاران به دلیل صداقت در گفتار که به ندرت رنگ و بوی سیاسی می گرفت مورد احترام بود.