حبیبالله ظرفیان از کارشناسان حوزه انرژی، در رشته توییتی به موضوع متانول و مصرف گاز پرداخت و نوشت:
یکی از سیاستهایی که پس از افزایش تولید گاز در کشور موردتوجه قرار گرفت، توسعه پتروشیمیهای خوراک گاز و بهویژه واحدهای متانولی بوده است که با منطق عدم خام فروشی گاز پیش برده شد؛ اما این سیاست چقدر درست بود؟
هر ۱۰۰۰ مترمکعب گاز طبیعی (متان) حدود ۱۱۰۰ کیلوگرم (۱.۱ تن) متانول میتوان تولید کرد. در حال حاضر قیمت گاز صادراتی ۳۵۰ دلار بر ۱۰۰۰ مترمکعب (۳۵ سنت بر مترمکعب) است. همچنین متانول حدود ۳۲۰ دلار در تن به فروش میرسد و لذا ۱.۱ تن آن (حاصل از ۱۰۰۰ مترمکعب گاز) معادل ۳۵۰ دلار است.
دلالتها:
۱-از منظر اقتصادی ملی، ارزشافزوده تولید متانول نسبت به صادرات گاز طبیعی منفی است. چراکه این محاسبات بدون در نظر گرفتن هزینه سرمایهگذاری اولیه، هزینه عملیاتی تولید متانول و همچنین عدم در نظر گرفتن گاز تحویلی به واحدهای متانول بهعنوان سوخت، انجام شده است. با درنظرگرفتن این پارامترها، تولید متانول هیچ توجیه اقتصادی ندارد.
۲- از منظر دولت، صادرات ۱۰۰۰ مترمکعب گاز طبیعی ۳۵۰ دلار درآمد دارد درحالیکه فروش همین مقدار گاز به پتروشیمیهای متانولی در سال جاری (قیمت ۵۰۰۰ تومان گاز در هر مترمکعب) معادل ۱۸۰ دلار درآمد دارد. (مجدداً فارغ از سوخت واحدها)
توصیه: تولید متانول یعنی خامتر فروشی گاز و صادرات انرژی یارانهای به دیگر کشورها. گام اول در مواجهه با این پدیده، جلوگیری از ایجاد واحدهای جدید متانولی با گاز یارانهای است. در گام بعدی نیاز به تدبیری راهبردی برای واحدهای فعلی است چون سیاست تخصیص گاز یارانهای قابلتداوم نیست.
شنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۱ ساعت ۰۴:۳۳