روزی روزگاری؛ طبقه سیزدهم

به گزارش «ميزنفت»، احداث خط لوله اهواز – تهران و همچنین طراجی پالایشگاه تهران در این طبقه طرح ریزی، دنیال و اجرا شد و از اهمیت خاصی برای مدیران شرکت ملی نفت برخوردار بود. در دهه ۳۰ شمسی، مرکز عمده تولید فرآورده های نفتی در جنوب کشور یعنی پالایشگاه آبادان متمرکز بود که آن روزها بزرگترین پالایشگاه جهان محسوب می شد. در آن زمان فرآورده های نفتی از آبادان با خط لوله به انبار نفت اهواز منتقل و از ان جا به انبار نفت اهواز ارسال می شد تا از طریق نفتکش های جاده پیما و خطوط ریلی به انبار اصلی توزیع فرآورده های نفتی در شهر ری تهران منتقل شود.

میزان تصادفات در جاده ها و تحمیل هزینه های سنگین به شرکت ملی نفت و سایر نهادهای دولتی، مطالعات مقدماتی برای احداث خطوط لوله نفتی از اهواز تا تهران را در دستور کار قرار داد. شرکت ملی نفت ایران برای اجرای این پروژه طبقه سیزدهم را برای مدیریت این پروژه در نظر گرفت و شرکت انگلیسی کاستر جان براون مسولیت احداث این پروژه را با کمک کنسرسیوم به عهده گرفت. این خط لوله به موازات راه آهن اهواز – تهران احداث شد و در سال ۱۳۳۵ بهره برداری از قسمت اول خط لوله - از آبادان به ازنا به طول ۶۱۰ کیلومتر- آغاز و در شهریور ۱۳۳۶ بهره برداری کامل از این پروژه جشن گرفته شد.

این پروژه به قدری برای شرکت ملی نفت اهمیت داشت که تا سال ها طبقه سیزدهم وزارت نفت میزبان مدیران خوشنامی مانند مهندس مهتدی و شهدادی بود. مهتدی، فارغ التحصیل دانشگاه بیرمنگام انگلستان و از کارکنان پرسابقه شرکت نفت که بیشتر ایام خدمت خود را در آبادان گذرانده بود.

وی پیش از بهره برداری از این خط لوله کارکنان ایرانی را برای راهبری این خط لوله آموزش داد و تا سال ۱۳۴۲ ریاست اداره کل خطوط لوله بر عهده داشت تا روی که بنا به پیشنهاد دکتر رضا فلاح، مهندس محمد شهدادی به خطوط لوله امد و تا ۱۰ سال این اداره را راهبری کرد.

وی در دوره ریاست خود بیش از ۶ هزار کیلومتر خظ لوله احداث کرد و نقش مهمی در تکامل این اداره و شرکت خطوط لوله و مخابرات امروزی داشت.

سه شنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۳ ساعت ۰۱:۴۲