به گزارش میز نفت٬ نیوزویک در گزارشی نوشته:
عوامل متعددی در افزایش قیمت بنزین در ایالات متحده دخیل است، اما بر خلاف آنچه که جو بایدن ادعا میکند نمیتوان طمع شرکتها و شخصیتهای متنفذ نفتی را در این زمینه تاثیرگذار دانست. این بدین معنا نیست که شرکتهای انرژی نمیخواهند سرمایه و ثروت بیشتر به دست آورند؛ زندگی این شرکتها بر سود متمرکز شده است ولی با این حال، نمیتوان بر این ادعا صحه گذاشت که آنها در چند ماه اخیر طمعکارتر شدهاند.
آنچه در حقیقت تغییر کرده این است که با وجود کنترل شدیدتر و نبرد ایدئولوژیک علیه سرمایهگذاری روی نفت خام، دنیا آشفتهتر و برقراری تعادل بین عرضه و تقاضا دشوارتر شده است.
هفته گذشته بود که بایدن نامهای به هفت شرکت بزرگ نفتی آمریکا نوشت و از این موضوع انتقاد کرد که از ابتدای سال جاری، قیمت بنزین به بیش از 1.70 دلار در هر لیترافزایش یافته است. او در ابتدای نامه با موثر دانستن حمله روسیه به اوکراین و به دنبال آن تحریمهای اقتصادی در این مقوله، به این موضوع نیز اشاره کرد که اختلاف قیمت بالای پالایش نفت به بنزین، گازوئیل و دیگر فرآوردههای نفتی به هیچ وجه قابل قبول نیست.
در بخشی از این نامه آمده است: « کمبود ظرفیت پالایشگاهی یک چالش و نگرانی جهانی است. از شما تقاضا میکنم در مورد کاهش ظرفیت پالایشگاهی خود از ابتدای سال 2020 و همچنین در مورد فهرست، قیمت و ظرفیت پالایشگاهی در ماههای آتی، توضیح مناسبی در اختیار دولت قرار دهید ».
در واکنش به این نامه، موسسه امریکن پترولیوم ( بزرگترین اتحادیه شرکتهای نفت و گاز در آمریکا ) به برنامهای 10 مرحلهای اشاره کرد که یک روز قبل منتشر شده بود و در پاسخ به ادعاهای بایدن گفت: « در حالی که اعضای کاخ سفید اخیرا در مورد لزوم منابع بیشتر برای حل بحران انرژی بحث و تبادل نظر کردهاند، اما دولت شما توسعه نفت و گاز طبیعی را محدود کرده، پروژههای زیرساختی انرژی را لغو کرده، بی ثباتی مقرراتی در بازار به وجود آورده و افزایش مالیاتهای جدیدی را بر مصرفکنندگان گاز و نفت تحمیل کرده که در مقایسه با سطح جهانی به مراتب بیشتر است ».
البته باید به این مساله اشاره کرد که تاثیر منفی عدم ثبات در مقوله مقررات و مالیاتها موضوع جدیدی نیست.
ریچارد فیشر، رئیس فدرال رزرو دالاس، در سال 2013 در کنفرانسی به این مساله اشاره کرد و گفت: « در مناسبات کاریام دائما از بی ثباتی انتقاد و شکایت میشود که عدم ثبات از رفتارهای دولت در واشنگتن نشات میگیرد. منتقدان بر این باورند که بی ثباتی مالی و مقرراتی از موانع اصلی سرمایهگذاری به حساب میآید».
از طرف دیگر، تاثیر مشخص مناسبات دست و پا گیر اداری بر ظرفیت پالایش نیز یک نگرانی جدید به حساب نمیآید. موسسه تحقیقات انرژی 10 سال پیش با انتشار گزارشی به طور کامل نسبت به این موضوع هشدار داد. در بخشی از آن گزارش آمده است: « صنعت پالایش یکی از مقرراتیترین صنایع در آمریکا است و طی این سالها همواره تلاش کرده حداقل اختلاف سود را حفظ کند. در این میان، قوانین بیشتری که از سوی آژانس محافظت از محیط زیست صادر شده ( مثل قوانین مربوط به حذف کربن ) به احتمال زیاد موانع بیشتری را به وجود میآورد».
البته باید به این موضوع اذعان داشت که بخش زیادی از این بی ثباتی مقرراتی به دلیل تاکید فراوان برای پایان دادن به سوختهای فسیلی در آینده نزدیک است. در همین راستاست که اتحادیه اروپا قصد دارد تا سال 2035 فروش خودروهای با موتورهای احتراقی را ممنوع کند و این دقیقا همان کاری است که دولتهای ایالتی آمریکا سال گذشته بر اجرای آن از سوی دولت فدرال اصرار داشتند.
در همین حال نیز دولت بایدن متعهد به سیاست انرژی پاک شده است. پایان فروش خودروها و کامیونهای سنتی باعث میشود تقاضای بنزین با موانع زیادی رو به رو شود.
این نگرانیها وارد بخش مالی نیز شده است؛ جایی که جنبشهای اجتماعی و محیط زیستی، یک جنگ شبه در مقابل سرمایهگذاری در این بخش به وجود آوردهاند. فعالان این جبنش به وضوح با تولید انرژی سنتی در صنعت نفت مخالفت میکنند. شبکه سی ان ان نوامبر سال گذشته و با افزایش قیمت بنزین که پیش از حمله روسیه به مرزهای اوکراین بود، در گزارشی اینطور به این مساله اشاره کرد: « شرکتهای نفتی آمریکا حتی با دریافت کوچکترین نشانهای مبنی بر افزایش قیمتها، تولید را افزایش میدادند. در این میان، گسترش جنبشهای اجتماعی و محیط زیستی موجب شده تا شرکتهای سوختهای فسیلی در مورد آینده کاری خود بازنگری کنند. فشارهای ناشی از این جنبشها در ابتدای سال جاری نمود بیشتری پیدا کرد و آن زمانی بود که تعدادی از سرمایهگذاراان این جنبش موفق به کسب چند کرسی در شرکت اگزون موبیل ( بزرگترین شرکت نفتی آمریکا ) شدند.
در همین حال، دولتهای مختلف در جهان به دنبال اجرای برنامههای متعدد برای حذف سوختهای فسیلی هستند. صنعت نفت به خوبی نشان داده که این بی ثباتی مقرراتی چگونه تاثیرات مخربی بر توانایی این صنعت برای سرمایهگذاری در پروژههای آتی را دارد».
در ماه آوریل بود که شرکت هلندی لیوندل باسل اعلام کرد تا 31 دسامبر 2023، فعالیتهای پالایشگاهی خود در شهر هوستون ایالت تگزاس را پایان میدهد. کِن لاین، مدیرعامل موقت این شرکت در همان زمان گفت: خروج از فعالیتهای پالایشی در راستای اهداف کربن زدایی شرکت است. هفته پیش نیز رویترز گزارش داد که فعالیتهای پالایشی لیوندل باسل ممکن است زودتر از زمان اعلام شده پایان یابد.
حال این طئوال مطرح است که آیا بی ثباتی مقرراتی و فضای سیاسی علت اصلی افزایش قیمت بنزین است؟ مسلما اینطور نیست. حمله روسیه به اوکراین و به دنبال آن وضع تحریمهای اقتصادی باعث شده تا افزایش قیمتها وضعیت اسفباری به خودش بگیرد. تعطیلیهای ناشی از پاندمی کرونا، شبکههای توزیع را دچار اختلال کرد و به تبع آن تقاضا نیز به طرز غیر قابل انتظاری مختل شد.
با این حال، همانطور که سی ان ان مدتها پیش اشاره کرده بود، شرکتهای نفتی همچون بسیاری از دیگر کسب و کارها واکنششان به افزایش قیمتها، بیشتر کردن عرضه بود. محدود شدن این صنعت در مناسبات اداری و قطع شدن دسترسی به سرمایه باعث شده تا صاحبان شرکتهای نفتی در استراتژی کسب و کار خود بازنگری کنند. افراد دخیل در صنعت نفت ممکن است نسبت به سود ناشی از ظرفیت موجود رضایت داشته باشند، اما بعید به نظر میرسد در تسهیلاتی سرمایهگذاری کنند که تقاضای بنزین را برآورده کند مگر آنکه از آینده صنعت خود مطمئن باشند.
يکشنبه ۲۹ خرداد ۱۴۰۱ ساعت ۱۳:۱۴