به گزارش میز نفت، فارس نوشت:
طبق آمار، فقط 3 الی 4 درصد از حمل و نقل کشور از طریق ناوگان هوایی انجام میشود، معمولا متقاضیان ناوگان هوایی که از این مدل حمل و نقل برای سفر کاری و یا گردشگری استفاده میکندد جزو دهکهای بالای جامعه هستند که از توانمندی مالی قابل توجهی برخوردارند یا کامندان دولت برای اعزام به ماموریت هستند. حدود 90 درصد جابهجاییها در کشور ما از طریق حمل و نقل زمینی و 7 درصد از طریق حمل و نقل ریلی انجام میشود.
اینکه به چه علت یارانه سنگین سوخت به 3-4 درصد از پردرآمدهای جامعه پرداخت میشود جای تأمل دارد و قطعا طبیعی است که با اصلاح قیمت سوخت جت، معیشت عمومِ مردم، آسیب چندانی نخواهد دید.
به طور میانگین روزانه حدود 4 الی 4.5 میلیون لیتر سوخت جت در هواپیماهای مسافری مصرف میشود که معادل سالانه رقم 1.65 میلیارد لیتر است.
در حال حاضر قیمت سوخت جت لیتری 600 تومان است درحالی که طبق آمار بورس انرژی، سوخت جت با میانگین قیمت لیتری 13400 تومان قیمتگذاری و صادر میشود.
در نتیجه طبق محاسبات سالانه رقمی معادل 20 هزار میلیارد تومان، یارانه سوخت جت به 4 درصد از پردرآمدهای جامعه داده میشود.
نکته جالب توجه اینکه، قیمت سوخت هواپیما برای اقشار پردرآمد جامعه که از حمل و نقل هوایی استفاده میکنند، لیتری 600 تومان است (22 برابر ارزانتر از قیمت واقعی) و قیمت سوخت برای مردم عادی که با خودروی شخصی مسافرت میکنند لیتری 1500 تا 3000 تومان. یعنی دولت برای رفاه پردآمدها یارانه بیشتری پرداخت میکند تا عموم مردم!
با توجه به اینکه شرکتهای هواپیمایی بخش عمدهای از سوخت مسیر برگشت را نیز از ایران با خود حمل میکنند، در نتیجه مسافران از مبادی فرودگاههای کوالالامپور، بانکوک، استانبول، دوبی، لندن، شانگهای و تفلیس نیز از یارانه سنگین 5 الی 10 میلیون تومانی برای سفر خود به مقصد ایران بهرهمند میشوند.
اعطای یارانه پنهان نجومی به شرکتهای هواپیمایی که در نهایت به جیب 4 درصدیها میرود بدین معناست که دهکهای بالای جامعه و تجار و افراد کثیرالسفر که از هواپیما برای سفرهای داخلی و خارجی خود استفاده میکنند از این یارانه پنهان برخودار میشوند و دهکهای متوسط و پایین جامعه تقریبا از این یارانه 20 هزار میلیارد تومانی هیچ سهمی ندارند.
جمعه ۳۰ ارديبهشت ۱۴۰۱ ساعت ۲۱:۰۱