با وجود استدلال های فراوان مبنی بر غلط بودن ورود ايران به صنعت LNG، اما برخی افراد همچنان به دنبال القای اين تفكر اشتباه هستند كه بايد به سمت LNG حركت كرد.
مدافعان LNG، قطر و استراليا را مثال می زنند كه با سرمايهگذاری گسترده وارد بازار LNG شدند و ايران در اين فقره، دچار عقبماندگی است.
این مقایسه در حالی صورت می گیرد که هر يك از دارندگان ذخاير گای با توجه به مؤلفههای مهمی همچون بازارهای هدف، موقعيت جغرافيايی، تعداد همسايگان، نقش گاز در امنيت ملی و... راهبردهای مختلفی را برای صادرات گاز انتخاب می كنند.
به همین دلیل قطر، راهبرد صادراتی خود را روی LNG بنا كرده است؛اين كشور بر خلاف كشورهايی مانند ايران، روسيه، تركمنستان، آذربايجان و... ازتعدد همسايگان سود نمی برد و تنها راه صادراتی آن LNG است.
اين كشور حدود 600 ميليون مترمكعب توليد گاز دارد و با توجه به جمعيت 2.6 ميليون نفری خود، قاعدتاً بازار مصرفی در داخل ندارد و مجبور است گاز خود را صادر كند.
حدود ۸۵ درصد درآمدهای صادراتی دولت قطر از فروش ال LNG تامین می شود. همچنین ۷۰ درصد درآمدهای دولت و ۶۰ درصد تولید ناخالص داخلی این کشور از صدور LNG به دست می آید.
برای مشاهده فیلم چرا باید ال ان جی را فراموش کرد کیلیک کنید.